Alle inzendingen over spannen

, zo klinkt met klem Het zal er op verkiezingsdag om spannen ‘Het zoet komt’, zo zegt elk Haags creatuur Ik krijg daarvan spontaan vier jaar het zuur…

wolken met grote lijsters spannen het luchtruim jubelend golft de lente mijn polderland in knotwilgen staan bloedend zonder vingers langs de kreek te wachten hun vuisten baldadig leeg het zwermt vol liefdes over mij heen, zoekend in luidruchtige wolkenluchten naar weer een bevruchting…

Peilingen, stukgestoten in oude vertedering op nu verzande diepten spannen nog een verlangen dat lang reeds ongegrond bleek en hopeloos verweesd. ---------------------------- uit: Tirade 300, 1985.…

de lippen spannen zich nog een keer samen trachten achter mijn gesloten deur de aftocht te blazen ik wilde nog nog een laatste eer beramen maar de diepe klank, tergend langzaam klimmend, blijkt al zwart van kleur in de verte hoor ik jou op zijn echo azen met amen in zijn geur…

Als aan de minimum eis: onsterfelijkheid, eeuwige jeugd zonder lichamelijke of geestelijke ongemakken voldaan is, zouden we er eens over kunnen praten of het de moeite waard is je ergens voor in te spannen. ---------------------------------- uit: 'Gedichten 1938-1998', 2000 L.Th.…

Holle zaden pijlen zullen wij maken H2O “bloed der aarde” gevuld bogen groot sterker dan tegenwind mensen zullen hen samen spannen de pijlen plaatsen en gedragen door een godenwind landen zij op gekende plaatsten waar mystiek en opdracht begint.…

mag ik van jou zijn dromend langs de lijnen van jouw gedachten die ik doe spannen of laat vieren naargelang een verlangende zucht is te verwachten dan wel een oogstrelende aanraking de afstand kan verzachten al golvend in de beweging van zachte tinten mag ik van jou zijn in het spel van liefdevolle omhullende…

ken het vlinderbed daar waar jij je vleugels voor het eerst ontplooide zag het trillend spannen in de warmte van de ochtendzon je eerste kleuren vangen opende in genereus gebaar de lentevlucht in langzaam wieken na fladderen het leren vliegen naar een onbekende horizon onthoud je kent de weg en komt weerom…

zij scherpte haar woorden met opgekropte emoties bijtend veegde ze de vloer met hun argumenten aan zij konden haar verbale uitbarsting niet goed verdragen weg was het overleg dat nog redelijkheden droeg maar hier ging in korte spanne tijds het hek van de dam zij draaiden zich om vluchtten uit wolken pure agressie liepen…

een storm met windkracht negen die door de hersenen woedt laat het lichaam spannen en ent zich vast in machteloosheid van het denken, geblokkeerd als een vastgelopen computercame doemen negatieven aan de horizon op het scherm van het bestaan ordeloos wiebelen de gedachten voortdurend onderbroken met pijnen onzichtbaar door het gekweld…

Handeling van Denken Vertaald in het spannen van elke Spier Filosoof. Gedachte De Denker Dante Door Rodin gehouwen Gehakt op zijn briljante manier…

Innerlijk spannen de onvervulde wensen. Die minder goed zijn voor het hart van begerige mensen. Verstand, je gebruikt het of je gebruikt het niet. Je hebt het hart of een harteloos verdriet.…

Zo spannen zij het paard achter de wagen. ----------------------------------------------------------------- ...Om te voorkomen dat er stenen en stoeptegels op auto's worden gegooid, wil minister Peijs op bruggen en viaducten 'met een verhoogd risico' hekken plaatsen...…

heb jij de waarheid in handen of spannen de halve je web aan trildraad gezet bij het minste verstoren wordt een leugen geboren zo dwars je de draden en spint het onmogelijke in tot coconnen die erfelijk belasten dat wat wij ooit zijn begonnen open je web in ruimte voor waarheid die niet is ontgonnen ik ben geen prooi nooit…

Zij spannen zich uit, ze rekken zich, van de ene kant naar de andere. Het duurt niet lang, de vervaging begint. In onze ogen, blijft het mooie. De heerlijkheid van onze natuur.…

altijd trekt vuur gretige kijkers strakken banieren schouders en borst spannen verwachtingen een ademloos volgen heffen mensen hun vuisten vol trots weer klinkt opstandig het protest van de tijd scanderen van woorden verenigt gevaarlijke massaliteit hysterie loert in verval van de normen het gevreesd populisme gooit olie op de…

