Alle inzendingen over overslaan

Geen journaal kijken Geen actualiteiten Wat geeft dat een rust Even geen Op1 Geen Jinek of Eenvandaag Nieuwsuur overslaan De nieuwskijker staakt Neemt vakantie van het nieuws Geen discussies meer Ik wil geen debat Ben polarisatie zat Tijd voor groot verlof De deur trek ik dicht Blote voeten in het zand Wind, zon, zee…

Als je haar dan bij haar hand pakt is het alsof zij opnieuw moet leren lopen links en rechts kijken mag ze overslaan al volgend gaan jouw passen alleen maar vooruit soms lijkt het wel of zelfs voeten hand in hand gaan zij kijkt nog eenmaal achterom en sluit de vermolmde poort die ooit vanzelf in het slot viel…

woorden worden weggeslikt gedachten blijven hangen slaat de klok gestaag even irritant als toen tikt de pen harder dwaalt de rook in cirkels korte nagels afgekloven tot op het randje langzaam verdwijnen in het niets als donderslag bij heldere hemel het hart doet overslaan wat zijn adem doet stokken ~* Duogedicht met Martien Montanus…

diep zinken is naar leegte dalen treden overslaan blindelings dralen op één been hinken nog minder dan dat zal verdwalen zijn in wat al verborgen is roepen naar gesloten oren met minstens een dikke laag vernis de zwarte echo bekoren geluiden die weerkaatsen tegen gedeukte dromen in de adem haasten dat een bonkend hart moet…

Soms moet je ergens mee leren leven Soms moet je meer geven dan nemen Soms moet je meer nemen dan geven Soms moet je van alles slikken Soms moet je niet alles pikken Soms moet je met je vuist op tafel slaan Soms moet je je zelf even overslaan Soms moet je voor je standpunten staan Soms moet je voor andere beslissen Soms moet je wel erg veel…

'Zeffe doen', zei ik en ik brandde mijn vingers ik was een grote meid, ik wilde alles wat mijn broer mocht Als ik zin heb, rijd ik naar Parijs op mijn Norton, in mijn leren jas met toegedichte emblemen de scheldgedachten van bange mensen die me mijden ongeschikt verklaren en mijn beurt overslaan 'Schaam je', zeggen ze maar ik…

voor jou heeft buiten een gezicht dat soms ver maar altijd sprekend is uitnodigende ogen die oplichten in zon warmte geven als je uit de schaduw komt een zachte wind die speelse geuren draagt van plein en straat in dagelijks gebeuren hoort stemmen die nooit zwijgen in geroezemoes wel overslaan of hijgen als dat zo nodig moet…

voor had maar dat ongewisse het onpeilbaar zwarte van dat gat waar anderen mij de vleugels reiken van pennen en papier sta jij naast me vraagt blijf hier zij wenken aan de overkant met zon en paradijs jij kunt niet vliegen zeg je stil en neemt mij bij de hand samen zijn we weggegaan toch kijk ik terug omdat mijn hart blijft overslaan…

Mensen die er zijn om te helpen, mensen die jou de wereld willen tonen, mensen die het goede pad wijzen, veranderen in mensen die je krenken, die geen greintje respect voor je hebben, die geen zicht op je kunnen hebben, die je overslaan zonder één beetje objectiviteit.…

maar mama ik heb geen zin om te gaan die friezen zijn zo lelijk en ik kan ze niet verstaan kunnen we niet in het paleis blijven en gewoon een keertje overslaan denk aan die toestanden die kinderen met kleverige handen de stomme spelletjes met sjoelschijven klompvoet, ringsteken en bootje drijven mama laten wij net als toen verstoppertje…

Ze zouden me moeten betalen Voor mijn zomerse humeur Die op zijn werk de zon laat stralen Altijd lachen, nooit gezeur Ik zou een premie moeten krijgen Als bindmiddel, sociale man Lekker monter, die nooit baalt En ook nogeens vaak koffie haalt Daar hoor ik trouwens nooit iets van Dat wordt niet betaald Stel dat ik een keer zou overslaan Als…

tweede oproep wat wij dierenvrienden niet willen het eten van kikkerbillen ook Peta waarschuwt ons gelukkig hiervoor EU-landen stop ga hier niet mee door uit een gesprek voortkomend uit de radio voelde die desbetreffende persoon na dit filmpje bekeken te hebben zich zo slecht zijn ontbijt moest hij hierdoor overslaan…

Heel even, enkele seconden, keek ik in de diepte van je ziel, door ogen van oprechtheid, die mijn hart deed overslaan. Onbereikbaar en verloren, bleef ik achter met een schaduw, gegrift in mijn geheugen, contouren slechts in herinnering.…

Raak niet aan mijn tranen, loop zachtjes om me heen, nog even naar de sterren kijken en het boogje van de maan Het ontwaken van de pijn, vluchtig langs mijn wang, draagt de stilte in jouw ogen als wij de woorden overslaan Vraag maar aan de nacht, slapend op mijn huid ' Mag ik even bij jou schuilen voor het leven mij verlaat…

