Alle inzendingen over overslaan

Teruggaan naar de plek waar ik geboren Daar me op verheugen van tevoren Zon duingeur, geel en distel Vogelfluit, strandslag zuid Waar ben je? Terwijl twee keer eerder iemand voor jou aangezien En dan jij echt, een hartelijk Langs de vloedlijn, langs de kleintjes, tederheid van jonge moeders ook van hen een lach Een meeuw die…

wijzende dwazen generaties overslaan het zit er niet in…

Een nachtje slapen maakt je een dagje ouder een nachtje overslaan twee!!!…

de herfst is mooi en warm kleurt in tinten rood en zwamt hier en daar in stoelen een elfenbankje voor mijn lief ik zou zo graag de winter overslaan direct door naar de lente met dat onmetelijke groen in miljoenen nuances niemand in de kou laten staan…

Zoals mijn vader altijd deed, maar omgekeerd, wanneer wij kinderen na een lange rit nu eindelijk aangekomen wilden zijn, dan bood mijn vader aan: “Zal ik een stukje overslaan?”…

Als je het mij vraagt, mogen ze hem overslaan, maar niemand vraagt het mij…’ En ik? Ik kijk melancholiek die goudomrande wereld aan en voel: die herfst, die hoort erbij.…

Maar kan de Eeuwigheid één Ogenblik overslaan? Laat dan gerust uw Ziel en uwe Zinnen Op de stroom van de Vreugde vergaan.…

een hart kan niet breken het klopt zoals het is gemaakt een hart kan overslaan alsof het niet wil dat het je raakt dan klopt het niet maar het zorgt met regelmaat een hart kan niet breken als het breken zou om zinloos kwaad zou zoveel gebroken zijn…

’t Is avond. Hoor, de wind waait door de bomen, Ik sta verwachtingsvol op het perron, En duik wat dieper in m’n capuchon, Gelukkig zie ik ginds de trein al komen. Op paardenvoetjes rijdt hij zacht naar mij, Maar dan,... gaat hij met wild geraas voorbij!…

het vuur van het leven Bladzij van rampspoed wil je overslaan Het hoofdstuk storm watersnood Wacht even.... het zuur gaat aan het zoet vooraf Zo ook... gevoel van geluk in de natuur.…

De uren die wij slechts gedroomd beleven En die wij naar verkiezen overslaan Staan in het grote boek van ons bestaan Gewoonlijk als de mooiste bijgeschreven. Zo was er ook in Bagdad, naar men meldt, Van twee tot drie geen sprake van geweld.…

er is vrees voor Franse rellen brandende auto’s en geweld op straat in de steden woekert het vuur van de haat dat het uit de hand loopt kan een kind vertellen en de media orakelen het vuur nog aan dat het zo naar de rest van Europa kan overslaan…

zag golven draaien vleugels zwaaien in een stemmig zeegezicht maar de bonkende geluiden van het overslaan zijn aan mij voorbijgegaan ook het schreeuwen van de meeuwen was niet in de lucht mis echtheid in het schilderij de gloedvolle bezieling verwaterde helaas bij mij…

Wie kiezen kan waaraan hij dood wil gaan Moet Parkinson maar liever overslaan.…

Toen, die dag de dag dat ik je voor het eerst zag Toen, die dag de dag dat ik jou herkende Toen, die dag de dag dat jij mijn ik erkende Toen, die dag de dag dat ik mij aan jou gaf Toen, die dag de dag die ik gewoon had moeten overslaan...... Faith…

het is het zachte ritme van de regen dat ik hoor als de golven overslaan in het ruisen klinkt het verhaal waar kom ik vandaan uitvloeiend op het strand spiegelt zij haar herkomstland de witte wolk in het hemelsblauw de zon verwarmt jou al…

Opnieuw een dag voorbij Opnieuw was daar die pijn Morgen weer een nieuwe dag Kon ik maar blijven slapen Even een dagje overslaan Een hele dag niet bestaan Wanneer houdt het op Wanneer komt die dag dat ik me niet verstop…

Verwacht geen mierzoet gefemel over de nazomer Geen etherisch gewauwel van een dagdromer Over herfstkleuren, ochtendmist en vallend blad Die nazomer en nog lang daarna wil ik overslaan Laat de voorzomer maar weer beginnen Dan pas kan de korte broek weer aan…

En daarom staat mij het idee wel aan Dat wij het komend jaar maar overslaan.…

Prinses Corona woont in Lombardije Ooit was ze daar gelukkig en gezond Nu hoest en niest ze nijdig in het rond Prins Virus laat ze door Europa rijen Ze hitst hem op: ‘Blijf nimmer ergens staan Je mag geen enkel landje overslaan!’…

Ik geef mezelf een tweede kans. Ik geef andere mensen een tweede kans: dichtbij of ver weg. Ik geef de aardbol een tweede kans... maar géén derde kans: dan is het te laat! Neen. Een volwaardige en oprechte kans vanuit een eerlijk hart. Smart samen met deze onoverwinnelijke uitdaging tot het herwinnen van een prachtig groene natuur: daarvoor…

jij hebt de macht om met de zee te spreken voor jou rollen de golven aan kammen schuim in overslaan ik zie het water gaan in terugloop van het strand en schreeuw ik kom er aan waar stilte mij ontvangt samen zijn wij weggegaan de zee ruist nog jouw naam…

ik wou dat deze prachtige nazomer kon blijven duren tot de vroege lente voor een keertje de koude kille winter overslaan ik wou dat die laatste vergeten appel aan de boom bleef hangen tot de volgende lentebloesems geen handschoenen of dikke winterjas een pull is meer dan genoeg maar waar blijf je dan met sneeuw en ijs…

Slapen, ik wil het liever overslaan, in mijn slaap komen de dromen, voor de één hun toeverlaat, voor mij werkelijkheid die me nog staat te overkomen. Dromen, toekomstvisies in de nacht, vaak over pijn en verdriet, ik wil het allemaal niet van te voren weten, ook niet het geluk in het verschiet.…

Dat Gerard reve riepen de brouwers Jeroen toen Willem Frederik Hermans palmen overnam maar de eerste schots van de winter Leon overboord sloeg waarop de zeilen van Roy en Heleen scheurden en hoewel sinds Bern lef tonend Maarten ’t hart voelde overslaan…

Moeders willen verjaardagen overslaan (op cadeautjes na) maar jaren kwijt. Ik elleboog mij haar voorbij: dag mam, dag kleine meid. -------------------------------------------------- uit: 'Och ik elleboog me er wel doorheen', 1988.…

Hoe zou het zijn wanneer De wolken konden vallen En de zon een dag zou overslaan ? Hoe zou dat zijn? Hoe zou het zijn als in de herfst Mensen hun armen verliezen En dat ze in de lente weer gaan groeien? Hoe zou het zijn als Onkruid niet bestond En er altijd bloemen zouden bloeien? Hoe zou dat zijn?…

die kan ik overslaan...…

gooien slang en appel het paradijs te grabbel is er crisis tussen euphraat en tigris in het mesopotamische land verslaafd aan macht claimen zij waarheid die vrijheid dodelijk verkracht in vroegere tuinen vallen andersdenkenden onder hun moordende hand het paradijs was al vergaan laat in gods naam die hel niet naar onze wereld overslaan…

zij flaneerde springerig haar een speelse wind in zondoorschoten lokken de zonnebril op een drukke boulevard ter grootte van een modegril voor ongewenste blikken taxerend spraken handen lange vingers dansten het eeuwig spel van komen en zich laten gaan ik groette zij bleef staan zag in onbedekte ogen golven schuimend overslaan…