Alle inzendingen over ramen

Regen op mijn ramen tranen in mijn ziel mijn hart stelt vragen een antwoord krijg ik niet beneden veel doden boven nog een heel leven buiten jaagt een spook mijn hoofd hangt uit het lood ik kijk in de spiegel er zit een deuk in mijn neus mijn goudvis schiet in de lach ik begrijp er niets meer van iemand zou het me moeten uitleggen…

Op een morgen zat op een bloembak een merel voor mijn vensterraam en keek mij met zijn lieve oogjes heel vertederd aan ’t was of hij zeggen wilde wat doe jij daar nog binnen deze morgen vroeg was ik voor jou al aan ’t zingen toen toonde hij zijn prachtig verenkleed en vloog naar de dakgoot met een kreet ach mereltje was ik als…

Wat je niet hoort is dat ruisen, we zijn nu eenmaal binnen Bomen zijn zenuwachtig als de ruitenwissers van al die auto's van al die mensen die nu toch snel op huis aan willen gaan. Mogelijk heeft de vrouw snert gemaakt. Misschien heeft ze je eindelijk en voorgoed verlaten. Herfst. Het heeft lang geduurd er naar te verlangen.…

de daken huilerig regen loopt over de ogen van de huizen huizen zijn onverzettelijke mensen doen alsof ze stokstijf zijn ongeboren wezens schuilen onder de bedropen wimpers de oogkassen gevoegd in verband de pupillen geëtst met kinderen zij ontwaren elkaar moederloos aan de overkant van de straat de blikken schuins en steels het erkennen…

ik wilde niet dat je het zag de chaos in mijn ogen een seriemoordenaar misschien die gedachte kwam steeds boven een mes lag voor de hand ik zag het bloed al vloeien mijn stem is dan verlamd hij zal me eerst gaan boeien de kamer is te klein de deur moet open blijven mijn ontsnappingskans verkleint als de ramen zijn gesloten ik wil…

Bij het raam.…

Ook haat in verwonderd goed, wanneer alle ramen openstaan.…

Ik open het raam, net uit bad, de wind droogt me -- er lacht een eekhoorn.…

Onder hemels blauw tonen witgrijze wolken blije tegenkleur.…

raam openhoudt een schuivend vierkant over de tafel beent in een stuk op de grond.…

Onrustig zoem je door de kamer, van raam naar raam en weer terug, boos trillen jouw fijngemaasde vleugels tegen het harde, dubbele glas. Nu probeer ik mijn roman te lezen, ik wil jou niet meer horen, maar jij vliegt onverbiddelijk van raam naar raam en weer terug.…

ik keek naar binnen door mijn eigen raam alles stond hing lag alsof ik daar zelf was ik zag een kleine binnenwereld vreemd veraf in mij de buitenstaander reflecterend in het raam…

Twee moordwijven zijn aan het doe-het-zelven Ze sluiten deur en ramen met veel spijkers Ze houden immers niet van pottenkijkers Waarna ze met cement het lijk bedelven De arme man, het heeft hem zeer verdroten Maar de bekisting zat echt als gegoten…

Nooit zag ik zo veel wolkenluchten maan en zon werden vriend aan huis ieder raam geeft andere vruchten de hemel vergroot mijn thuis De rivier stemt tot nadenken de stroom van het leven is dicht bij het raam bedient mij op mijn wenken de keus van het raam is vrij Dit huis is als een kathedraal mijn oorsprong draag ik mee bezinning, ontmoeting…

de deur speelt een akelig spel vormt een hindernis naar buiten ik geraak er niet doorheen er moet een raam in een raam blind voor jouw silhouet ik zoek een achterdeur een weg naar weg…

tranen liepen langs de ramen naar benee en ik dacht waar zitten ze daarboven nu toch zo mee en later toen mijn ogen waren gevuld met tranen van verdriet scheen de zon door m’n ramen en begreep mij niet…

