Alle inzendingen over tippen

Sinterklaas, die ouwe rakker Heeft dit jaar een nieuwe makker Het ging hem wel wat aan het hart Maar ja, de vorige was zwart Nu heeft de Sint er één gevonden Nee, geen zwarte maar een blonde Niet met van die dikke lippen De vorige kan er niet aan tippen Ook niet met een bos met krullen Gewoon een Piet om van te smullen En daar houdt die beste…

als jij de bladeren rond laat vliegen strooi ik wat herfst in je haar een schuine zon straalt kale takken er hangt wat valse schaduw daar toch tippen vingers nu al naderende kou het zomerbruin kleurt zacht van wit naar blauw nog geuren laatste vruchten strak het blauw en droogt want onder herfstig loof wacht leven op de lenteluchten…

Zij, dat meisje Dat je nooit meer vergat Waar het verhaal altijd meerdere kleuren bij bevat Zij, die nooit meer vergeten kon gaan Bleef bij je Alsof haar geest met je mee was gedaan Ze was mooi, lief en intelligent Niets wat aan haar kon tippen of bij haar in de buurt kwam Ja, zij, dat meisje dat er altijd was En nooit meer zou vergaan…

Als oude mensen vertellen dan hang ik aan hun lippen, daar kunnen wij met z'n allen nog lang niet aan tippen. Als zij gaan verhalen over vroeger, of over de zee, dan maak jezelf op dat moment al die dingen ook mee. Ze vertellen van oorlog en honger en van het werken op het land.…

Als daar geen rood in zit heb ik altijd nog je lippen waar géén regenboog aan kan tippen…

in wervel en rib en bekken schuilt een draderige spons een web van aders en vet hier wortelt elk orgaan nog amorf in de knop een witte waakhond gebald in een cel weert de gore kiem een ronde bark gedeukt in de flanken voert een geurloos gas naar de tippen van mijn lijf van long naar vezel draderige klonters stremmen mijn bloed…

een lijntje meer of minder regels zijn tekort er hebben zich nu dwazen op de podiums gestort vanwege een poëtisch schijntekort clichés daar zijn we tegen die hebben wij alreeds geschreven wij bepalen het niveau wees blij daar kan een ander toch niet bij het is de kunst het weer te flikken daar gaat een amateurtje niet aan tippen…

dat mijn verloren mond haar nog verhoren kan, alsdan, dat ik droom dat zij haar aangeboren schroom verlaten kan, alsdan, zij onze tranen weegt, mijn wind die van haar spiegels veegt, alsdan, planeten in elkaar verstrengeld raken tot regenbogen in de ochtendstond alsdan, kleurig als het avondrood, waar geen klaproos aan kan tippen…

De bal was kwaad Meer op hem zelf dan op zijn maat Deze een kleurrijk figuur met witte tippen Had voor hem in de boom weten te glippen Deze rijk voorziene Pocher als hij was verdrong eenieder van zijn plek Scheldend met, rot op vies, mager, lelijk, en gek Zo hangt de rijke bal nu vooraan aan zijn dikke nek De ander kleurloos onbelicht niet…

nu je huid het laatste zonlicht absorbeert en je ogen moeten wennen aan een wereld zonder licht ontdek je vaag waarneembaar de contour van een gezicht dat zich tergend langzaam naar je keert en met fluisterend geweld komt jouw naam over zijn lippen voel je vingers benig hard je zwakke lichaam tippen en weet je dat protest hem niet meer…

in een paarse wereld vol van kleurenflits danst mijn geest een eenzaam buikgedicht door een raampje van mijn arm zie ik de kamelen dans ik op de tippen rug afrollend en weer hoog op en neer draaiend vol van liefde voor de vrouw in een cirkel vol van handenklap felle tong schel geluid pijnlijk voor de oren ogen vol belofte…

Zij pronken met de mooiste veren, geen die hun zangkunst evenaart of aan superioriteit kan tippen. Ik zie hen gretig pikken naar malse prooien in het gras. Ze jatten al wat glanst en bergen dat in bescheten nesten.…

Zacht en zwoel jouw lippen, een sensueel mooie mond kussen die je aan geliefden zond daaraan kan geen ander tippen. In volle rijpheid mag je bloeien, fris mint geurig jouw adem vermengd met tedere woorden die je mij influistert... bij jou mogen ze groeien.…

Verborgen achter blonde haren een longdrinkglas tussen de lippen zat ze roerloos op haar stoel verzonken in stille gedachten naar een onzichtbaar iets te staren de as van haar sigaret te tippen haar ogen zoekend naar gevoel een hulpeloos wanhopig wachten.…

Moet ik ook zo worden, verwelking welaan in- uitstaande stramme man, cumulatie van gedichten mij bij de neus en hand namen bloemlezing van de geschreven tijd op de beider lippen knutselend verwoord waaraan mijn pen moest tippen met verder wat onvoltooide stippen vervuild door vol gespat papier aan de onpeilbare horizon om die in…

Ik loop van de trap Ik loop naar ‘t station Ik loop door de menigte Het uurwerk loopt achter Ik loop rood aan Ik loop over van ‘t werk Ik loop om eten Ik ontloop de drukte Alles gaat zijn beloop Ik loop in de gangen Ik loop heen en weer Ik loop weg naar huis Ik loop de laan af Ik ben op de loop Mijn droom loopt me in Ik loop op mijn tippen…

