195 resultaten.
Luke the Nuke
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 129 Met pijltjes gooien kan je geld vergaren.
Voordat je daar bijzonder goed in bent,
en alle kneepjes van het spel goed kent,
kost je dat gauw een “dubbel tien” aan jaren.
Maar voor Luke Littler geldt die regel niet
omdat híj van nature dubbelziet.…
Onredelijk?
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 518 Vlinders brengen geen
nacht door op de maan
teneinde het stof
voor hun vleugels
te vergaren
en zeesterren slapen niet
op de rotsen
van de Sierra Nevada.
Dit is precies
waarom men dichters
onredelijk noemt.…
De première
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 314 laatste loodjes wegen
rekwisieten vergaren
vlinders ontpoppen
veel te vroeg
lange dagen komen
na korte nachten
geplamuurde gelaten
spreken voor zich
uren tikken gestaag
aftellen is begonnen
vol vertrouwen fiets ik
de première tegemoet…
Druiven en Olijven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 81 Des anderendaags sloeg ik na een bericht
Als een reactie op een gaaf gedicht
Mijn hand voor mijn geërgerd boos gezicht
De bladzij om en vroeg waar het aan ligt
Dat menig dichter liever spreekt dan leest...
Is schrijven zoveel lichter voor de geest
Dan te verklaren wat een ander
't meest
Bedoeld heeft met wat is of was geweest?
Laat…
Het intens zwarte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 ik heb het
intens zwarte
van schaduw ervaren
waar nacht en dood
het donkerste bloed uit
de levensgoot vergaren
schemer nog bevroren is
omdat eerst licht moet ontdooien
voordat schaduw zich kan ontplooien
daar op het einde der tijden
voel ik het heftige strijden tussen
bestaan en roemloos ten onder gaan…
Anijshorizon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 mijn schaduwen werpen vooruit
volgen in volle vlucht
geruisloos wegen waar ieder gaat
in ritme dat echo's herhaalt
van toekomst die ik moet vergaren
ik zucht mijn adem
in een vorm van blauwe lucht
en doe alsof geen mist bestaat
geen grijs dat daalt
over verloren kinderjaren…
voor mijn voeten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 hoe maak ik
van loden letters
lichte klanken
hoe weef ik lood
en licht kleurig samen
tot een klankenspel
omkleed ik
ze met tere
dromen
moet ik muren
slechten of wacht ik
hun geboorte af
licht en lood
laat ik rijpen in
de boomgaard van
doorzichtig glas
tot ik kan vergaren
wat voor het oprapen lag…
Seizoen winter
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 517 De winter valt,
Als een koude deken
Vergaren voor slechtere tijden
Geen overschot, buiten niet te mijden
De winter valt,
Water van vloeibaar naar vast
Een eendje vastgeklonken
onaangenaam verrast
De winter valt,
De dagen korten
Wederom wat minder tijd
Totdat de lente weer bevrijdt…
Droomprinses
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 1.223 Een ranke cipres in de chaos
Verzonken in haar warme verten
lijkt de leegte vergaan
kus ik haar zoete licht
vergaar haar tere stralen
Maar
als de weergalm
van haar woorden
mij omsluiert
zing ik
hoog in mijn wolkentoren
van een zilveren maanhart
een ijle liefdesdroom
die oplicht als een verloren ster
in Andromeda
eindeloos ver…
Levensecht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 216 Ik moet me vaak bedaren
voor gezworen haat, vergaar
het spoor waar ikzelf om vroeg,
laat de daden stromen op
nog niet gedichte wonden,
bewoon het streven om niet
in wraak te leven, het bloed
blijft niet geronnen, het
stroomt oprecht over kale
botten en maakt me levensecht.
Uit de bundel:
'Slip op de tong'
(pama)…
SuperBIO
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 127 Biologen die BIO niet begrijpen,
vergaren nog meer BIOkennis.
Superplanten noemen ze onkruid.
Superdieren bestrijden ze dood.
