Alle inzendingen over overwon

Zij is niet mijn hemel niet mijn wolken of de zon Zij is niet het heelal met al haar sterren welke al mijn angsten overwon Zij is niet mijn fruit mijn zoetste en mijn zachtste perzik Zij is niet aanwezig voor ´t aanwezig zijn bij jou is wij, niet langer ik Zij is mijn leven Zij is mijn zijn een nieuwe kans een nieuw begin Zij…

Vogels vliegen samen Samen naar de zon Ik wou dat ik kon vliegen En alles overwon Vogels breken grenzen Passen hun route aan En ondanks elk obstakel Zullen ze verder gaan Ik voel me soms een vogel Zwevend in de lucht Blij met al mijn vrienden Die mij helpen bij mijn vlucht…

hij kwam hij zag hij overwon sensatie concentratie alom één schot een kogel één doel een race met zichzelf en tegen de klok winnen overwinnen triomferen staande ovatie eremetaal beheren harten stelen ja,natuurlijk olympische wonderboy Usain gold!…

je hebt je met schaduw gevoed geleefd van contrast tussen donker en licht bent de strijd aangegaan op het schemeringslagveld grijze glinsters gehaald uit zwart en het wit maar ze doofden in donker verkoolden in zwart pas toen jij wit overwon kwam licht van de zon in je hart…

De ochtendstond ontvouwt de dag De horizon hult zich in ’t nieuwe licht Rond de plaats waar Hij begraven lag Hoort men verblijd een nieuw bericht Het graf geopend Hij is opgestaan Overwon de heerser van het dodenrijk En noodt ons met Hem mee te gaan Als burgers van Zijn grote Koninkrijk.…

U overwon, ik sta in brand. U bent, en ik ? ik aanbid.…

Hij overwon de kanker aan zijn ballen, Liefst zeven maal won hij Tour de France, Maar nu wordt hij ontdaan van alle glans, Lance Armstrong is óók door de mand gevallen. Hem kan ik nooit meer los zien van de spuit, Het sprookje van Lance Armstrong is nu uit.…

Langzaam sterft het Wad een stille dood waar het eerst slagvelden overwon van het wassende water ligt het sluisje er verslagen bij waar eerst vissersboten aanmeerden drijft nu een leeg flesje bier toch kom ik iedere keer terug naar mijn Wad en kom ik tot conclusie dat ik hier mijn jeugd verloor…

nu de herfst zijn intrek neemt in huid, mijn haar en langgerekte adem… * op het laatste moment kwam er nog de glans van ganzentrek hoog en ver gevleugeld onder licht verschafte het een vergezicht dat water overwon de zon vertelde van haar kracht reeds tanend, tussen winterkou ze kleurde roder op een boom en blad haar avondbad…

In de glans van de stralende zon zie ik hoe U ‘t duister overwon In het klateren van een heldere bron zie ik hoe door U alle leven begon. In uw Woord voedsel voor de ziel vind ik mijn dagelijks brood.…

de vlinders vlogen door m'n maag de wereld draaide om ons heen de hartstocht overwon de angst voor ouders, of erger, zusjes een moment stilte, alleen jij ik en de kus ineens een schel stemmetje: Betrapt! het is je zus Ik denk alleen, betrapt? Waarop? gewoon..... een kus…

Ik kwam en overwon. Je dumpte me zomaar, Terwijl het ook anders kon.…

Bij het vechten heeft het resultaat zich tegen je gekeerd de frustatie overwon je laatste woede aanvaarding rest laat me maar met rust is wat je wilde zeggen dat is echter niet wat men horen wil wat jij horen wilt dus zwijg je ga je door met vluchten voor jezelf voor de ander voor de realiteit een zwarte lucht met hier en daar…

Nooit gedacht dat dit nog kon, ik zocht, ik vond en overwon. De strijd is nu gestreden, heb je liefde eerst vermeden. Ontvang je nu met open armen, glooiend meisje van verderop. Maar wat denk je er van? Als ik nou eens op je deur klop? Of mij met woorden inspan? Het zal er wel nooit van komen, Je ziet mijn echte 'ik' niet staan.…

Soms maakt een lach mijn dag, stelen ogen mijn nacht, soms reikt mijn stem tot over de horizon wanneer, met stomheid geslagen, mijn hart het kloppen overwon, het zachte, lieve plagen... Mijn dag gemaakt, mijn nacht gestolen, zie ik terug op jou, jij, heel veel malen jij, in druppels ochtenddauw...…

de vlinders vlogen door m'n maag de wereld draaide om ons heen de hartstocht overwon de angst voor ouders, of erger, zusjes een moment stilte, alleen jij ik en de kus ineens een schel stemmetje: Betrapt! het is je zus Ik denk alleen, betrapt? Waarop? gewoon..... een kus 11-11-2001…

