Alle inzendingen over proces-verbaal

Eén grote waakvlam is de dag. Een baai van goud en diepblauw is de hemel. Jij zit in de tuin en kijkt op als een kraai hikt van de hitte en krast, of op een lei- en dak gegriffeld wordt. Je zit te schrij- ven in het eerste leerjaar. Hou je taai, 't is hanepoot en baksteen. Ben je blij- ven zitten? En nog vind je niet de draai? Alleen waar vuur…

Je foetert in stilte op hen die lijken te creëren op commando op hen die sonnetten schrijven als ging het vanzelf zo diep van binnen weet je beter gedichten gelijken gedrochten als je niet eerst met woorden hebt gevochten.…

Tenslotte is de teerling geworpen en is hij er overheen gesprongen om uiteindelijk te kiezen voor zichzelf de schepen nu echt te verbranden te wentelen in de resten puin en as de restanten van zijn wereld ziet hij in de spiegel achter zich geen kleur dan zwart en wit en grijs een keuze voor jezelf is nog maar het begin jezelf terug te…

Hoe wij mensen verzeild zijn geraakt in een proces veroordeeld tot de dood door onbekende macht die ons op aarde dropt aangeklaagd door een instantie die we amper kennen niet kunnen of willen begrijpen zullen we op zoek gaan of het wel klopt wie ons hier heeft gebracht dit proces bestuurt op deze aarde bang…

onder wolken van lood tekende ik sporen in het zand in smeltende hitte schreef ik een goddelijk woord ik vluchtte voor beelden van de krokodil doofde de vlam verbrandde mijn ziel vouwde een zingende vogel van papier fluisterde mijn traagste gedicht ik spelde mijn naam op de schutting uit de binnenste muren kwam geen enkel geluid…

De tijd is gemeten naar veranderingen die voor de mens van begin tot einde te volgen zijn Het is een proces begonnen en binnen het menselijke bestaan wordt dit proces beeindigd Aan de hand van de kleinste eenheden van tijdsbesef kunnen we ons een voorstelling maken van langere perioden van tijdsduur bijvoorbeeld een eeuw of twee…

Hoe wij mensen verzeild zijn geraakt in een proces veroordeeld tot de dood door onbekende macht die ons op aarde dropt aangeklaagd door een instantie die we amper kennen niet kunnen of willen begrijpen zullen we op zoek gaan of het wel klopt wie ons hier heeft gebracht dit proces bestuurt op deze aarde bang…

plots verdween de duisternis en werd vervangen door licht totaal onverwacht kwam het in mijn hoofd schijnen een lichtstraal gericht op het proces, het proces der aanvaarding neem ik aan alles blijft hetzelfde doch bekijk ik het door andere ogen na een lange tijd van zwart en donker kwam de kleur weer terug traag maar zeker ik…

Een metersdik dossier en veel getuigen Al jaren onderzoeken aan de gang De Belgen roepen nu om levenslang En bij de doodstraf staan ze straks te juichen Al staat de schuld van Marc Dutroux al vast Men vindt beslist nog lijken in de kast…

Op het plein bij mooie tante Miene stond een klandestiene pantomime Hij riep wat in gebarentaal Voor mij behoorlijk non-verbaal: 'k was blind en kon niets ziene.…

Rouw, het zusje van de liefde heeft een broertje, die heet tijd en 'die tijd heelt alle wonden' maar een litteken, dat blijft zelfs alleen maar daar naar kijken voedt de pijn en het verdriet slechts de dood kan dat verlichten want als dode voel je niet…

Zadel de wereld niet op met wat je zelf kan veranderen Jezelf!…

Verbaal geweld Geweldadig verteld Woorden.... als kogels afgevuurd mondeling ingehuurd door de lippen bestuurd komen keihard aan Schelden doet meer zeer dan slaan.…

Een opa spreekt non-verbaal een hele mooie taal, Je kunt het gemakkelijk begrijpen en weerleggen, Een opa spreekt de allermooiste taal, Zonder dat hij ook maar iets hoeft te zeggen..…

de starter zonder enig kapitaal, de blazer van het eindsignaal, het kletswijf in het trapportaal, de fetisjist, de bewerker van staal, de kattenmepster, de commensaal, de kelner, de grafittivandaal, de verzamelaar van foldermateriaal, de pantoffelheld, de kanibaal, de bezoeker van een goklokaal, de drugsverslaafde, de schrijver van een proces-verbaal…

ik dacht dat jij de ordening van liefde in je had in mijn ervaren bleef ik in gênante onkunde naar vrijheid staren speelgoed kwam warmlief bovendrijven maar kleur en vorm konden niet met echt wedijveren er moest een trigger zijn in dit minzaam proces juist in kleine dingen bleek contact in elke fysieke vorm een investering met…

