Alle inzendingen over stokje

Vanmorgen heb ik Archibald begraven Het lichtste wezen der menagerie -Hij was al roerloos sinds een dag of drie- Ligt in een ondergrondse tuinenclave De laatste dagen van zijn luchtig leven Kreeg hij zichzelf maar nauwelijks meer omhoog Wanneer hij moeizaam naar zijn stokje vloog Dan zat hij daar amechtig wat te beven Zo nu en dan klonk…

lieflijk streek muziek de plooien glad van tonen die in harde confrontatie het respect voor elkaar helemaal vergaten hun eigenzinnig geluid lieten zegenvieren ver boven alles uit anderen verweten hun partijen niet meer uit te willen spelen het stokje van de dirigent schreef overuren het gehoor had heel wat te verduren maar…

A4 door twee dat is hij, alleen een fragmentarisch man soms hilarisch, maar meestal betreurenswaardig met zijn pen, zijn blik oneindig, ja, onnoemelijk ernaast gericht hij heeft geen weet van het leven, hij schrijft inkten stokje in de hand en droomt zich weg naar papier dat scheurt mocht hij stinken, hij zou ruiken naar de dood…

Bea, moeder van Willem geeft het stokje af aan haar oudste zoon. straks hebben we een koning als 'volksicoon'. Op dertig april is het dan zover na drieëndertig jaar van hot naar her. Koning Willem-Alexander is ook een kanjer vast en zeker. Lieve Beatrix goed gedaan we laten toch een traan...…

ik leef eigenlijk van dag tot dag morgen werd mij niets beloofd dus leef ik met een lach ik geniet… en pluk de dag ik slenter door de tuin van Eden wil springen uit een vliegmachine misschien nog dansen op de maan dit alles wil ik vandaag nog doen de goesting zal mij nooit ontbreken leeftijd, kan er wel een stokje tussen steken…

Om toch hier niet te lang bij stil te staan wil ik nog twee beeldjes verder gaan: Een dirigent zwaait met zijn stokje en een reclame voor een nieuw hondenbrokje.…

zullen we aan liefde doen met alle gekheid op een stokje? achter de luiken het landschap van het eeuwig groene gras. we lachen tot we huilen om alles wat ooit komen zal, om alles wat ooit was.…

De nieuwe jeugd kan zich vermaken met verbazende uitvinding, zal dan nog blije kreten slaken bij lap en stokje vol verbeelding.…

Je slaat met het metalen stokje op de veer en je beweegt tegelijkertijd de bol op je buik op en neer. Dit geeft een wah-wah achtig geluid en klinkt heel mysterieus.…

en dan opeens is de cirkel rond wederom terug bij jouw vroegere liefde, Vrij Theater bezield nam je het stokje over van voorzitter net met pensioen dus nu had je alle tijd strijdvaardig als je was zette je de koers in z’n vooruit grote plannen om Vrij Theater te behouden in barre tijden van je werkte hard, heel hard wellicht te hard…

Ook zonder stokje balancerend dansende marionette op spitzen. Zo speelt ze mijn angsten stuk dolt met pirouettes vliegpaniek. Rechts doemt de Olympus op in de vage verte ligt Athene. Godinnenstranden liggen braak voor viriele golven heldenschuim.…

Ik voel me op dit feestje als een opgeprikt plakje uitgedroogde leverworst Op dit stokje vergezeld door een ook niet meer zo fris driehoekig stukje augurk Om ons heen op dit zilveren blad en -feest meer stellen zoals wij een blokje oude jonge haast oranje Gouda kaas met als diens levensgezel een halve rimpelige gelig-uitgeslagen…

Als ik een karakter zou mogen kiezen uit de harry potter boeken om een dag te zijn dan koos ik Nymhadora Tops Mijn haar zou geel groen blauw en roze zijn zonder dat ik naar de kapper ging als ik met een stokje zwaaide had ik alles wat ik wilde ik zou verliefd zijn op een weerwolf genaamd Remus Hij zou me vertellen dat we niet samen konden zijn…

hun hóge gekwaak echter kan ik niet lijden omdat ik last heb van een absoluut gehoor, schreeuwen die halsen wéér in koor dan zal ik dopjes voor mijn oren kopen omdat ik hun schoonheid boven die van de muziek niet kan missen, en dat ik dan mijn eigen muziek niet meer hoor vind ik te betreuren maar dan zwaai ik wel wat harder met mijn stokje…

Ach klein klokje, lieflijk klokje, bijna ga je van je stokje, maar jij geeft niet op zo gauw. Fier vecht jij je uit dat hokje fier vecht jij je uit dat nauw. Ja je bent een dapper klokje, en zie daar... de zon voor jou.…

Maar goed, nu alle gekheid op een stokje, wie ben je nu, jij kleine berend botje, niemand vraagt je toch zeg bert, wat mot je met make up, hoge hakken en een rokje? Vooruit, jij berend klaas, doe uit die troep weg met die asse-poes, doe niet zo dwaas wees nou een man en wees niet zo naïef en laat die poppen staan, zeg, asjeblief!…