De liefde was daar wel, maar onze seks overwon.…

Hoe vaak in zwart doorwaakte nachten de dood ook kalm zijn troost aanprees, steeds overwon (uit hoop of vrees?) het ongewetene dat wachtte. Wat alles nog voor mij beschoren zo in de schoot der goden lag, ik strekte naar de nieuwe dag opdat het mij zou toebehoren.…

vannacht gedroomd dat ik kon vliegen ik overwon de zwaartekracht en liet mezelf een stukje wiegen en voor ik 't wist had ik de macht vannacht gedroomd dat ik kon zweven als een engel op een wolk maar wel zó dat ik nog leefde hoog boven het gewone volk maar al dat zweven en het vliegen was in de morgen weer vervlogen heel even heb ik overwogen…

ik herinner me de dag waarop haar muts tweeduizend bloemen droeg ze sprankelde ik zag haar kracht, de fijngevoeligheid omdat -juist nu een klaproos zoveel liefde bracht wat was ze mooi die dag haar hart bewoog van toen naar ooit, ze zag, ze lachte en ze overwon de barrières onder deze zon voor eeuwig zacht gemaakt zoiets raakt je…

Spreid jij je vleugels nou maar vlieg maar voor altijd weg het zal wel het beste zijn zo het maakt niet uit wat ik zeg Waar mijn hart ooit overwon ga ik jou nu voorgoed verliezen ik verban jouw warmte voorgoed het zal langzaam gaan vriezen Pak je koffers en vlucht het maakt niet uit waar naartoe ik ga jou proberen te vergeten al zou ik…

Jij kwam, zag en overwon Overdag lag je te slapen maar ’s avonds wakker kwam je tot leven zette er je nagels in Amuseerde jij je met je speelgoedmuis rondzwieren, loslaten en apporteren, loskrabben Wat je intrigeerde ontdekken wat je kon in jouw waakzame uren aan het behang van de muren Ik zal je missen raakte min of meer gewend…

Die nimmer naar zijn materie gemeten de eenvoud van de menselijke tongval overwon. Eenvoud kan soms sprakeloos zijn; maar tegelijkertijd effectief. Het heeft niet nodig wat aan grootspraak lijdt. Het heeft woordeloos het leven lief.…

in gebroken dromen overwon ik al rennend de kou roeide ik met spaanders van het voorbije leven op de koele onderstroom van tomeloze mattigheid kende het verleden geen zekerheid en in schaduwen van stilte omarmde ik jouw volle maan laverend tussen tijd en ruimte ontnam je mijn rusteloosheid en werden wij de nieuwe wereld…

Zij zag me, kwam tot mij en overwon. Ik droom niet meer de slaap krimpt mijn zelfbesef. Wat ik heb verwacht heeft me niet gered maar onthutst verlaten. Op de verre kust van stil verlangen strandt mijn waan.…

Het licht dat schittert in de ogen van ieder die van liefde brandt als over Christus wordt gesproken, het licht dat schijnt in alle blijden die verlangend naar Zijn komst hun vreugdevuur verspreiden, het licht gericht op ‘t Koningskind dat het kwade overwon, en de duisternis verblindt, dit licht zal op het kerstfeest branden en stralen…

De vraag herhaalt zich En de hand blijft komen Laat me vrij Ik kan dit niet alleen Ik heb Iemand nodig, Die mijn angst Al overwon En mij wil dragen Tot het licht, Weer zichtbaar is. De vraag wordt beantwoordt “Dan is Hij terug”…

ik wilde hoogte was altijd gericht op onontbeerlijk licht heb talloze keren mijn stam gerecht tegen constante wind al als jonge loot vocht ik met struiken die woekerden in ruimte groeide snel maar werd afgevlakt door een hoog bladerdak toen ik dat overwon kreeg ik als vriend de warm stralende zon heb nog geprobeerd mijn bast…

en aldus alles herhalend, als horige lerend in het gesmoorde vallen van het gelukzalige waarin de liefde werd begraven en in het zwijgen van de verlorene was het de zoete jager die overwon soms is het de adem, soms is het de afgrond die liefde vergelijkt met een verlossend vuur.…

De zon worstelde met de zee, overwon en kroop traag tegen de witte muren op. De wijn beukte na in mijn kop, het zonlicht sloot mijn ogen en ik besloot terug naar bed te gaan. Ik stond laat op die middag. De zon worstelde met de bergen, verloor en zonk weg in een zwart dal.…