34 resultaten.
Slobodan 60
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 819 En als hij die vervolgens aan zal snijden
Vindt hij de vijl wel om zich te bevrijden.…
Time not on my side
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 704 De wijzers van de klok
schuren niet langs een plaat
maar vijlen wel en wee
uren na uren 1 wordt 2
En zo kan liefde duren
jaar na jaar
totdat
En ja wie raakt
er ooit geschokt
door het doven
van ontstoken vuren
jij?…
Bevrijdde Me
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 845 Giuditta nam een beitel en een vijl,
bevrijdde me van
mijn 2e huid.…
sprekend steen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 206 met de vijl in je vuisten
verwijder je mijn puisten
in het afwisselend ritme
van hamerslag en vijlen
groei ik, ontsta ik
jij bepaalt
jouw gevoel leidt
je raakt mijn diepste kern
mijn ziel
geeft zich bloot
naakt sta ik daar
o zo kwetsbaar
mijn hardheid aaibaar zacht
mijn uiterlijk glanzende pracht
jij hebt mij op een voetstuk geplaatst…
Uit de kale rots
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 347 mijn bloemen bloeien
stenen harten
gebeeldhouwd
uit de kale rots
ze zijn decor
voor al mijn smarten
de mannen
die ik heb gescoord
hun beelden staan
wat afgelegen
de hoofden fier
ze tonen trots
hun ogen hebben
nog dat koude
die mannen
hebben mij bekoord
scherpe randen
probeer ik
te polijsten
hun wreedheid
vijl ik bij
ruwheid…
Meiden mijden?
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 206 Je moet niet aan leiden lijden
Soms de meiden mijden
Aandacht aan de weiden wijden
Zoals ze van alle zijden zeiden
Je moet niet naar nijgen neigen
Soms een steiger bestijgen
De pijlers goed kunnen peilen
Langs de zijlen kunnen zeilen
Je moet geen vijlen veilen
Soms je vermeien vermijden
niet tijdens de reien rijden
iemand die vleit nooit…
Zomert al structuur
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 240 het hooggeheven been
dat ik in slank sculptuur
zomert al structuur
er is geen lente
in de steen waarop
ik hak en eindloos tuur
het in vijlen en
schrapen naar meer
ontluikende prilheid stuur
ontwaken is schoonheid
maken is vorm geven maar
het voorjaar blijft ontbreken
subtiel in bewegen
het been fragiel geheven
in steen ga jij…
Mannen die ik heb gescoord
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 354 mijn bloemen bloeien
stenen harten
gebeeldhouwd
uit de kale rots
ze zijn decor
voor al mijn smarten
de mannen
die ik heb gescoord
hun beelden staan
wat afgelegen
ik hak nog wel
eens op ze in
ik kijk ze aan
en voel
wat mij is
aangedaan
scherpe randen
probeer ik
te polijsten
hun wreedheid
vijl ik bij
ruwheid kan ik…
‘N MASSA VERNIETIGINGSWAPENS
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 500 Wij vonden al een bijl, een hakselaar,
een vijl en een papierversnipperaar,
dat is een hele massa wapens, toch ?
Zulk tuig dient ter vernietiging, of niet ?
De dreiging was reëel, zoals u ziet.”…
Studente in Groningen
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 271 Waarom sta ik niet op de bangalijst?
Ik hoor niet bij de club van hete herten
Voor mij zijn er slechts schrille fluitconcerten
Geprezen word ik niet, wel laag geprijsd
Door wie? Een kakkineuze studiedrol
De corpsbral van de onderbroekenlol…
Net even anders
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 99 ik kende
het probleem
wilde jou in steen
met houwen
boren en vijlen zag ik
rondingen verdwijnen
nog even hier
een stukje daar
het was nooit klaar
jouw massa verdween
precies daar waar ik
wilde dat het verscheen
maar dan helaas
net even wat
anders dan voorheen
ben er niet uitgekomen
jij bent en blijft nog steeds
het beeld…
Hang- en sluitwerk
gedicht
3.0 met 39 stemmen 13.349 van de taal een werkplaats maken,
verzen hup in haken hangen,
kloppen aan ritme en vijlen aan klank,
iets fluiten tegen verzwegen pijn,
zo nu en dan gelukkig zijn.
