Alle inzendingen over treurig

Wat heb ik toch een zwaar en treurig leven!…

Maar soms is ze treurig, bang en in nood. In mijn hart, daar bloeit een roos. Mijn dierbaarste part, dat jouw zijde koos.…

Als iemand bij zijn dierenleed-verslaving gedood wordt roept men treurig ach en wee. Maar tellen dode stieren dan niet mee? Waar blijft nou toch dat tikkeltje beschaving… Dat martelen van stieren voor de lol maakt ieder zinnig mens toch hoorndol……

Dat schaliegas is echt niet zo rooskleurig Sprak topman Peter Voser van de Shell De exploitatie blijkt voor ons een hel Dat maakt straks mijn vertrek wel ietwat treurig Gelukkig zit de oliemarkt geheid Zodat zijn bonus er niet onder lijdt…

Hoe vrolijk horen wij de rotjes knallen De oliebol kwijnt naast de appelflap Verpieterd kijk ik naar mijn koffiedrab Wat kunnen dronken buren prachtig brallen Wat hebben we ’t gezellig met elkaar Maar ik krijg weer een treurig klerejaar…

Wind neem mee Wat verschrompeld en broos Treurig bonkt in mijn borst Strooi het in flinters uit Over zee Laat golven de pijn blussen En de nevel Als verzachtend tapijt Mijn eenzaamheid sussen. Wind neem mee Dit verdorde hart.…

Aan de zoom van het water treurig riet schiet een sirene door het terracotta van blauw als vluchtig verdriet. Een reiger rijgt haar dromen van fonkelend goud, donzen druppels dansen op spiegelende oppervlakken. Een maandag ontdekte zinnen, beminnen een middag in mij.…

op het land op het recht op de bloemen staat ie sikkeneurig de treurigheid der wereld werkt de dood zei paulus al woensdag na kanazondag citaat uit mettenlezing bij prent van Bleker: http://bit.ly/whc04r meer info: http://bit.ly/wjQAPy…

Een satelliet, zo groot als een pak melk Is zeer onlangs aan het heelal gegeven Het ding laat over twintig jaar het leven En dit project is schijnbaar goed voor elk Een treurig voorland. Want wie denkt met reden Aan een pak melk van twintig jaar geleden?…

Denk ik dat zij voorvoelde ondanks die dromen van toen het voorbij gaan van het bedoelde dat zich vastgreep aan bomen in breedte en hoogte groeide en zicht toe liet aan haar lot haar hoop en treurig verleden ontrok zich uit haar wildernis spuwde illusie ver voor uit in al haar voelen en bewegen.…

de droom werd omgebracht weg het piano-spel en weg was ook de bloemenpracht, en ook het rode glas wijn nadat jij woedend opstond van de treurig gedekte tafel. zijn alleen nog maar azijn over -vrachtladingen vol- en witte uren, alleen met Beethoven in de kamer.-…

De treurigheid van vriesbrand in mijn brood Of ander voer dat ooit was ingevroren Ach, hoeveel kilo ging bij mij verloren? Ik schaam mij, als ik erop terug kijk, dood Voor weinig geld wordt heel wat waar verworven En daardoor zijn ook wij massaal bedorven…

Dag van treurige sluiers toen de ochtend verontrustend opstartte je aanstaarde met wazig betraande netvliezen vasthoudend aan een beeld dat droomwanen deed verlammen alsof het donker niet meer op kon houden en alles in de diepte liet verdwijnen terwijl je in jouw bed lag te woelen…

Soms kan ik me zo treurig voelen. Waarom? Ik weet het niet. Het komt me zomaar overspoelen. Die moedeloosheid, dat verdriet. Soms kan ik me gelukkig voelen. De hele wereld kan ik aan. Het komt me zomaar overspoelen. Die blijheid, ‘k lach en zing spontaan. We kennen ze toch allemaal, die ups en downs in ’t leven?…

Duitse melodie, langzaam en treurig. Mijn schat is weg, naar de vreemde heen - Ik weet niet, ik weet niet waarom ik ween. Misschien is hij dood, en stijf en stom - Dies breng ik mijne dagen zo treurig om. En als me mijn schat wou leiden ter kerk, Veel nijdige tongen er deden haar werk.…

de wereld lijkt wel treurig met al die regen al die vallende bladeren maar wat een pracht die verschillende kleuren en af en toe een schemerzonnetje een arm om je heen voor de genegenheid die we samen maken wat een heerlijkheid zo wandelen we samen op het bladendek die onze wereld kleurt…