Ik stel me voor, Dit is mijn proces, Tot het einde ga ik door, Aangenaam, ik heet MS.…

Ernst Jan en Jan Jos in de kroeg Ze dichten er talloze stukken Men hoort er maar zelden, ‘genoeg!’ Ze hangen al uren op krukken De kroeg met Jan Jos en Ernst Jan Vaak wil er wel eens wat mislukken Men roept dan vertwijfeld ‘hoe dan?’ Ze zitten soms dagen te krukken Ernst Jan in de kroeg met Jan Jos Een twist weet de stemming te drukken…

verbaal wel haast een wonder dat mij telkens weer enorm bekoort…

Een schorre haan ritst de morgen open hij, uit eigen faam, en ik uit naderend noodweer, mijn eerste adem zing, niet voor beide tot verademing, zich in badinerend licht laat tonen, balancerend op z'n trotse hanenpoten, schiet hij verbale gaten in het heelal en mijn ochtendkrant, een en ander opgesloten ligt in z'n begrijpelijke taal ben…

jij weet toch ook dat beelden zwijgen gevoelens zich kunnen laten manipuleren dat liefde voor elkaar niet alleen bestaat uit af en toe heftig copuleren doch zeker ook verbaal moet worden onderhouden door met elkaar te praten en elkaars mening te respecteren…

Wat willen wij met mooie schone woorden Wat willen mooie schone woorden zeggen Wat willen wij met onze schone woorden Wat zeggen schone woorden meer dan wij Maar willen wij meer zeggen dan met woorden Met woorden die meer schoon zeggen dan wij Wij willen mooi zijn met dat schone zeggen Die mooie woorden zijn vaak schone schijn Dat…

Ik heb het laatste woord voorbij zien komen De stilte kwam er zwijgend achteraan Een laatste druppel uit een lekke kraan Een laatste deling van de chromosomen Wat ons nog rest zijn geesten en fantomen Hoe kunnen wij elkaar nu nog verstaan? Met dierlijk krijsen, schoppen, bijten, slaan Proberen we tot een begrip te komen Het hulpeloze uiten…

Liefde is voor mij echt een non-verbaal iets.…

Wij knikken naar elkaar hij weet waarvoor ik kom Zijn handen begrijpen de taal van mijn lichaam Met zijn vingers opent hij poorten laat energie weer stromen Alleen onze ademhaling spreekt Dan vindt hij het voorvoelde masseert de koudebrug Hij tast mijn heupen af en duwt zijn duimen tot op het bot Ik kreun Niets staat los van…

In de schaduw van jouw licht streel ik met mijn ogen jouw lieve gezicht In de stilte van jouw verhaal luister ik aandachtig, naar jouw gesproken taal Uit alle macht spreek ik uit zonder geluid, ik mis de kracht Je kijkt me aan, onbewogen en ik weet er is geen woord gelogen en jij hebt mij verstaan In het schijnsel van het licht raak…

We willen niemand om ons heen besmetten, En houden anderhalve meter aan, Dat geldt altijd, waar wij ook gaan of staan, Maar ook een dichter dient goed op te letten. Ook - ik – ben - voorbereid – op – elk - gevaar, En - zet - mijn - woorden - ietsjes - uit - elkaar.…

een taallichaam spreekt golvende woorden wiegend, deinend als een oerroep een oehoe zegt u? stel dat sprake is van vogels die geen brood lusten op verlaten terrein als zeewier in waterzucht krijg het op de heupen hang aan lippen verdwijn in borsten een heldere kaaklijn met vertanding langs hemeldeuren in beweging staar naar…

ik zag je gaan liet eigen dingen staan ontmoette in zijn ogen een kinderwereld zonder mededogen woorden sloegen terug maar het verbaal verhaal had nog een staartje machteloos sprak het servies zijn scherventaaltje je zag de angst en chaos in zijn blikken, hij was voor even geen partij en blij om in jouw armen zacht te mogen snikken…

Waarde woordengoochelaar waarheen toch leidt uw commentaar nog méér dan naar "mijn woord is waar"? laat dat maar achterwege want we kennen u wel, onderhand De toevoeging bij uw sonnet waar u voortdurend, strijk en zet uw eigen punt heeft rechtgezet vertoont zowaar een hoogtepunt Ik hoop - met u - niet op die stunt waar…