Alle ellende op een stokje als honing uit te strijken op een volkoren beschuitje met roomboter gesmeerd. Zo druip ik dan lekker af want ik ben er klaar mee hebben en houden te beleggen met rookvlees of oude kaas. Ik heb zin in zalige zoetheid vol zindering en zonde. Mijn lippen te openen voor zoemende bijenzang.…

Vandaag was zo'n dag bezorgde een glimlach op ons gelaat een kletskop op een stokje opgepeuzeld door twee kletsmajoors of ?... majorinnen?? ach gewoon: twee wandelvriendinnen.…

De scheidsrechters hebben het soms zwaar te verduren met elftallen die sterren zijn in het vallen met slidings en kuren ze duwen en trekken vooral in het strafschopgebied in de hoop dat de scheids het niet ziet maar steken daar toch een stokje voor want hun fluitjes zijn onverbiddelijk en het spel gaat gewoon weer door De gemoederen…

heel gewoon en ik hoop dat jij gewoon bent dat er in jouw ogen geen afkeer is ik ben een van het publiek het gewone publiek dat 's avonds naar buiten stroomt overal en hier in het bizonder hier en nu want als er geen hier was dan was er geen nu ik ben nu en jij bent hier laten wij samengaan maar tussen haakjes alle metafysika op een stokje…

Schoof met een stokje heel voorzichtig ook de 2e rups achter het glas wilde toen de eerste pakken maar zag dat die verdwenen was. Waar was die zo gauw gebleven?…

hij werd weer jong, pienter, lenig schreef liedjes en poëzie, zwom naakt in zee met de “r” in de maand, overtuigd van een toekomst vervuld van beloften hij was een groot schrijver, alhoewel hij tot nu toe nog niets geschreven had noemt zichzelf een artiest van het woord op zoek naar een uitgever en zij wil wel alle schoonheid op een broos stokje…

ik lig wezenloos moe als een uitgespreide deken op het bed van depressie alle gedachten spuugzat het laken in zweet gedrenkt van lui geworden plannen en gekheid op een stokje elk gevoel hopeloos mat kussen volgestort van tranen gezwollen leed en zelfbeklag kringen die naar drank ruiken doorgerookte Javaanse Jongens het matras biedt…

doelloos in het kroos een doorweekte tennisbal de eenzame tocht door het bos schenkt mij geen vreugde vandaag toch / reken ik op een nieuwe golf van genoegens toch / geloof ik in een wind die alles verwaaid toch / blijf ik overtuigd van de hardnekkigheid van geluk ondertussen / zijg ik neer op een stronk voeten in het mos een stokje…

Ze kunnen niet blijven staan want de volle maan staat aan vurig dansend in het rond voeten zwevend van de grond Onder het genot van zwavelreuk volgt spreuk na spreuk na spreuk mollen, egels, padden dansen mee Daar danst ook een zwarte fee met haar stokje sterren strooiend zaait zij fraaie ronde patronen Ieder raakt orgastisch dronken…

' is verdwenen als sneeuw voor de zon en dan - na de kus van het ontwaken staan vóór haar de prins én de goede fee met haar toverstafje Ik geef je honderd jaar en verse perspectieven ga dan nu maar eens wat doen met je leven zegt de fee en dat Sneeuwwitje dan de slaap uit haar ogen wrijft en gretig en opgetogen het stokje…

Maandagnamiddag rond vieren, Ik zag het aankomen, Om van te genieten, Ik kreeg als het ware een extra kinebeurtje, In jouw aanwezigheid zo aangenaam, Op m’n wangen een klein kleurtje, Even voldaan, Doch papa stak een stokje voor, Hij was je jammer genoeg voor, Ik maakte geen kans, Daar brak m’n lans, Met de rekening in de hand, Het was…

Ik ga u een geheim vertellen: dichters u weet wel die soms ondoorzichtige dromers ze gaan ’t is echt waar ze gaan nooit dood Het zijn atleten – estafettelopers die ook lijken voort te zweven en dan aan de volgende het stokje doorgeven altijd maar door altijd maar door Dichters de meest fantastische dromenverkopers die alles wat ze beleven…

Het is enkel nog een kwestie bij welke temperatuur ik jouw hand zal vragen Want voor jou ga ik door het heetste vuur Zelfs dan zal ik je op handen dragen Het is nog maar de vraag hoe oud wij zullen worden Want er loopt nou eenmaal een klokje voor elk leven Maar voor jou spring ik over duizend horden en jij bent het stokje dat ik nooit…

Gekromd, zacht momplend, stromplend met haar stokje Ontkomt zij ’t wreed gevaarlijk straatgewoel. Bereikt is de oude bank, haar troostrijk doel. Ze ontvlood de broeiing van haar zolderhokje, Waar hing de lucht beklemmend zwaar en zoel. Van ver een kerk tampt vroom een bedeklokje.…