-------------------------------
uit: 'Alle goeds', 2001.…
Passies in marmer en brons
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 336 Fier
De hand van de meester(s): houwen en
Vijlen. De kunst is het leven
Met een gevoel van beklemming en
Levensangst; Smart, de Schreeuw
Als Munch. Hier…
sprekend steen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 442 met de vijl in je vuisten
verwijder je mijn puisten
in het afwisselend ritme
van hamerslag en vijlen
groei ik, ontsta ik
jij bepaalt
jouw gevoel leidt
je raakt mijn diepste kern
mijn ziel
geeft zich bloot
naakt sta ik daar
o zo kwetsbaar
mijn hardheid aaibaar zacht
mijn uiterlijk glanzende pracht
jij hebt mij op een voetstuk geplaatst…
Ronding
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.874 Met een offer van bloemen
gerustgesteld de goden
van de zinnelijke lust
Semara, Ratih
Een beitel bikt
een vijl verheft zijn stem
Haar tong bevoelt het slijpsel
van haar eens zo scherpe tanden
proeft bloed, zout met zoet
in haar mond de geur van vuur
het beest van zes wordt bestreden
Zo kent zij angst
hoort zij bijna pijn
zes zwakheden…
Sculpteur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 244 Fier
De hand van de meester(s): houwen en
Vijlen. De kunst is het leven
Met een gevoel van beklemming en
Levensangst; smart, de Schreeuw
Als Munch. Hier.…
Gaesatae
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 194 Mijn dagen slijten, Als een vijl
nagels slijpt scherp. langs 't vel
bang en ik, Lief! Ik ijl
geen leven zonder hemel.. Hel
Daar ga jij met al dit afscheid zonder spijt
in het wonder land vol met tijd
mijn lam
een handpalm
Ga mijn luit
de wereld splits zich, Bliksem
Donder
Mix M…
Ontmaskering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 Ik schrijf en schrap
mijn ego tot het bot
het rot eraf
het merg voorbij
tot ik de plek
ontdek waar ik mij vrij
kan waren en vergeef
aan hen die mij verstaan
daar zet ik mij
op gladgestreken vezels
het harnas van de geest
gezonden aan de goden
de schellen voor mijn ogen
afgepeld
hoeken maak ik rond
obstakels vijl ik weg
tot lijf…
Léman
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.496 Op zondagmiddag, aan de kade van een glasgroen, Zwitsers meer:
het zonlicht als een vijl, de wandelaars spits en schitterend en dui-
ven, imbeciel, altijd verdwaald in kluwens, maar te lui voor angst. Er
dalen trapjes naar het water, lichaam drinkend van zichzelf. Een
kind staat in damp gekleed.…
Verwaaiend in de wind
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 denk, of wat ik doe
Je kijkt er dan steeds
Ongemakkelijk bij -
Hulpeloos zwijg ik in antwoord
Op jouw klagen, op jouw zuchten,
En heb maar een verlangen nu,
Dat al het klagen en zuchten
Zal verwaaien in de wind
Zoals het zachte mergelstof
Gewichtloos door de wind
Weggedragen wordt tot achter
De zichtbare horizon,
Resultaat van vijlen…
Taalstroop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 36 Scharrel tussen de voetnoten,
vijl uw mening tot leem:
leerstellige stroop versuikert een visie...
U kunt het niet meer bijbenen.
Geslepen wordt uw reactie...
Zwijgen zou menigeen. Vlijmend
herroept u de boekenruggen:
'Hikkeslikken der Eerzuchtigen'!
'Intimi uit IJdelveen'!…
maandag wasdag
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 3.345 bloeiden de bloemen indertijd
met felle vorst van buiten
in huis binnen op de ruiten
de was ging door zonder respijt
voor het stoepje pal op de sloot
hakte vader het gat met een bijl
rondde dat rillend af met de vijl
waarop ma met teil rap toeschoot
in tijdelijk water werd met de hand
door ma stoer gespoeld en gewrongen
ik werd kijkend…
Mijn critica (poëtica 2)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 289 Ze legt de vinger op die feilen
die ik probeerde bij te vijlen
of te onttrekken aan ’t gezicht,
maar niets ontgaat haar streng gericht.
Ze laakt gemakzucht, rijmelarij:
bij ‘n ander mag dat, niet bij mij!
En je zult zien, als ik mij inhoud,
verwijt zij mij gebrek aan inhoud!…
Altijd weer Francesca
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 185 De voeten wassen en de nagels knippen
vijlen en vervolgens nog verloren
in jouw zachtheid gaan, mezelf afvragen
of de krullen in je haren van nature zijn
als de wilgenkatjes in de bomen
die juichen en heen en weer bewegen.…
Wereld
poëzie
4.0 met 24 stemmen 3.058 De wereld is vervuld met droefenis en klagen,
Vol snode lastering en vol onwaardigheid,
Vol vijle ogen-lust, en vol lichtvaardigheid,
Vol onverdiende haat en dodelijke lagen.…
Aan Vrouwe Pietra degli Scrovigni
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.037 Ik vloek de vijl van mijn kunstvaardigheid,
die blank sleep al dier schone woorden logen,
die ’k voor u vond en heb in rijm gerijd,
opdat men eeuwig u zoude eren mogen.…
zweepslag
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 649 zang en poëzie festijn
met uitreiking der tulpen
op mokums zoutkeetsplein
dames diep in de magnolia
heren van het klaproosblad
in de olie op hun dichterspad
terug weer in hun schulpen
alleen ging schutter nummer één
van Circus Variété Amour Fou
goed voor gulden schot met clou
ongericht zonder bij te vijlen
liefde gaat publiek in pijlen…
Wereld
poëzie
4.0 met 23 stemmen 3.105 De wereld is vervuld met droefenis en klagen,
Vol snode lastering en vol onwaardigheid,
Vol vijle ogen-lust, en vol lichtvaardigheid,
Vol onverdiende haat en dodelijke lagen.…
Aan Vrouwe Pietra degli Scrovigni
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.474 Ik vloek de vijl van mijn kunstvaardigheid,
die blank sleep al dier schone woorden logen,
die ’k voor u vond en heb in rijm gerijd,
opdat men eeuwig u zoude eren mogen.…
Lijf, het huis van geest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Neem de wind in alle zeilen
Zodat het leven vooruit gaat
Probeer imago op te vijlen
Het leven gaat zoals het gaat.
Dwalen door het halfduister
Angst slaat me om het hart
Het lichaam beweegt, maar luister
De ziel is nog altijd zwart.
Een bordje bij de horizon
Gloort daar soms een sprankje hoop?…