Vaarwel Oma Fien
Zij was voor ons een oma'tje
Zo'n vijftien jaren lang
Ze had geen eigen kinderen
Verloor alreeds haar man...
Ze had een gebogen ruggetje
Fragiel ook om te zien
Maar oma danste als er dansen was
Ze heette oma Fien...
Belandde in verpleegtehuis
Ze haatte dat verblijf
Was blij met elk bezoekje
Ja, dat stond buiten kijf
Ze rookte als een schoorsteen
Dat mag worden gezegd
We namen haar mee naar de serre
Twee pakjes Tivoli werden dan
Op tafel neergelegd...
Maar gisteren gebeurde het
Oma ging achteruit
Ze at en dronk geen druppel meer
Wilde haar lichaam uit...
Ik trof haar op haar bed nu
Haar kin lag op haar borst
Drie kussens steunde haar hoofd wel
Het ging toen o zo snel...
Rustig is ze ingeslapen
Om vier minuten over twee
De dood nam oma geruisloos
En zij ging met hem mee...
Vaarwel ons aller oma Fien
Uw leven is geleefd
Met negen-en tachtig jaren
Terwijl ze naar negentig had gestreefd...
Zie ook: http://home.deds.nl/~jhhdam/
Schrijver: Jannie Hoogendam, 12 september 2009
Geplaatst in de categorie: afscheid