inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.024):

dansen op het water

ik was bijna vergeten
hoe het klinkt
als je bruisend
de kiezelstenen wast
de melodie de je zingt
ik was vergeten
het speelse klotsen
als je verstoppertje speelt
onder de overhangende rotsen

ik hou van je zeegroene kleur
de eeuwige deining, je zilte geur
laten we geen tijd verdoen
want het nu.... is zo later
ik wil dansen, dansen op het water

je lange lieve golven
heten me welkom
strelen troostend het strand
waar mijn tranen
glinsteren in het zand

Schrijver: lijda, 8 mei 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 388

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

AstridV, 14 jaar geleden
De melodie die je zingt van vroeger naar later als lange lieve golven, dansend op het water, prachtig verwoord!
Hilly Nicolay, 14 jaar geleden
Wat een prachtig liefdevol gedicht.
Coby Poelman-Duisterwinkel, 14 jaar geleden
Schitterend! De melodie die je zingt... is hier doorheen te horen.
Maria Voerman, 14 jaar geleden
een prachtig gedicht Lijda! Vol van heimwee...
kerima ellouise, 14 jaar geleden
Troost danst met hoop tussen de golven, druppelsgewijs. Heel mooi!
Marije Hendrikx, 14 jaar geleden
Zo dansend op het water , blijven tranen achter en is er iets moois ontstaan....
Martien Montanus, 14 jaar geleden
Liefdevolle woorden dansen hier mooi!
Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden
Wat een prachtig gedicht doortrokken van gevoelige nostalgie!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)