Zij spannen zich uit, ze rekken zich van de ene kant naar de andere. Het duurt niet lang, de vervaging begint. In onze ogen, blijft het mooi, die heerlijkheid van onze natuur.…

kom maar in mijn cirkel breek niet uit in rechte hoeken rond de lijn en laat de scherpte achter je, kom en kijk vooruit ik speel niet met de graden van je vuur jouw vlammen op de muur spannen mijn boog in kaarsrecht gaan omhoog de pijl die harten tracht te breken uit nooit kunnen vergeten maar gelassood is als straal…

Beaam het neen met alle weerstand aarden wal al omgezet in bloed en vezels spannen zich helaas je bent te laat vuur zoekt zijn weg langs elke plooi druipt weeë lucht een kwijlbaan op de vlucht voor eigen geilheid dus beaam het droog je huid zeg neen helaas je droomt je weg omdat jouw weerstand zwanger van verlangen…

liever dan dichten wil ik openen woorden sluizen naar zee golven versterken deiningen laten branden ontdekkingen doen zinnen verzetten uitdijen wat leeft direct van de lever het hart laten spreken in verzen ademen penetreren spannen wat spieren willen moed ontbolsteren ontkiemen groeien liefde ontketenen zonder limiet liever…

Gelijk een glanzend erotisch instrument zo wordt het voluptueuze lichaam bespeeld vingers beroeren de roze verharde knoppen zij spannen de onderhuids gevoelige snaren stuwen haar trillend tot ongekende hoogte Om dan over te gaan in een passionele paringsdans en ritmisch golvend ineen te smelten omringd door exotische vrijgekomen geuren welke…

waar draden herfst spannen dood en vergankelijkheid loert uit steelse hoeken schijnt een lage zon kleur in de druppels op het web in een verlate oogst die ik altijd heb gespannen tussen dromen en verlangen wandel ik langs je gezicht in weer een laatst aanraken de ogen nog gericht in zwart en grijs de blik op wit van winter maar…

door bruine waterlopen drijft plastiek met hopen alles komt terecht in zee blikken, bussen, flessen thee olie, smetten, allerhande vetten spannen synthetische netten vissen sterven onnatuurlijk zeeën voelen onaanvaardbaarheid maar mensen blijven instinctief herhalen stomme dingen positief ik blijf hopen en ga opzij de verloedering...…

onder glad gereden banden van een aftandse tweedehands fiets kraakt aangevroren dauw koude vlagen uit het oosten landen straf op pasontwaakte wangen wind en weerzin spannen samen tegen verkleumde benen zonder kracht tot over de neus gestoken in een warme das en winterjas drijven gedachten verlangend af zoekend naar de zomerzon die…

Ver in het druisen op de wegen van de heer, wordt mens en dier opgejaagd tot dat ze hun rustplaats vinden, wat geschreven staat in het bloedend hart van tijd, in draf rennen ze de aarde rond, ver vooruit de zones van ideologieën, onafgebroken zonder tussenstations, spannen ze zich in en de vermoeide paarden uit, aangeklaagd in landen…

Niemand hoort het kraken van de nieuwe stenen daken of het spannen zelf van het hemelgewelf. Als de nieuwe wereld ontwaakt in een droom van doorlopend leven sluit de nacht zijn ogen voor eeuwig, voor heel even.…

Mondig moet men heden wel wezen; en zonder een vleugje brutaliteit, spannen de kuitspieren voor een moedige oratie, zwikken de enkels voor een te grote loslippigheid. Over schoenen hoort men mensen graag praten; en hakken klikken of zetten zich schrap, als men terugdeinst voor Italiaanse formaten, en zich beperkt tot de Hollandse stap.…

je spitzen trapten op het koord je stapte zonder zinnen vroeg me om opnieuw beginnen ik nam je bij de hand je danste in fragiel bewegen samen kwamen we de woorden tegen die duidden op een vals cadans jij gaf mij de kans het koord weer aan te spannen zodat oneerlijkheid geen ruimte kreeg om van het touw te vallen je…

geweven adembenemend in immense schoonheid Gods belofte van trouw en goedheid aan het begin van schitterende kleuren herinnert Hij de oorsprong van dit gebeuren watermassa’s die alle leven deed verdwijnen doch in een ark redde Hij Noach en de zijnen een gezworen belofte: in de komende jaren zal ik de aarde voor het water bewaren bij het spannen…

De overburen spannen touwen over het pad. Worden de bouwvallige houtwallen verhangen? Het warme meisje wast haren en geblauwde ogen. Zij danst op koude voeten de strenge winters in. .…