Netgedichten

netgedicht (nr. 43.448):

sprekend steen

dit gedicht schreef ik tgv de expositie van de beeldhouwersgroep onder leiding van Antoinet Verhagen
expositie vanaf vanmiddag 15.00 uur te bezichtigen op landgoed de grote beek in het bestuursgebouw, 1e verdieping. er worden 22 beelden geexposeerd. enkele stenen zijn te koop.

jij en ik
zegt mijn steen
hebben best veel gemeen
aan het uiterlijk
kan je immers
ons innerlijk
niet ontlenen

waarom koos jij juist mij
weerspiegel ik jouw ziel
zag je mij in perspectief
word ik nu de dief
van jouw diepste emoties
opdat jouw pantser breekt
en oud verdriet heelt?

met de vijl in je vuisten
verwijder je mijn puisten
in het afwisselend ritme
van hamerslag en vijlen
groei ik, ontsta ik
jij bepaalt
jouw gevoel leidt

je raakt mijn diepste kern
mijn ziel
geeft zich bloot
naakt sta ik daar
o zo kwetsbaar
mijn hardheid aaibaar zacht
mijn uiterlijk glanzende pracht

jij hebt mij op een voetstuk geplaatst
het mooiere deel
dat staat er naast
want tegelijkertijd
door en met mij
ontstond
een betere jij

Zie ook: http://www.blogs.seniorennet.be/tonja

Schrijver: tonja van hoek, 8 mei 2012

tonjavanhoek

icloud.com

Geplaatst in de categorie: kunst

beeldhouwen

kunst

innerlijk

4.0 met 5 stemmen

442

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 8 mei 2012; Dicht bij de kunst, mooi jouw woorden en de steen Medusa.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 8 mei 2012; wat mooi!

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 8 mei 2012; Dit gedicht raakt me. Vooral de regel waarin oud verdriet gebroken wordt door het geduldig hakken/vijlen. Mijn gedicht Hond op 't spek is nav mijn speksteen buste van onze labrador Caesar geschreven, heb er ook mooie reacties op gehad.

Geef je reactie op deze inzending: