Alle inzendingen over spinnen

We sporten thans in scholen, veilig binnen Het trimmen, joggen, surfen is passé Al tweeënhalf miljoen doen eraan mee Aan bodycombat, steppen en aan spinnen De fitnessfreaksverzameling groeit straf En valt dezelfder tijd meteen weer af…

Het hart klopt sneller als het gevoel binnen stroomt De zon schijnt feller als je zichtbaar droomt De woorden in de zinnen liggen in wolkenspinsels als geweven spinnen in gedroomde verzinsels Beelden zich in ogen die reageren met een schok in spetterende regenbogen op het schrijvers' blok…

waar in straatlichtenschaduw hovaardig langs walmende riolen heen zijn trippelende tred parmantig het vastberaden zijn verbergt wacht het spinnen een rauw geschreeuw als liefdeskreet naar rivalen toe snorren de haren zijn druilend miauw in een kattig antwoord aan loopse tijden…

aangeraakt door een hand zo zacht en zo liefdevol geraakt in het hart ze brengt je hoofdje op hol ze laat je draaien ze laat je spinnen nooit gedacht dat liefde en het gevoel nog zou overwinnen een streling een aanraking, een gevoel elk verliefd zieltje begrijpt wat ik ermee bedoel…

het licht van een lantaren schijnt genadeloos naar binnen er bungelt een netje aan met welgeteld twee spinnen en een mot de maan is omringd met nevellussen er is zwart en er is wit daar laveer je altijd tussen de gemene deler noem ik god zegt de verdoemde en zakt terug in zijn streepjeskussen…

Vele soorten angst zijn er, teveel om op te noemen, de angst voor Zwarte Piet, de angst voor spinnen, de angst voor halloween en bij het klimmen der jaren, komt daar de angst van verlies bij. De angst voor de onvoorspelbare dood! Die angst is misschien hoe onredelijk ook, bij veel mensen wel het grootst!…

regen op een luie zaterdag de druppels die ik zag toen ik nog in bed lag deden mij besluiten nog even met mijn rug gekeerd naar de bespatte ruiten verder te sluimeren, van tevredenheid te knorren te spinnen Ik blijf vandaag voorlopig maar binnen.…

zag je spinnen stal je web met ijskristallen zag je vallen zonder prooi besneeuwde al je draden jij bent zo mooi ik winter slechts je dromen kom weer tot leven jij hebt zoveel te geven mijn vries en dooi is maar een tijdelijk komen…

Nu alfamannen vlot garen spinnen bij de immanente haat van bang kiesvee Gaan echte leiders met mededogen mee Plat populistisch is geen rust te innen Medemensen likken verweesd hun wonden Weg van het land waar ze ooit geluk vonden…

Ik lag in het hooi, De hemel was mooi, Mijn bed zacht en goed, En het geurde zo zoet. Ik keek met een zucht Van genot naar de lucht. Mijn geluk was als dat Van een spinnende kat. En ik dacht: Zo meteen Moet ik op, moet ik heen - Maar ik weet nog niet, hoe Ik dat kan, ik dat doe. Als nu spelenderwijs Mij de Man met de Zeis Had gemaaid…

Een wirwar kluwen draden spuwen uit spinnenrag wiegt en hangt aan grauwe daken de uitgedroogde hulzen die jij nog wil bewaken zijn grijs gekleed in 't fijnste zilverstof dat jij ooit weefde jij hebt hun ziel in slaap gewiegd om nooit meer te ontwaken je hebt jezelf ook ingepakt als troost voor koude dagen…

Mooi lief spinnetje in je web Je zilveren draden bekleed met douw Altijd ijverig aan het werk Maakt de mooiste mozaïeken met je spinnentouw Je web zo fijntjes en met zorg verkregen Met kleine insecten en vliegjes behangen Met je prachtige kunstwerk tussen de struiken Weet jij zorgvuldig je prooi te vangen Klein grappig spinnetje werk maar…

spinnenwebdraden worden omlijnd door glanzend vocht: herfstbekroning…

door een vlaagje nachtvorst schitteren weer mijn parels in ochtenddauw gerijpt ik kijk tevreden naar mijn vele draden die zeshoekig zijn gespreid heb mijn vriend de wind gevraagd uit welke hoek hij vlaagt vandaag dit samenspel bepaalt de plaats en grootte van het web waar ik mijn trekdraad heb gezet ik lach naar de eerste zonnestralen…

zij spande haar web laag bij de grond waar het krioelde van ambulant leven neuzelde en peuzelde flikte en vlooide een lieve lust in bedenkelijk emplooi maar prooide in ongeremd gaan een kwaliteit die zij liever liet staan zij koos voor meer stijl in hogere regionen een flamboyante stek het web werd kleiner luxueuzer gesponnen…

