inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.403):

bedropen ramen

de daken huilerig
regen loopt over
de ogen van de huizen
huizen zijn onverzettelijke mensen
doen alsof ze stokstijf zijn

ongeboren wezens schuilen
onder de bedropen wimpers
de oogkassen gevoegd in verband
de pupillen geëtst met kinderen
zij ontwaren elkaar
moederloos

aan de overkant van de straat
de blikken schuins en steels
het erkennen van de andere trekt
een schoorvoetende luifel
tot de overkant
de spanwijdte van hun zielen
overkappend

Schrijver: Emiel Warswater, 7 december 2017


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 260

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
8 december 2017
heel soms vindt men toch een open raam....mooi neergezet.
Naam:
Adeleyd
Datum:
7 december 2017
Heel sfeervol getekend
Naam:
geeraardt
Datum:
7 december 2017
Sfeervol geschreven. Eenzaamheid ten woorden uit.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)