Alle inzendingen over ronde

lover oktober komen de herfststormen aan en het voelt al een beetje winters aan november gaan wij langs stille wegen bloemen leggen voor die ons zijn genegen december feest van licht en vrede voor het kerstkindje brengen wij onze bede op oudejaarsavond gaan wij feesten alle zorgen van ’t voorbije jaar vergeten zo is het jaar weer rond…

Houvast snijdt mijn handen, bloedt mijn bloed, verliest mijn blaren. Rauw glijdt langs de wand mijn bast. Touw is strohalm, is mijn angst die beter past. Ik blijf dus hangen zeker van de afstand die ik nauwelijks durf te klaren want dat touw... hoe houd ik dat in godsnaam vast.…

Ik vouw mijn armen rond de nevel van de maan laat je gaan een hartenkreet hoe dichter kan men naast je staan…

ik zie in jou de volmaaktheid van de schepping eindeloos glad en rond niet het vierkant harde masculiene de grove hoekigheid van korte rechte lijn maar ruimte voor speelse harmonie met warme emoties zonder confronteren een eeuwige boog die vloeibaar wordt als liefde niet door tijd zal worden gestoord…

Laat ons allen samen rond de kribbe staan en in verbondenheid de weg van Jezus gaan Zijn boodschap uitdragen aan allen die ’t willen horen dan wordt geen kindje ter wereld nog in kou geboren.…

Hij stond bij het doopvont Het ventje van vijf Vroeg de dominee De toga van het lijf Op simpele vragen is een antwoord Maar raakt het onze grenzen Dan aarzelt een ieder Waarom gaan de mensen … Toen hij de moed vond Gaf hij zich bloot En vroeg de dominee: Waarom gaan de mensen dood?…

hoe die ring me terugbrengt naar de tijd van tandjes krijgen schommelspelen paardje rijden bijten met z’n twee in die eerste volmaakte koek onze vingers in die ring pasten samen roze…

Eerst naamsverandering, nu overname De ondergang van Talpa ofwel Tien Ging al met al zoals je kon voorzien: Het tijdsgewricht laat zich steeds weer beamen Tja, Tien placht omroepen te imiteren Waarnaar hun sterren nu weer terug gaan keren…

Boven de diggels van de kleurige ramen braakten de zwarte karkassen hun gruw’lijk lot. De diepbevreesde gemeente schreeuwde amen, maar vond hun god mikpunt van dodelijke spot. Kind, moeder en God, uit vaders huis verdreven liepen een niemand ontziende doodstrijd in. De gifkampen waarin zij schuldloos verbleven verenigden tenslotte menig Joods…

ik heb de cirkel duizend maal gerond nooit vond ik begin en eind speelde strelend met het oppervlak op zoek naar de hoek keek er langs maar begreep niet dat rond eindeloos was tot ik de lijnen van de weidse polder zag rechte sloten en het gras maar aan de horizon die nauw de aard omsloot kromde recht een ronde dood…

nooit wilde ik buigen maar schaduw rondde al onder de last mijn schouders ik die altijd hoog op tornde tegen de strakste wind elementen trotseerde met fier geheven hoofd in de trots van mijn jaren ben verstrikt geraakt op stikken na sterft de tijd die mijn bestaan nog mogelijk maakt…

in haakse hoeken steekt het leven altijd scherp af zij hebben nooit mijn voorkeur gehad ik rond zaken liever met een harmoniemodel waarbij we stekels niet meer tolereren de cirkel laat ik dan ook prevaleren in zijn eeuwig gaan begin en einde sluiten naadloos aan rechte lijnen zullen ooit verdwijnen het vrouwelijk rond heeft al…

Het geeft in deze krappe tijd geen pas voorzien te zijn van welvende contouren. Het is gewenst de corpus in te snoeren voor wie nog ruim zit in zijn overjas. Wanneer de maaiers komen naar het gras moet zich de rijkaard zeker niet verroeren. Het geeft in deze krappe tijd geen pas voorzien te zijn van welvende contouren. Een kleine stap slechts…

zij lag bevallig rond uitdagend in het gras het rood stak verblindend af tegen de pril groene ondergrond ze schommelde wat op de wind in een subtiel bewegen in biologeren werd mijn hart en ziel naar haar toe gedreven ik tikte aan voelde de spanning trillen van het wederzijdse willen door haar intens bekoren heb ik een stapje…

Naakt hangt het gras te weken in de azijn van de vroege morgen het leven zwijgt rondom de burcht waar ’t geharnaste sterven zich ontbindt van zorg en waar wind nog de namen spreekt van hen die in het amen zijn gepredikt samen met het duister verdwijnt het spel waarin ik me heb genacht en ik weet mij dat deze nieuwe adem mijn vlucht…

