Alle inzendingen over serre

De geur van frikandel en varkenssmoor kruipt door de heg en claimt mijn open serre. Door buitenboxen hoor ik Bauer blèren tot aan een buurtfeestdecibelrecord. Een schicht, een klap – dan is er niemand meer. En met de regen keert de vrede weer.…

'N ton, nou ja wat doe je daar nog mee Mijn vrouw zei ook, die fooi mogen ze houen Daar kan ik nog geen serre van verbouwen Waarom zijn wij toch altijd de risee Maar na de beursgang boter bij de vis Dan zullen we eens zien wat graaien is.…

mijn tuin kent stenen vierkanten bij de vleet omgeven met kunstgras van een meter breed vanuit de serre aanschouw ik deze rijkdom doch ter volmaking zoek ik een zijden rododendron ik zet hem dan midden in mijn hof van beton hij staat dan in de schaduw, en gelijk mijn tuinkabouter uit de brandende zon…

Ik wil leasen Een vrouw, Een kind De zon de wind Een huis met tuin Pied de terre Een woonwagen Met een serre Een senseo-apparaat Een leasebakkie met automaat geen lasten wel de lusten een lease step een leasefiets die ik niet heb een lease spreuk weinig is nog eigen origineel en leuk lease het zwijgen.…

met de tijd als aandacht teken ik rijen beslagen met mensenoren al duidend naar de zon die in mij ontbreekt hoe merken ze dan toch dat mijn eclips het verzwijgen tentoonstelt van niets dat in mij is verrezen of heeft de serre hun eigen bron verwarmt met een hitte van gestolen gedachten en wedijvert de lente met het spiraal van verloedering…

Bedekte er de de vaste planten mee Legde het loof van tomaten op de hoop Stalde de tuinstoelen in de houten schuur Deed de deur van de serre dicht. Hing het slot eromheen Het metaal schuurde Een oud bekend geluid, dit piepen en dit kraken Het deed me denken aan al die vorige winters en aan het knarsen van ijs.…

Vanuit haar serre kijk ik de hemel recht in haar vrijheid. Tussen de bomen schittert de zee. Ik blijf maar vissen: blikschade, zwik, spaat, maskerade, tsja, om regels te vangen moet men een woordje uitwerpen. Hé, zwaan kleef maar aan, roept mijn duifje, daar bromt de taalstrot, hier resoneert hij.…

zee de rug toekeert gaat een pad langs de kust oud asfalt gras in spleten geen plastic banken daar geen sierstenen na het gras van een tennisveld en de hagen van hogerliggende huizen na het achtererf van een werkplaats alleen de rotsen de duinen een stuk grond tussen doornstruiken met uitzicht op een huis daar bleef ze staan een serre…

Belachelijk klein was de landkaart in de serre waarin thee werd gedronken en het groen van Canada het won van de zon. Een gunst van de dag. Nooit had hij zulke mooie muziek op het perron van Treblinka verwacht. ------------------------------------------------------------ uit: 'Wie nu nog zwijgt moet alles vrezen', 1994.…

Op een dag door de verrekijker gezien uit de serre van mijn tante: de plotselinge nabijheid van een vrouwengezicht onder de rand van een hoed, een hand op een blinkend fietsstuur. Een mand waar iets wits in beweegt. Een man met een pet op aan het stuur van een hoekige zwarte Ford.…

In de serre had ik jou gevonden ik zag geen bloed en ook geen wonden je ademde, maar veel te snel de pootjes krommen ging nog wel ik heb je op een doekje gelegd en iets van "stoute poes" gezegd die ons van dichtbij gadesloeg en zag hoe ik je binnendroeg. Of heeft het zonlicht je bedrogen en ben je tegen 't glas gevlogen?…

gedachtenspinsels, inspiratie poëtische verzinnelingen Zij moeten wachten met herinneringen op zolder bij de boekverzamelingen van oude schrijvers al jaren buiten spel gezet In de muffe dichterskamer liggen ongevulde pennen te wachten naast vergeeld papier er hangt een lucht van concentratie de muur zegt: een poëet was hier In de serre…

mijn leeggevroren moestuin met aanmaakstokken en hittekuilen boormachines en overhangen van zomerstapels maar nog liever geef ik er de brui aan deze winter van ongenoegen over de haag alsmede mijn primitieve intenties in deze hoogtechnologische dagen ik streep nog even de sneeuwbloemen door op de tippen van mijn vingers het dode van de serre…

Belandde in verpleegtehuis Ze haatte dat verblijf Was blij met elk bezoekje Ja, dat stond buiten kijf Ze rookte als een schoorsteen Dat mag worden gezegd We namen haar mee naar de serre Twee pakjes Tivoli werden dan Op tafel neergelegd...…

stonk naar ganzenlever, biefstuk, kaviaar en naar Gruyère en vanochtend ongerieflijk ineens naar de volière Nee, zo ging het echt niet verder ieder zag wel de misère en ik wilde haar doen lijnen maar ze rook meteen al lont En zij ontsnapte mij alweer nu met een aanloopje van verre sprong er over het dressoir en nam een zweefduik naar de serre…

Zoekt u in ons zeer ruim bemeten land Een hoekwoning met tuin op A-locatie Centraal in 't midden, niet ver van de rand Met vloerverwarming na een renovatie Van keuken en jacuzzi op het zand Met co2-neutrale ventilatie Een serre met een schuifdeur tot de wand Geheel voorzien van spouwmuurisolatie Opzij garage tot de achterkant Met…

Het ene jaar stond je in onze serre, een ander jaar naast het bureau, van tijd tot tijd kom ik je plagend tegen, dan duik je even onder mijn plumeau. Vandaag was ik je lange haren heel zacht masserend met een natte doek, daarna je neus, je ogen en je wangen, je moest eens weten wat het met me doet.…

ik moet zorgen voor het kleintje en koken voor de grote ik hang de was weer aan het lijntje en snijd het vlees in moten ik moet leven voor mijn kind voor mijn man, mijn gezin en dat is ook het enige waar ik ooit voor leven wil nee, ik hoef niet een carriére geen huis met dure hypotheek geen sauna in een luxe serre niet bij elke koffie…

op een meter afstand zijg ik neer in het zand en kijk in strakke ogen zijn vacht borstelt wat in de wind mijn zijn is ineens zo klein, die blik ‘vertel mij, waar is uw lief, als ik bij uwen hof liep en de kiekens wilde bewonderen, liep ze altijd in de orchideeënweide, zag mij, knikte ' of ze stond te schilderen in de serre ‘ hm, heeft…

En een vaag schijnsel van de maan, dat scheen door onze serre. Slaap nu eerst wat, sprak onze kikker, dan ben je morgen fit. Je zal uw rust wel nodig hebben, want 't is een meid met pit. Kabouter deed zijn ogen toe, hij hoefde niets te vrezen. In 't donker, kon dat mooie kind, toch ook niet verder lezen.…