Alle inzendingen over verstoppertje

Verstoppertje en tikkertje, wie me dat nog wil zien doen bespreek meteen een ziekenhuisbed, want ik ben val- kampioen.…

als een doel een droom is met een deadline waar jij en ik door de mistige liefde verstoppertje spelen dan stuur je de toekomst waar erotiek door lusten wordt gevoed als jouw doel mijn droom is met grenzeloos gevoel en jij vol overgave mij in alle omvang toelaat dan kruip ik onder je huid en stroom ik door jouw bloed…

Spoken en ratten likken aan de woede en spelen verstoppertje in de doolhof van leugens over de heldhaftige strijd voor het vaderland en zijn machtige vaders met gespleten tong…

Was mijn jeugd niet verleden jaar, sprong ik touw speelde verstoppertje, knikkerde ik nog met jou dan heb ik vast verloren net als van mijn leeftijd, en die jaren, komen niet meer terug, die ben ik voorgoed kwijt.…

Licht donker warm koud, de flakkerende winterzon speelt verstoppertje met de hemel van Tanger: langs het strand flaneert de boulevard in een steeds wisselend schaduwkleed. Maar over de baai hangen zware wolken: kamelen drinken ondersteboven van de regenboog en spugen op nietsvermoedende passanten.…

De zee toont bij vergane wind nog hoge gelaten golven met bolle gladde ruggen vol stille schuimslierten waarin luchtbellen steeds verstoppertje spelen de traag slinkende welvingen tillen en duwen het schip voort geven de reizigers bemoediging en verlichting het loerende gevaar verdwijnt voert kwijnend een griezelspel op grappen zegevieren…

Ramadan Mijn tante gelooft nog steeds vindt excuses voor mijn ongeloof meestal een maand voor de vastentijd Ik zwijg en herinner me van mijn jeugd vooral verstoppertje spelen in de nacht gevonden worden en tantes lach Na zonsondergang stopt zij mij vol met wat de diëtiste me verboden heeft Een maand houd ik het nog wel vol daarna begint…

we waren elk een reflectie ingebonden, verdonkeremaand samen weken we af van gangbare vergezichten in de verte nog niet zodat het leek of niemand bewoog bij dit schijnsel bleef ieder voor zich, elkaar wanende daar speelden we nog verstoppertje zonder te vinden alleen en geleidelijk verdwenen met cement tussen muurstenen de…

Het is vakantie kinderen spelen in de wei Verstoppertje achter de hoge zilverpopulier Hurkend onder de blauwe hemel zij aan zij Onder de zon die steeds hoger klom Het landschap de boerderij de koeienbel glom De zee het strand de duinen van Holland Naar de tulpenbollen likkende aan een lollie in de hand De schommel de speeltuin met een bak vol…

maar mama ik heb geen zin om te gaan die friezen zijn zo lelijk en ik kan ze niet verstaan kunnen we niet in het paleis blijven en gewoon een keertje overslaan denk aan die toestanden die kinderen met kleverige handen de stomme spelletjes met sjoelschijven klompvoet, ringsteken en bootje drijven mama laten wij net als toen verstoppertje…

het ging om de knikkers tientjes, eenlingen, vijfjes en stuiters de laatste won de pot kaarten met sigarettenmerken Camel sloeg alles bedeltjes, metaal was drie keer plastic, want minder waard verstoppertje conservenblik plat getrapt ver weg geworpen na drie keer raspen over het putdeksel en degene die 'm was zocht achter het hek…

Of dat je, in plaats van te sterven, gewoon verstoppertje speelde en dat we je nog steeds niet hadden gevonden. ------------------------- uit: 'Gedichten', 1998.…

handen achtergelaten dat zou ik later wel merken Ik hoefde alleen maar een paradijs van de tuin te maken en een oeuvre van mijn passie De dagen begonnen echter met druipende vensterbanken De zee van tijd bleek een druppel Wat ik ook deed of liet altijd was mijn schot te kort ik scheerde steeds dichter langs een grens die verstoppertje…

Leegte die ik ten tijde van licht zo graag overschreeuw wanneer ik verstoppertje speel achter maskers. Leegte die ik imponeer met tweedehands liefdesverzen en tevredenstel met overgebleven restjes troost. Leegte die ik vul met willekeurige B-films en boeken van De Slegte.…

ik was bijna vergeten hoe het klinkt als je bruisend de kiezelstenen wast de melodie de je zingt ik was vergeten het speelse klotsen als je verstoppertje speelt onder de overhangende rotsen ik hou van je zeegroene kleur de eeuwige deining, je zilte geur laten we geen tijd verdoen want het nu.... is zo later ik wil dansen, dansen op het…

in de spiegeling van het brakke water droomt ze en ligt ze stil in de zon zij wier zoute huid nog zoeter smaakt dan suikerspinnen op de Haagse kermis waar onverhoeds geluid verdwijnt alsof we samen verstoppertje spelen en ik mij schuilhoud in een stomme film en Charlie Chaplin grappig zie flaneren over haar borsten tussen…