Of moet na laagste maanstand de zonnewijzer worden geijkt en luidt de bel voor nieuwe ronden, waarin het eindpunt wordt verlegd, we zijn te veel aan elkaar - en aan de planet gehecht - ,intussen is de wereld niet vergaan, leg mijn hoofd op het kussen, daaronder luidt de wekker voor het opstaan.…

Dit weekend ga ik weer Chinees bestellen. Ik neem dan nummer twintig van de lijst: één Foe Yong Hai speciaal, met witte rijst. Snel klaar; je hoeft maar even op te bellen. Tot slot vraag ik of iemand heeft gehoord, of morgen Ajax wint van Feijenoord. ---------- ...Er is een onderzoek gaande naar Chinese goksyndicaten die voetbalwedstrijden…

Ik drijf maar wat rond en ben er bijna aan toe -- om wakker te zijn.…

het is goed om in ronde vormen te vertoeven beter dan rechtlijnige   omdat ze onvoorwaardelijker zijn en mooier en warmer het ronde woont in de kom van de hand  die vorm geeft aan dingen;  het woont in duintoppen  in borsten van vrouwen  en in harten niet te vergeten ronde vormen zijn zachter soepeler en lieflijker dan recht gelijnde hoekige…

je hebt geen stem het zwijgen zoekt woorden in duister taal is de sleutel van betekenis keiharde waarheid je weet en voelt aanwezigheid ware aard iets mysterieus vanuit de dieptes naakt met blote adem in ronde stilte verstand op nul helemaal jezelf groots in kleinheid ongetemd hart stille gedachten kunnen niet praten…

duizend zwijgende soldaten die in verstijfde houding handen niet ineen kunnen slaan ben dan een pion te midden van roerloze maten het doet armen en benen verstrammen aderen verstoppen en ooit hoor ik ver weg diep in de grond nog een hart kloppen naar de ochtendstond op zoek * ik ben het zelf verdwaald in een ronde…

ze heeft het bereikt die verdomde oude dag ze bindt veters vast en de strijd aan loopt achter haar rollator als in haar beste dagen achter haar kroost in de wandelwagen kinderen tsjilpen op het plein ze vraagt zich af waar ze morgen zal zijn misschien nog een rondje?…

Gekneveld stuifzand wringt de jongste vloed uit het zwierige duin stormachtige buien knijpen traag het oude, zwakke licht uit de dagen de eeuwige branding verslindt gulzig vermaalt smeulende zomersporen tot schuim een eindeloze en gapende leegte vult de uit schemer opgetrokken herfstdagen alles wat stranden steeds stempelt sterft gestadig…

vingers priegelen met een touwtje je hoofd zwaait heen en weer je sloft de zoveelste ronde wilt u een koekje meneer maar de trommel is leeg je ogen en lach zijn een schaduw van wat is geweest zacht dansen de stofjes in de reepjes middagzon je slaat naar een bromvlieg die je zelf verzon ik kus je tot een volgende keer hulpeloos…

omarmt geen reizen naar het ontstaan van leven waar de dood zich vergewist van het eeuwig dragen van dit maatpak dat kleurloos de streepjescodes accentueert de blauwdruk, gesneden op het scherpst van de ziel sterft met een verlangen die ik meet aan de reis die sterk geaard de ingenomen beloftes verzekert van telkens een slag in het rond…

De bal is rond, het gras is groen; de toeschouwers die wuiven. Maar wat een voetbalteam moet doen is voetballen, niet schuiven. Wat kun je leren van de Denen ? Sluit als keeper op tijd je benen.…

met haar dansende benen stroomlijnen die in dijen verdwijnen speel ik eb in mijn hoofd en vloed in mijn buik de duik in haar golven is een wanhoopsdaad waar de nacht van vol is loopt zij van over zand in de ogen betovert mijn voeten de zee is rond en zij loopt aan de horizon…

Natuurlijk kon Obama met zijn speech De goegemeente aan het huilen maken, Natuurlijk sprak hij over goede zaken, Tot dusver bleef het meeste ‘out of reach’. Dus ach, poor people, reken je niet rijk, Eerst wacht nog die weerbarstige praktijk.…

Maar ik ben blij met deze tweede ronde. Adaptatie van 'The second time around' --------------------------------------------------- uit: 'Mijn Manier, 144 Sinatra-sonnetten', 1990.…

je zijn een klank in elk refrein meer nog dan kan mijn liefde volmaken met je slapen, waken levenswarmte signeren op een plek verpozen een stek vol riekende rozen in bewondering voor de lieve stromen vertaald in ridderlijke dromen bij je willen zijn een vonkend hemelvuur belevend in elk nachtelijk uur de liefde vieren rond…