Alle inzendingen over palet

dat haar leidt naar de plaats waar het land als een rijpe vrucht sluimert onder een gewelf dat slaapdronken illusies zaait en de nacht herinnert en herinneringen weten van tijd dwalend langs de oevers van het zijn waar het ontastbare schuilt in de deemstering van het oude uur dat flirt met schikgodinnen en leven brengt in een kleurrijk palet…

speels beschildert het witte linnen met kleuren die kwasten dragen gemengd als woorden in een regel combineren kleuren op het palet passie laat kleuren extra spreken die door wat alcohol ontstaat een levendig en kleurrijk spel maakt van wit linnen, diepe zinnen…

Een palet van lichtblauw en fel geel in de ochtenddauw. Je nestelt je tussen de ontwakende planten, met een lachend en stralend gezicht, langs alle kanten.…

daarginds waar de hemel de aarde kust is de schildering idyllisch vanaf het palet ruikt de dageraad naar vers gras koebloempjes ontwaken met ochtenddauw kabbelt een beek zijdelings uit zicht als het opkomend zonlicht ragfijn de contouren verdubbelt schittert de schoonheid alom…

Terwijl mijn maag zich van kebab verlost, de stoep verft met een bont palet aan kleuren, staat oom agent mij naarstig te bekeuren en bast dan bits wat mij dat kotsen kost. ‘k Word plots kotsziek van zulke kostenposten, maar nóg meer kotsen zou me nóg meer kosten.…

Een palet van lichtblauw en fel geel in de ochtenddauw. Je nestelt zich tussen de ontwakende planten, met een lachend en stralend gezicht, langs alle kanten.…

De tango van het leven Het ritme is verstild Natte bladeren op de grond hun gouden kleur als een palet. De winter heeft zich schrap gezet. zoals in een ver verleden Natte bladeren op de grond. Je bent er zo op uitgegleden.…

waarom schilder je de gele haat met paarse woedetranen in een grijs verdriet verbrand je lijsten en herken je de emoties niet trapt doeken uit hun raam omdat je schetsen pijn verstaan smijt kleuren snel op het palet vermoordt ze met je schildersmes en legt de stukjes op het doek omdat je hart en ziel verbloedt een goed…

waarom schilder je de gele haat met paarse woedetranen in een grijs verdriet verbrand je lijsten ken je je emoties niet je trapt doeken uit hun raam omdat je schetsen pijn verstaan smijt kleuren snel op het palet vermoordt ze met je schildersmes en legt de stukjes op het doek omdat je hart en ziel verbloedt…

in de tinten van een cyclische palet rood oranje geel en groen blauw indigo violet draaien weken dagen door bestemmen golvend mijn octaven hogerop en dan weer neer ik verkeer bevreemd in fase met een voorbepaalde kronkellijn zal ik ooit nog slagen daarin vrijuit mezelf te zijn…

heb mezelf gezocht in rijke kleuren op palet maar vorm en harmonie gingen in samenkomst teniet met een speciale streek van mes en penseel kon het nooit treffend raken altijd bleek er een te veel heb mezelf gevonden op een klein houten paneel wat eenvoudige basiskleuren een paar streken maakten het geheel…

Wit staarde voor zich uit of was het toch zwart hoe kleurrijk bleek het palet daadwerkelijk toen zij haar vriendelijke oogleden verder opensperde dan tussen haar wimpers door te gluren wat haar inmiddels gewoon was zweeg stilte langzaam aan haar voorbij had zij dan niet genoeg wonderen gebaard toch bleef leegte steken het waarom immer…

Lief lichaam Van geboorte tot dood Leef ik in jou Soms voel je log en zwaar Soms als een open ruimte Van Gogh schreef Dat hij geen dubbeltje Om het leven zou geven Als er niet iets oneindigs, Iets dieps en werkelijks was Dit palet aan schoonheid En gruwelijkheden Op dit canvas vereeuwigd Met onstuimige penseelstreken Is het genoeg…

zoetelieve knul van mij zij aan zij in mijn getij schreef ze van haar eiland ik had mijn puch nog buddysit hoog stuur mijn grote beurt zou gaan komen zij wond mij op haar gebriefde lippen schreven boekdelen onder olijfbomen wilde bloemgeuren hoge bergen diepe valleien haar palet de regenboog ik huilde - heel droog…