Verborgen achter blonde haren een longdrinkglas tussen de lippen zat ze roerloos op haar stoel verzonken in stille gedachten naar een onzichtbaar iets te staren da as van haar sigaret te tippen haar ogen zoekend naar gevoel een hulpeloos wanhopig wachten zo zag ik haar achter het raam een hand als steun onder haar kaken moest de harde pijn…

Aan hem kon d'r Loek echt niet tippen. Laatst kookte ze snert. In de keuken stond Bert. Ze verheugden zich al op het wippen. Ze werd plots overvallen door Loek en viel plat op de vloer na z'n hoek. Hij riep: 'Wég met die gast!' Op een donderdag was 't en hij bracht 'r een bliksembezoek.…

De geur van jouw haren de kleur van jouw ogen het bewegen van jouw lippen niemand kan daaraan tippen 't Bewegen van jouw handen fel en met zoveel passie 't Uiten van gevoelens maken je tot 'n apart mens Jouw gesprekken en verhalen hartstochtelijk verteld brengen mij elke keer in 'n hemelse sfeer Ik zie alleen maar jou woorden…

stouterdje zonsacrerend op een dot sajetsatijn ligt een saliesalep zuipende sacramijn schandalig zeldzaam, zo`n zalig saboutertje Een saffie van saffloers satanskruid in brand tussen salsasaus sappig scarletrode lippen sambalscherp afgetekend nu ze stilte kent Door haar geloof `k heilig in elk sacrament fabel en sage kunnen haar ballades niet tippen…

Jij bent voor mij speciaal Echt een lot uit de loterij Lang gekoesterde droom De allerliefste aan mijn zij Jij bent voor mij de liefde Het allermooiste cadeau De warmte van mijn hart En dat blijft voor altijd zo Jij bent voor mij de man Niemand kan aan jou tippen Het geluk dat naar me lacht Mn hart wist binnen te glippen Jij bent voor…

Vragen waar ik nooit een antwoord op zal krijgen, Aan jou kan niemand tippen. Troostende woorden van “het komt wel weer goed” Ze verwachten van mij dat ik sterk zal zijn Ziet niemand dan het leed in mij .... Voelt niemand dan mijn helse pijn ?…

Vragen waar ik nooit een antwoord op zal krijgen, aan jou kan niemand tippen. Troostende woorden van “het komt wel weer goed” Ze verwachten van mij dat ik sterk zal zijn Ziet niemand dan het leed in mij... Voelt niemand dan mijn helse pijn ?…

ik droom soms van dingen die nooit werkelijkheid kunnen worden aan Mozart vraag ik of zijn concerto's interessanter zouden zijn als hij wat vaker tipp-ex had gebruikt als ik bij Bach informeer naar zijn schrijfkramp zegt hij dat het beter gaat sinds hij de afwas doet in warm water op mijn vraag met welke software hij zijn motieven…

Mooie Marie uit veel besproken wijk met botox opgevulde lippen nonchalant haar tas over haar schouder weet dat niemand aan haar kan tippen. Maar ach die arme, maar mooie Marie wordt moe van al die begerige blikken heren in confectie of in maatpak geven haar het gevoel te zullen stikken.…

zingt door mijn hoofd de wandelclub komt voorbij zelfs de paden op de lanen in van stal gehaald intussen stevig stappend zet ik de afstand naar mijn hand zie om mij heen rijk geschakeerd de zomer naderen de spreeuwen bevestigen mijn gevoel luidkeels mij wordt aangeraden mijn zorgen te verpakken in een plunjezak verzekerd dat de weg naar Tippe…

Maar ik kon niet aan alles tippen wat jij voor mij had uitgedacht wezenloos uittrok aan mijn lijf. Toen ik de verbeelding voorbij was trof je mij zonder luister bezield verdwaald in ongericht gedraal. Ik bloed nu mijn aderen rood de hitte gloeit van al het zweet vergoten om jouw man te zijn.…

Moeder Aarde is een beetje ziek Soms heeft ze koorts en dan weer rilt ze als een riet Het water staat nauw aan haar lippen en haar winden daar kan niemand nog aan tippen Het vuil zwerft overal in het rond daarom voelt ze zich niet zo gezond Haar adem ruikt een beetje zuur en hoesten is van lange duur Nee, Moeder Aarde voelt zich echt niet…

Maar blijkbaar valt het moederschap te leren want nu je met je nieuwe schoenen “jumpt”, je tippen na een week al zijn versleten, je door je eerste liefje werd gedumpt (nog vóór ze wist dat ze iets met je had), zou ik van ruilen niet meer willen weten, mijn knappe zoon, mijn liefste kwebbelgat.…

(van stil verlangen) Pronte borsten tippen de hemel Ondergaande zon, maakt plaats voor een sterrenhemel die in mooie lijnen zijn verhaal doet gelden De kling vibreert raakt vanbinnen Zachte wanden rondom hemels vocht dat slechts begeleidt vanaf hoge toren met schijn die zelden Oprecht bedriegt laat zij dansen Venijn van schijn…