Tot hij ging luisteren en in muziek om hem heen een kosmos hangen ging: Rachmaninov d kleine terts, immens verlangen en leerde (want oren heeft wie hore) Poëzie schrijven begreep hij tenslotte is overslaan en gaan en kosmos binnendringen Wist hij alleen maar dat lege blad alleen maar dat en wiste hij…

jammer dan, had ie dat maar niet moeten doen dan had ie zich maar moeten inhouden had ie maar moeten overslaan maar kom op val mij niet lastig zeg ga hier vandaan je bederft mijn pret en m'n pilsje slaat dood, dus (mag ik de rekening?) rot op! ga weg.'…

De ruitenheer was zeer bedroefd dat zag de schoppenvrouw zij ging een kaartje overslaan en sprak voor ieder te verstaan ik geef mijn hart aan jou. De ruitenheer kwam in het nauw hij viel niet op de schoppenvrouw maar door haar resoluut besluit ging toch een venster naar haar uit nu heet zij mevrouw Ruit.…

Jou kussen en verwachten: een vonk overslaan tussen ons, een lichtflits en een donderslag. Afdalen via de nek naar borsten stapje voor stapje dichterbij komen de kern van de zaak, inhoud van de botten…

Zal ik vandaag weer twee maaltijden overslaan, misschien toch morgen naar de huisarts gaan?…

Nu de natuur naar de knoppen gaat terwijl de lente neigt naar bloeien wie kan het bloeden nog stoppen Moeder Aarde verdrinkt in tranen wat moeten we doen plantaardige kaas is niet echt lekker en de ouderwetse worst zorgt voor culinair plezier de koe overslaan is niet zo makkelijk maar met veel minder vlees moet er toch een hoop lukken…

Kan ik dit jaargetij niet overslaan. Van gifmengsters over en weer. Van ruziemakende echtelieden. Van een slager die met een hamer een lieve varkenskop verbrijzelt. Van druilerige gezichten en druiloren. Van jengelende tot wanhoop gedreven kinderen. Van pietje maakt het speelgoed van Henkje kapot. Van vlagen regen, hoest en kiespijn.…

elkaar onder de randen door glanzend insmeren en raden ja vertrouwde vreemde onschuld van samen liggen soezen nee niet uit wanhoop hem aankijken niet hem laten polsen of ik nee niet mijn armen om hem heen slaan geen lieve woorden .....alsjeblieft niet hem veroveren met mijn borsten .....en verlangende mond nee niet zijn hart laten overslaan…

ik zie de golven overslaan hoe donker wordt verzwolgen hoe wit maar steeds blijft gaan ik volg het krullen van de lijn het schuim verdwijnt en laat de diepte zwart verschijnen ik draai en kolk mee het sissen wiegt verleiding ik voel de vrijheid van de zee nog aarzel ik terwijl het water langs me gaat vandaag zich spiegelen laat…

Zachtjes streel ik mijn handen door je haar, voel je warmte op mij overslaan, het bloed kokend door mijn lichaam gaan. Onze lichamen sieren om elkaar, totdat wij aan een hoogte komen waar we ooit eens over droomden Tevreden kijk je mij aan en lacht, wie had dit na al die jaren verwacht?.…

Kerst zou het feest van geboorte zijn maar van nieuw leven merk je weinig met een stervend boompje in de kamer en een stuk gestorven dier op het bord liefst meer want één dier is zo alleen en het moet toch vooral gezellig zijn dus daar moet wel op gedronken worden ach, mag ik dit festijn even overslaan ik ben op zoek naar een kerstvrije plek…

De ene week kan het over de liefde gaan; die een volgende week naar het thema van de dode droefenis kan overslaan. Thema en dichter zijn derhalve een paar apart, die voor elkaar kiezen met het juist gestemde hart.…

Begonnen is de reeks die het leven tekent hiaten zijn het kenmerk haperingen en overslaan toch keert het ritme terug onverwacht maar passend in de tijd onaangekondigd en onbegrepen in een alles of niets even is het er, direct weer weg ophalen en dicteren in zinnen spiegelend in inzichten naar een op- en afzien telt alles wel mee op…

Waar de oorzaak het gevolg snijdt is de grens van kunnen gebaseerd op intens vertrouwen waar gevoel het verstand overtreft is het niet overdreven afstand te nemen de liefde overwint toch waar geloof, de kracht is, die door bidden is ontstaan zal het negatieve overslaan in positieve uitingen waar de straling, een gegeven goed is zal…

Die norse gast zal jou niet overslaan. Nooit belt hij op en vraagt: 'Kom ik gelegen?' Hij komt te vroeg, te laat, zijn zeis stoot tegen je lamp of vaas. Hij laat zijn koffie staan. Beloftes worden niet door hem gedaan en nooit zal hij zijn knekelvoeten vegen. Hij kent geen smalltalk.…

zeg ik zonder overslaan je knikt ja en kleurt je wangen ik denk dingen die ik niet zeg maar met onbeschaamd verlangen rijd ik samen met jou weg…