Alle inzendingen over spijt

Geen hand die ik bereiken kon geen stem om op terug te vallen, geen oor, geen hart dat luisteren kon of wilde stappen meer terug dan vorderingen makend en alles enkel maar in zwart niemand zag het, geen lachen, die druk, die pijn van het alleen zijn, dat verwoestend alleen zijn mijn geest, vele malen gestorven in de koude zwarte…

Ik treur om schoonheid Die ik in m'n haast miste Op weg naar nergens…

je ging opnieuw daar staan en liet je toch weer gaan van deze grote glijbaan met domme spijtoptanten misschien dat je nu dacht na weer een slapeloze nacht: je hebt jezelf zover gebracht want je kreeg plenty kansen nu is het dan te laat want hoe je ook nog praat ze komen niet t'rug die peters, henken, fransen kom klauter maar omhoog…

Een droom kapot gooien is niet strafbaar nergens staat geschreven dat je dat niet mag Ik word er niet vrolijk van, mij maak je niet blij want de droom die je nu stuk gooit, schat is niet alleen van jou: het is de droom van jou en mij.…

Het is triest dat jij zo doet Het is ook jammer is nergens voor nodig Het is triest alles haal je door elkaar dat is jammer en triest We hadden het zo goed maar je gooide het weg, zomaar En da’s jammer want nu is het weg, voorgoed Dat is triest en jammer.…

gevlogen door de tijd op vleugels van spijt verwaait het leven en lijdt voor wat niet is en nooit zal zijn oneindig het geluk waarheen deze reis leidt op slechte paden verkeerde wegen de ongelijke strijd van het leven tussen de doelloze pijn en het voorbije zijn verwijdert ons van ons gevoel kom, kom dan terug en laat me voelen…

ik heb nooit spijt van dingen die ik bewust doe. ik heb achteraf spijt van dingen , die ik toen zou moeten gedaan hebben, verwaarloosde!…

Toen jij me was vergeten daarmee het ritme verstoorde, ons ritme en moest nadenken heb ik je gesmeekt om voor mij, voor ons te kiezen toen jij dat niet kon en ik dat niet kon verdragen toen… stopte de samba.…

Wat ik hier zie is alles verleden tijd, Hier ligt de geschiedenis van heel veel mensen, Heel veel vreugde en heel veel spijt. En bergen van onvervulde wensen.…

Kerkhof Een plaats van, stilte rust Verlangen Liefde Uitademen Geschiedenis Droefheid Vreugde Tranen Verleden Spijt Schaamte Eerlijkheid Nadenken Wensen Huilen En voor al die dingen, Waar het nu te laat voor is.…

dat, ze zeggen, mooi begon beschuldig niet mijn stuurloos streven haal de spijkers uit mijn hoofd trek de klemmen uit mijn lijf mij was gave en goed gegeven “in de palm Gods hand geschreven” niemand raakt zijn ziel ooit kwijt licht mij op uit mijn verleden geef wat toekomst en wat tijd witte tulpen bloeien eeuwig op de as geworden spijt…

Er gaat geen dag voorbij, nou vooruit, geen week zonder springvloed aan onvoltooide tijd. Het is niet nodig om een standpunt in te nemen. Het volstaat ergens lukraak te beginnen. Noem het maar de schaduw van de schemer, die valt over de schouder, of het licht van de zon dat in mildheid smoort. Het is zinloos het laatste licht te vangen.…

Te impulsief handelen is zelden goed Brengt chaos in menig gemoed. Wonden kwellen me dag en nacht 'k Veracht mijn handelingen zo ondoordacht. Ach, ik mag er wel uit leren Met gevoelens mag je niet spelen. Woorden en daden wikken en wegen Constant wil ik dat overwegen. Een gemeend sorry om wat mis liep Alles anders, dat verlang ik intens…

Als sneeuw voor altijd die zon verliest soms ook mijn hart Natuurlijk niet van alle elementen Slechts van de medemens die kracht dácht te kunnen elimineren tot en met de allerlaatste vezel in onvolbrachte missie…

