sprekend steen
jij en ik
zegt mijn steen
hebben best veel gemeen
aan het uiterlijk
kan je immers
ons innerlijk
niet ontlenen
waarom koos jij juist mij
weerspiegel ik jouw ziel
zag je mij in perspectief
word ik nu de dief
van jouw diepste emoties
opdat jouw pantser breekt
en oud verdriet heelt?
met de vijl in je vuisten
verwijder je mijn puisten
in het afwisselend ritme
van hamerslag en vijlen
groei ik, ontsta ik
jij bepaalt
jouw gevoel leidt
je raakt mijn diepste kern
mijn ziel
geeft zich bloot
naakt sta ik daar
o zo kwetsbaar
mijn hardheid aaibaar zacht
mijn uiterlijk glanzende pracht
jij hebt mij op een voetstuk geplaatst
het mooiere deel
dat staat er naast
want tegelijkertijd
door en met mij
ontstond
een betere jij
Zie ook: http://www.blogs.seniorennet.be/tonja
Schrijver: tonja van hoek, 8 mei 2012
Geplaatst in de categorie: kunst