Zonlicht laat zich te water, stralen die met koetjes komen, de kalfjes kennen elk hun plaats, de leegte houdt het praten braaf, de zalfjes brengen zoete dromen, spinnen garen om de wol te baren, tijdens dutjes onder lindebomen,luister was het de nachtegaal of zwarte raaf?…

Nooit zou hij het zeggen aan zijn leuke ruwe maten - dat bij elke streek van zijn ingedoopte witte kwast, dat bij elke kier die hij bedekken zou, nee hard en grondig gronden moest, hij ineenkromp onder eigen handen die naast het witten leed verspreidden zonder dat hij ’t koos. Hard zijn eist een hoge tol die hij moest betalen om…

Kat in zwartste lijden, ontspringt uit haarzelf, garen spinnen uit haar negen levens. Uit: 'De kat maakt rare sprongen ' Pama.…

maakt de spin niets uit als er maar een mug invliegt of een vlieg inluist…

De poes springt met haar stille sprong En nestelt zich weer op mijn schoot, Zij lijkt, een rasp gelijkt haat tong, Ons beider gein is even groot. Haar vacht is zacht gelijk fluweel, Haar ogen glanzen in het donker, En als zij spint, stijgt uit haar keel Een vreemd gerucht, als van een ronker. Zij spint de muzikale draden Van een geheim,…

Een moederken te spinnen zat - ommendomme ging het rad... 'k En weet niet wel hoe mijn gedachten mij op dat spinnend vrouwken brachten... Zij draait en zingt in mijne ziel - ommendomme gaat het wiel. De zoete dwaze spoelen brommen en 't garen loopt er ommendomme...…

je spint de stukjes wol die jij hebt vergaard langzaam draait de draad in kleuren van de dag jouw hand bepaalt de dikte in het strelen een enkele breuk is snel te helen zonder druppels bloed je zet de klossen op een rij klaar voor het weefgetouw maar als ik door jouw handen ga zet je mij altijd vooraan…

ik trek een draad en plak hem vast met oogcontact spin mijn web met lach en soepele gebaren de dialoog rijgt kruislings actiespanning op wordt zij mijn prooi of hang ik dadelijk zelf als uitgezogen pop…

Fijn, klein pluizenkind! op zachte voetjes ga je door het huis gezwind als de wind en zo stil als een muis Warrig, narrig wonderkind! jengelen kan je eindeloos maar als je zachtjes spint weet ik weer dat ik jou uitkoos Hongerig, brommerig drommelskind! jij hebt ook nooit genoeg maar het deert me niet of het zint je krijgt niet alles,…

Ik zag je schrikken geheel ontkleed van al die strikken je zag me sjansen zoals het scheen ik had nog kansen je liet me voelen want mensen weten voor open doelen ik hoorde roepen omdat je dacht dat ik moest poepen je liet me weten diep in jouw web dat jij moest eten ik kon niet weg ik zat verpakt en jij liet scheten jouw…

er hangt toekomst in de lucht gesponnen door vandaag een web verleidelijkheid en schone schijn die vlieger gaat weer op duikelt soms of struikelt ik spin met zoete woorden lange koorden tot cocon trek met draden dood uit leven smul heel even spin de gaten dicht en hang weer vlug toekomst in de lucht…

de heksen en spoken vliegen door de donkere lucht ze komen ruzie stoken zijn niet bang van een griezelig gerucht ze schetteren en schreeuwen ook de vleermuizen komen eraan gelijk een bende hongerige spreeuwen zitten ze achter de bezem van de heksen aan de zwarte spinnen in hun spinnenwebben kruipen onrustig en zoeken naar vliegen en insecten…

jij draaide wol op spinnenwielen die niet voor je vielen ontkluwde klitten tot los garen in de hoop de wol te kunnen sparen spon pluizigheid in bollen half garen ik kamde je niet af maar gaf je ons mohair de mooiste en het warmste in de kleur die jij aan had…

woorden werden draden in het web dat zich ontspon jij kruiste de basis waarmee ik alles toen begon kon de trekdraad niet voltooien zag je in de eerste ochtendzon samen sponnen we het warme nest en tastten zacht de nieuwe draden af die woorden in ons lang kontact hadden geweven weet dat liefde is gebleven…

aarzelend stil ontluikt de morgen sprankelend licht in speelse kleur bloemen die zich openend richten geven al hun eerste geur verlicht in zilveren nevels bedauwd met druppels goud hangen roerloos in de struiken liefelijk ingepakt de dodelijke fuiken de trekdraad trilt en zwiept venijn het donkerharig opent zich versnelt en holt met vele…