Hij reed me naar zee Ik maak kleine passen op blote voeten Kleine passen in het koude zand, ik doe mijn best Ik ga niet liggen De tenen van mijn voeten komen mij tegemoet Naast zijn stappen We hebben dit vaker gedaan vroeger, niets aan de hand Altijd waaide de wind zout in mijn haren schuim in mijn woorden die verstoppertje spelen…

zij is geliefd bij iedereen, als koningin word ze begroet, mensen lopen lachend om haar heen, dit doet haar zichtbaar heel goed, zomaar een zaterdagmorgen, voor het eerst openbaar, samen lopend zonder zorgen, hand in hand dat is ook waar, haar werk zo dichtbij, maar nu geen verstoppertje meer, het maakt haar oprecht blij, mijn schatje…

De vlinders in haar hoofd heeft zij buitengezet zwermen uitgevloeid in een kleurrijk palet ontsluierd en verklaard in onzichtbaar licht schepsels van poëzie op het eerste gezicht Verstoppertje spelen achter de werkelijkheid nu zijn zij hier, daar vallen zij uit de tijd blinken als een spiegel en dan weer dof door drakenvuur, bedekt met dromenstof…

hij staart naar het plafond waar een spin draden spant in zijn hoofd spelen bewakers verstoppertje hij hoort ze in de gang hun sleutels kraken slot voor slot hij rammelt in zijn ransel je moet verkassen fluistert de gek in zijn oor de onbekwame en gegeselde spugen de vloek op muren en getraliede ramen je moet verkassen je moet verkassen…

handen en lippen spreken de pokerstenen geven aan dat ik me uit moet kleden het lijkt wel Dokter Bibber het hoofdgerecht blijft ongezegd geheimpje en verstoppertje meer laat ik er niet over los napret gaat over in voorpret volgende keer trek jij een kaart kiest tussen: kijken zonder handen of een potje bindingsangst…

geboortestad waren de fijnste vakanties die ik ooit heb gehad al heel ver van tevoren dacht ik er telkens aan of de trein wel zou rijden en of het toch wel door zou gaan het logeren bij opa en oma was een heel groot feest tijdens die heerlijke weken genoot ik het allermeest spelen met kinderen uit de buurt bij mooi en lelijk weer verstoppertje…

de rode gloed vervaagt langzaamaan het lichtje wordt steeds kleiner nog net zichtbaar met het blote oog verdwijnt en laat mij achter donker omringt me in de buik van de nacht de sterren spelen verstoppertje ogen nemen waar oren spitzen zich spreken gaat over in zwijgen hartkloppingen overstemmen mijn gedachten zintuigen staan op…

Ze heeft gelijk, ik wil haar volgen, mee verstoppertje spelen achter de wolken, op mijn schaduw neerkijken. Een pantomime met een mobiel. Daar beneden in mijn tuin. Vandaag blijf ik boven. Morgen krijg ik nog een dag. Met een veelbelovend begin.…

kippen me al horen ‘s avonds liep ik te geiten in de wei en ’s nachts zag ik hoe een lam werd geboren Elke dag was ik er met mijn beste vriendin samen raapten we eitje voor eitje samen speelden we boer en boerin en samen gaven we namen aan elk geitje Elke dag waren we er tot het avonduur we gaven de eenden restjes brood speelden verstoppertje…

Laten we verstoppertje spelen in dit oerwoud van eeuwige verveling Als je vals speelt ga je af dan krijg je billenkoek dat is je straf Ik zie je wel Ik zie je niet Verscholen achter de schaduw van jouw gestoorde gestalte speel je sluw het geniepige spel van verdwijnen en verschijnen Ik zie je niet zie je wel Zeg me waar ik…

Uren aan een stuk speel ik verstoppertje op de maan maar Gijsje krijgt honger en wil slapen gaan. Door het zolderraam ziet hij plots een gele banaan. Zijn buikje gromt zo erg dat Gijsje niet meer denkt aan de maan. En ik … ik tuimel terug op het bed want weg was die hele mooie maan.…

van de bomen Zwaaien vrolijk heen en weer Ze zijn blij met de zomer In de winter kan dit niet meer De eekhoorn springt en klimt Hij is precies een acrobaat Springt van boom naar boom O, als dat maar goed gaat Twee spechten doen een wedstrijd Ze tikken uit alle macht De kleinste is de snelste Wie had dat nou gedacht De zon speelt verstoppertje…

Tegelijkertijd droomde ik van het malse borstenpaar, dat in die bollende hoezen zich dagelijks verstopte, niet om wat verstoppertje te spelen, nee, het had echt de bedoeling om zich af te schermen van de ongewenste blikken. Uit angst. Uit opgelegde preutsheid.…

De mens is een bundel verzwegen verhalen, klaar om op te stijgen, uit te varen, verstoppertje te spelen, alleen tijdelijk in een haven. Daar zoek ik weleens tussen sleetse koffers, reistassen en andere bagage het schooltasje terug. De eerste verte. Hoe ik dat doe? Ik leg me op de grond en vouw me op tot een pakketje.…