Liefhebbers hebben dieren lief.
Sommigen schrijven gedichten.
Over fijne, lieve supermensen,
die zo BIOecht als dieren zijn.
Vele dieren leven in hokken.…
Dood of leven zoals zij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 wij dwalen weer
dit keer niet om
voedsel te vergaren
we zijn onszelf kwijt
kunnen slechts volgen of
gaan voor de nieuwste hype
vrijheid is vergeven
met die verantwoordelijkheden
willen wij niet leven
nog mogen wij geloven
in alles van hierboven
maar het IS komt dichterbij
zij dwingen jou en mij
om alles op te geven
het is dood…
kamerplant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 177 een gekooide kamerplant
ben ik geworden
het leven kabbelt traagzaam
aan me voorbij
als goudvissen
in de kom op de kast
die eindeloze cirkels zwemmen,
sierlijk en onbenullig
zingen ze hun mantra
maar luchtbellen
zeggen niets
de zon schijnt
nooit
in deze troosteloze kamer
op het noorden
waar ik stof vergaar
een verworpeling
opgesloten…
Schichtige blikken
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.126 het lijkt alsof ze hem verwensen
daarom wil hij moed vergaren.
Schuifelend gaat hij stap voor stap
door die mensenmenigte heen,
Wil vluchten voor die massa
want het liefst is hij alleen.
Verwijderd van alles wat mens is,
terug naar het land van de dieren
waar liefde onbesproken
altijd voor hem zal zegevieren.…
Golven
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 523 Op lippen van voorbije jeugd
wiegt onze zeilboot als een veer
in keerkringen van levensvreugd
gespiegeld door het mooie weer
ons gemoed draagt over water
dat zo stuurloos is bevaren
in het zicht van zoveel later
om kompassen te vergaren
nu onze richting is bepaald
over de golven van weleer
zijn onze kussen - vrij vertaald -
de ziel van…
Schaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 466 Zo zou het moeten gaan
strelen van de wind op de huid
haren die lichtjes omhoog bewegen
Fluisteringen van een hart
tellen van het aantal slagen
zonder seconden te vergaren
Zich voorstellen hoe de pluisjes
zilverachtig verder zweven
vol verwachting van nieuw leven
Soms stopt men er een wens bij
een heildronk op beter weven…
Grijze golf
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 49 De grijze golf, verdubbeld
met de jaren,
Stemt ons tot nadenken en overwegen
De geest mag helder zijn -
is het een zegen
Om dagelijkse mantelzorg te plegen
Aan wie een zwak gestel heeft meegekregen
Een boomer speelt voor god
en zal gaan wegen
't Gewicht dat het bestaan
hem liet vergaren
Ondragelijk de lichtheid, zijn bezwaren
Het…
Alle scepsis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 107 ik heb de ramen
stevig gesloten
wil alleen nog
het geluid van boven in
mijn ontvankelijke geest
alle scepsis
over religieuze zaken
heb ik overboord gezet
het negatief stramien
was al vroeg aangelegd
hebben is voor mij
geen optie meer
wij komen zonder iets
het levenslange vergaren
eindigt zonder het gespaarde
besef eindelijk…
Druppels honing
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 137 Mooi is muziek
geluk vinden
in een lied
van je één twee drie
hop - sa - sa -
of we dansen de
latijns - amerikaanse
cha - cha - cha -
met gestolde gedachten
bevroren tranen
scherven
van stil verdriet
dwalen
door winterwouden
in woordschalen
vergaren
poëzie
vol hoop
geurende bloesem…
zaaien en oogsten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 we dorsen hebzucht
en maaien akkers met graan
we rapen kruimels
en plukken leven
rijp groen zoet en bedorven
zaaien we twijfels
vergaren woorden
met de zeis oogsten we taal
we nemen elkaar
op korrels van zout
of we zaaien stormen in
glazen met water…
In perspectief
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 400 maar meestendeels niet