Het is bij ons thuis aan en uit open en dicht en dat geldt niet tot onze relatie maar de relatie tot de energie lichtje aan lichtje uit deur open deur dicht en de ramen de ramen potdicht!! Het houdt ons energiek het behoudt van energie!!…

de verkeerde kant op Als manlief dan thuiskomt zegt ie, niet zeuren Maar jij ziet qua pijn, allerhande kleuren Je strompelt je verbijt je pijn Je ramen nog vies, tja alsof het zo moest zijn.…

ik gooi de ramen van m’n hart wijd open sleep afgunst wraak en haat en al het slechte naar buiten ontsmet de be- en aangeslagen ruiten en richt m’n huis opnieuw weer in en iedereen die meehelpt met alles weer opbouwen die mag er straks zomaar in zij zijn het die ik voortaan weet te vertrouwen die ik in mijn hart toelaat…

Een raam en een deur. Dat is al.…

een kindje kan niet slapen het ligt te dromen in de nacht ziet sterren door de ramen een ronde maan in volle pracht maanlicht schijnt in alle hoeken laat de kamer spookachtig zijn wat komt het licht hier zoeken de angsten van een kindje klein sluit maar dicht de gordijnen of de knuffels worden nog bang als Klaas Vaak gaat verschijnen…

Zachtjes tikken de druppels tegen het raam Geleid door de wind vinden zij hun bestemming Een klein spoor achterlatend, Zijn ze snel weer vergeten Zachtjes tik ik tegen het raam Geleid door de bus vind ik mijn bestemming Geen spoor achterlatend, Ben ik snel weer vergeten Zachtjes tik jij tegen het raam Geleid door problemen, op zoek naar…

Ik zie nog steeds een traan en kijk door het raam ik zie je steeds verder, verder in de mist en ik zie je nog zo staan en kijk door het raam maar ik zie je steeds verder, verder in de mist Ik weet nog steeds jouw naam en ik kijk door het raam maar je bent steeds verder, verder in de mist verder in de mist, verder in de mist dat was jouw…

Geslepen glas, achter al die ramen; komen al mijn gedachten samen. Geslepen glas, in de kern ben ik wel; een diamant in een kleurenspel. Achter al die ramen vang ik licht. Beschijnt de dag mijn droevig gezicht. Achter al die ramen krijg ik vorm. Ben ik veilig voor elke storm. Achter al die ramen noem ik mij bij namen.…

Kijk ik naar buiten uit het raam zie de zilveren varens van de maan en op het stenen pad de genarcotiseerde kat veroordeeld tot het graf ik huil - schreeuw - verstompd niemand kijkt omhoog naar de vogel die is gevangen in het raam…

Starend uit het raam zie ik de eerste zonnestralen, bloemen komen langzaam op en de vogels fluiten. Hand in hand zie ik een paartje gaan, verliefd als nooit te voren. En ik.. ik staar door het raam en voel me eenzaam...…

ik hield van haar ook toen haar adem in smalle strepen op de grond viel haar ogen had ik lief hoe ze door het raam konden kijken wanneer wandelaars het zicht naar huis leerden het was dorst het was honger zonder schuld en het was winter ik heb geen ramen meer doorzichtig in herfst…

zij zit in stilte, langs het raam schiet de wereld voorbij foto's getuigen van een heftig verleden, ze kijkt er niet meer naar zij zit in stilte, haar leven is zomaar voorbij gegleden als afscheid glimlacht ze en zwaait achter het raam…

De chrysanten, die in de vaas op de tafel bij het raam staan: dat zijn niet de chrysanten die bij het raam op de tafel in de vaas staan De wind die je zo hindert en je haar door de war maakt, dat is de wind die je haar verwart; het is de wind waardoor je niet meer gehinderd wilt worden als je haar in de war is. ----------------…

er zitten duizend regendruppels op het raam waarschijnlijk nog meer…