De vlechten van jouw haar golven zachtjes heen en weer als treurig riet en in de ogen van jouw lichaam lichten sterren van verdriet een bittere trek speelt om je lippen, en kreunend loopt je lijf haar laatste dag, geen ziel kan hier aan tippen, geen mens die iets vermag.…

Pittig van binnen Stevig van buiten Je treurige resten liggen intussen Bruin te verteren Pittig ben je Nog steeds Ik heb even gezocht naar de klepel maar vond hem niet Een schrale troost: Je bent verplaatst Dat is alles…

Treurwilg Hoe treurig treurt de wilg, huilt katjestranen aan de waterkant. Het voorjaar komt eraan, echt! Al is het deze keer wat later… Knotwilg Ik draag het voorjaar in mijn afgezaagde armen, wacht nog even met het uit te strooien, tot een hoopvolle wind haar zal ontdooien en ons met rijke bloesem zal verwarmen.…

Maar soms..is het in die werkelijkheid zo treurig, zo triest, dat je hoopt dat het weer een droom zal zijn...…

Jou daarop zien spelen, een melancholisch geluid Jouw knipoog verdrijft elke treurigheid het is goed gesteld met onze tederheid Alsof je zeggen wil: Kijk eens liefje zonder knoppen en ventielen speel ik voor jou speciaal een hemels ontroerend muziekje…

Gedonder: Van Gaal flitst uit de godenhoed Het toonbeeld van geduldig, wijs beleid De vriend van Pers, gereed tot harde strijd De wraak op Johan: bitter maar ook zoet Doch Ajax, Griekse held, zal daarentegen Ten tweeden male, treurig zelfmoord plegen…

Europa walgt van Wilders’ Polensite en onze naam ligt eveneens te grabbel door Ruttes treurige tv-gebabbel Tegenover Wilders is hij ultralight Ach Mark, geef tegengas, daar word je flink van Voor één keer moet je kijken naar H. Brinkman…

Hij was met recht het kind van Sartre In zwarte kleren had hij rondgelopen Droefgeestige gesprekken gevoerd En donkere gedichten geschreven Veel gerookt en nog meer gedronken De Sartrejaren die volledig aan mij Voorbij waren gegaan hadden in hem Alle treurigheid ontstoken en het Zaad van duisternis had zich weten In te bedden Toen…

Hij is daar treurig op zoek. Deze keer naar zijn einde. Of is het naar nieuwe zakken? Of zoekt hij naar een krans? Jij bent geen ouwe zak. Jij behoeft geen krans. Zelf ben jij ouwe wijn. Goeie, ouwe Dorrestijn!…

in het aloude Mokum vonden zij na pogroms een wijkplaats aloude zeden en gewoontes leefden voort in tijdsspan tussen leven en dood bruiloften waren uitbundig na de huwelijkssluiting vertrapte de bruidegom een glas de brute laars van haat vermorzelde miljoenen levens toen, maar ook nu N.a.v schilderijen door Mels Sluyser…

Wij denken allemaal in dit treurige papegaaienland op het kerkhof van Penibel en het begint aan de buitenkant niet van binnenuit want daar huist het geweten we weten het, er is niet veel te doen op het kerkhof van Penibel maar misschien kunnen we gaan vissen en een bioloog aan de haak slaan doorgaan met ontleden van samenhang…

Jij met je zacht teruggetrokken manieren Op de treurige lentedag Je bloed, in waarheid en deugd En wanneer het menselijk hart bloedt Het mooiste van allemaal Overwoekerd met leugens Als een donkerrode perfectie Bloed jij in de schaduw van de dood En vertelt me de woorden Die je vandaag of morgen Niet zeggen zou…

ik ben het weer ik kan dagenlang regenen en dan opeens heel erg droog zijn soms hang ik als dikke mist in het landschap om daarna heerlijk helder te zijn soms maak ik je vrolijk soms maak ik je treurig soms voel je mijn hitte op je huid maar altijd ben ik warm - al voel je dat niet altijd - ik ben het weer:…

rond lang vierkant smal vrolijk treurig schuchter mal Sla elk gezicht zonder masker gade; een gemaskerd bal is één grote façade……