het is een verblindend beeld
dat opduikt in het verschiet
al strijken mijn ogen
de glans van een traan
en voedt mijn glimlach,
nu en dan,
jouw zieltogend bestaan
ik ren soms zomaar weg
om het eigen hart te ervaren
en vraag mezelf dan af
waar voel ik het nu kloppen
valt er in de verte
nog perspectief te vergaren…
Praatte met gebroken steen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 206 stootte tegen glas
dacht de wereld transparanter
dan die in betreden was
vol uitzicht
in een perspectief van jaren
maar de kennis moest ik zelf vergaren
ik liep weg
met stilte om me heen
praatte met gebroken steen
zij hadden de massa’s
zien passeren in hun
steeds opnieuw proberen
tot de eenling overbleef
die zich met de rust kon…
Landschap
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.457 Kristalwegen schept de volle maan
in vorstnacht
In donkerte drijven straten wiggen van harde klaarten
hoeken scheiden steenkantscherp
kluisduisternis van duizellicht
Maanbomen vergaren en dragen
schaduwmythos
Begerend alle klaarte
verlangend alle maanstraalstraten
is…
HET PERMANENTE
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 290 Opgewonden verklaar ik
zonder tegenstroom
in genade gevallen
struikelend verder
balonnen stijgen
drijven af met stijl
prijskaartjes bungelen
vergaren interessenten
ook in de fles blijft
de klaarheid vochtig achter
geschikt voor hergebruik
bezin ik mij weer
terloops sluipt het binnen
vreet zich vast en blijft
in de leeg gelaten holen…
Verjaardagskaart
netgedicht
2.0 met 43 stemmen 4.292 Het fijne aan verjaren
is herinneringen delen
die we in ons hart bewaren
en vooral de wijsheid
die we door de tijd vergaren.
Dus, voor wie vandaag verjaart
hebben wij al onze wensen
en vele dikke kussen opgespaard
en in een gedicht samengeperst
op deze verjaardagskaart.…
de glazenwasser
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 317 Daar op dat venster zat het vuil,
van vele,v ele jaren,
en als ik het bijtijds niet was,
dan blijft het zich vergaren.
Ik zie terwijl ik bezig ben,
de ruit zat bijna dicht,
ik haal de spons er over
en ik zie weer het Licht.
1 Joh.1:9…
Weten en geweten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Kennis vergaren -
Kennis, meer kennis,
Nog meer kennis
Is het ultieme doel
Kennis is macht,
Wij kennen dat gevoel
En we weten nooit genoeg
Meer willen we,
Steeds meer, ons leven
Is weten, weten,
Weten tot de max
Het geweten verdrongen
Tot de verste krochten
Van de menselijke geest-
En, luister goed,
Maak je vooral nooit…
Het beste verbeteren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 37 Geld vergaren, dat gelukkig maakt.
Betere liefde zoeken.
Nog harder werken.
Pijnlijk vallen en weer opstaan,
totdat je stevig op je benen staat.
Afscheid nemen van het verleden.
De toekomst komt vanzelf.
Vandaag is de beste dag.
Het is nog niet te laat.…
Verjaren ~ Voor Inez ~
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.870 als je haren
gaan verjaren
en de jaren
gaan ontwaren
wetend dat wijzen
gaan vergrijzen
en de leizen
gaan bewijzen
dat wanneer
dagen gaan verjaren
deze tweeling wijsheid
heeft weten vergaren
over deze
en aan gene zijde
vol reine liefde
omhelst zij beide
als je haren
gaan verjaren
weet je waarom ze 't mooist
voor het laatst…
Boetseerde met wolken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 245 zij leefde van wind
deed luchten zuchten
boetseerde met wolken haar bui
in ontlading
creëerde zij bliksem
niet zelden zonder gedonder
kinderen noemden haar heks
maar zij schoonde het straatje
knipte de heg van haar paadje
alleen zij kon de hemel klaren
zo dat de boeren
grote oogsten konden vergaren
in een geheim ritueel
deden…