Langzaam aan Veranderen de kleuren De stralende De felle Zij maken plaats Voor mat en grijs Het zonlicht taant De regen komt Weldra Begint de laatste reis Die reis Zal echter hoopvol zijn Er kan je niets gebeuren Het einddoel geeft Dat staat wel vast Een palet Vol nieuwe kleuren…

bij de eerste warmte geurt het bos zanderig en zoet zijn ontdooide kleuren in het palet dun aangezet er schuilt een thuiskomst in dit fluwelen bruidsbed van pas losgelaten oogweelde en dromerige gloed dan ziet iemand een zwaluw bij volle maan en lijkt ‘t alsof de zon nooit is ondergegaan…

ik wil bloemen zo gaan schikken dat ze spontaan van kleur verschrikken dat ze uit de knop gaan blozen, geurig zullen minnekozen in het groene bladerenbed kies een ruiker of een klein boeket vertel me de kleuren ik meng ze op palet schilder dan linten voor frivoler vertier ik vaas ze in glazen voor doorzichtig plezier…

De herfst, in goud gevat laat zich van zijn mooiste kant zien De bomen barsten uit in kleuren waarvan dichters de woorden ongeschreven laten de taal zichzelf nog uit moet vinden om te beschrijven schilders hun palet mengen in dromen Ogen drinken gretig dompelen in een bad vol goud het hart…

Bewoond linnen Maagdelijk gespannen zonder veeg of streep een naakt begin het gevoel geopend start van ontdekking Een andere wereld wordt ontplooid de hand geleid een palet van vuur, passie en ritmische lyriek.…

het was niet jouw muziek die felrood doorkwam uit de achtergrond zij lichtte op uit een palet met onbekende vergezichten geroezemoes van stemmen uit de duizend talen die eonenlang al uitgestorven zijn de mengelmoes van angst en haat vergaard in onbestemde kleuren van de dood jouw muziek gaf hoop maar verloor de strijd van het…

Elke dag was je palet het geel van zonlicht het grijs van het ontbreken En ik voelde me bekeken je penselen volgden mijn gaan en komen en de twijfel ertussen Het lentegroen bij mijn aankomst in het atelier het glas van ruiten waarin ik me spiegelde En dan de kussen op m'n huid als doek, papier in alle kleuren van de…

noorderlicht valt buiig je hand penseelt rumoerig haar lucht schaduwen zuchten in de luwte van donker en grijs mengend schuift het mes de wind langs je geuren tijd om palet en je zinnen te keuren want wolken gaan breken in olie en kleur door het licht dat de zon met hen speelt…

ik zie zachtheid in een sterk profiel schaduw duidt de randen van je ziel je ogen glanzen en de bloemenkransen dansen op muziek liefde in triptiek mijn paletten klaar de kleuren gescheiden nog zijn vormen en beelden bescheiden ik schilder magie met tijd die verdwijnt jij verschijnt op het doek in het rood van de morgen…

ik zie zachtheid in een sterk profiel schaduw duidt de randen van je ziel je ogen glanzen en de bloemenkransen dansen op muziek liefde in triptiek mijn paletten klaar de kleuren gescheiden nog zijn vormen en beelden bescheiden ik schilder magie met tijd die verdwijnt jij verschijnt op het doek in het rood van de morgen…

Zieke klanken kleuren mij: het flauwe en blankste iel, alsof ik een palet verzweeg.…

mijn liefde een kleurschakering op haar palet van woorden waaruit haar penseel herinneringen opdiept die ze neerstrijkt op het doek van haar zelfbeeld niets weerhoudt mij te beminnen niet haar vlammende blik die mijn ziel schroeit niet haar treffende woorden die mijn hart verwonden ik een levenloos lichaam deinend op door liefde en bloed…

kleurend op een vrij palet vertoont een kwast zijn oorsprong de schildersleerling schrijft zichzelf in lege oogkarkassen een mengeling vol zoet en grauw dat eeuwig blauw wordt uitgesproken rond de dageraad vandaag vergaat vergankelijkheid contrasten raken grenzen kwijt als ton sur ton gaat krassen .…

Rijk geschakeerde werkelijkheid Bevindt zich om mij heen - Oorlogsgeweld heb ik verbannen; Duizend bloeiende bloemen Zie ik rondom mij, ontstaan Uit het palet dat mij Door professionals ter hand Is gesteld - Duizend bloemen wel, Er is geen een gelijk, Geven me dit gevoel: In het hier en nu Voel ik me rijk --------------…

je koos het beste haar penseelde met de eigen vingervoering jouw streken brachten mij in een euforische vervoering je mengde lichaamseigen kleuren op een liefdevol palet aromatisch waren ook de geuren waarmee het zacht contouren in harmonie werd aangezet ik zocht je in contrasten je schaduwde ook mij maar in het hart liet…

kleuren schitterden op paletten. de wereld ging in mij te keer. Er was geen onder en geen boven, geen zinnen, taal noch teken, geen hemel noch een hel. alles was verschoven Net als in den beginne, toen alles woest en ledig was. men nog moest verzinnen welk woord bij welke dingen past.…