Hij bekijkt de foto met het luie timmermansoog. Zijn lichaam werpt een lange schaduw over het portret. Met de handen betast hij het landschap van haar gelaat. Ik weet niet wie ze is toch ken ik haar van een leven dat ik niet leefde. Ik verpakte het in schuurpapier. De diepte van de stille nacht knaagt aan mijn onvoltooide leven.…

Ook wil ik even kwijt Ik heb weinig last van spijt Dat is beide keren, jammer van je tijd. Hou het zelf in de gaten En laat je geen schuldgevoel aanpraten.…

zonder reden gleden we tijdloos in zeeën van tijd zonder vragen zonder vlagen blies de wind zachtjes vleugen geluk in de nacht van onze gedachten aan meer aan eeuwig zonder alleen nog te zijn sleet de pijn alle wonden verbonden we in de lucht zuchten we zei je zacht ik heb alle tijd geduld ik wacht vervulde de geur…

Door ondervinding en spijt weet ik dat het beter is gekwetst te zijn door de waarheid dan getroost te worden door een leugen dat doet pas echt pijn…

zo mijn dorp zien sterven de wegen versjteerd de paadjes te hard te veel, te vaak, te hoge muren, de geest uit de fles vervreemding een winnaar in dit fatale spel de rust is dood mijn hart is dood waar…

Eén pinksterbloem had ik in mijn tuin onder de tafel rond Pinksteren, met madeliefjes en paardebloem. Na het knippen van het gras kon ik haar niet meer vinden. Gelukkig had ik nog foto's van velden pinksterbloem om die op facebook samen met een Pinkstergroet te delen. Toch had ik liever die ene bloem gestuurd. Het was alsof ik dat was…

ik wil geen spijt hebben van de dingen die ik wel of juist niet heb gedaan want altijd is er het weten omdat ik was die ik ben is alles zo en niet anders gegaan…

woorden zonder reden braken jou ons gevoel sloegen in met de kracht van een orkaan in de windstilte die volgde, verstilde de storm van gevoelens zonder woorden zonder bijna te spreken en zonder te begrijpen waarom bleef slechts schaamte en spijt over deze woorden zonder reden gedreven door angst en verleden…

Ik heb verdriet, Ik heb spijt, Ik heb pijn. Ook al vergeef je het me niet, Ik heb spijt, Er is een steek in mijn hart.…

bruinrood en bitter die liaan van de ziel, een zuivering van lijf en verrijking van geest door visuele visioenen!…

De spijt wordt steeds groter zelfs als ik stil sta, al is het maar even en een weekje probeer normaal te leven wordt de spijt alsmaar groter.…

Voor onze handeldrijverij in slaven Betuigde de regering diepe spijt En dus vind ik als katholiek het tijd Om nog meer ouwe koeien op te graven. Ik doel op de bekende Beeldenstorm. Dat spijt, hoop ik, de natie ook enorm.…

als hel van spijt zo overtreft dat er geen dag of nacht is en ik geen hand vind van wie dierbaar is geen schouders om het leed te dragen geen ogen die de tranen stromen geen stem die woorden troost als hel van spijt zo overtreft dan breekt het mij tot as…

Het spijt mij dat U nu zo snel de weg naar huis weer vond dat de scherven van de voordeur hier nog liggen op de grond dat de taart die ik wou bakken leidde tot wat ongemakken die ik nu niet wil bespreken want ik lig hier zwaargewond maar het spijt mij van uw keuken en vooral ook van uw hond…

Ik had alles Alles Maar wist niet alles Dus vermoordde ik me in dat alles Maar nu ben ik alles kwijt En dat spijt mij van alles.…

Ik vergeef je dat je niet bent zoals ik wilde dat je zou zijn Het spijt me Dat ik altijd zulke hoge verwachtingen van je had Ik besef dat ik me voor je schaamde voor je lichaam en voor wie of wat je was Ik was altijd veel te perfectionistisch wilde veel meer dan jij kon verwezenlijken Het spijt me Dat ik dacht dat je bergen kon verzetten…