609 resultaten.
Ook in het paradijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 193 Alsof ze iets te verbergen hebben
- winterbomen met in gure wind wandelende takken -
gesluierd in de wiegende vrieskou
geworteld in winterbeelden
ruw behangen met
de dood in nerfstructuur
aan hun schenen ligt nu loos en
gesteven in wolkenzweet
de afgeworpen zomermode
een hoogzomerse heerlijkheid vergaat
in de stilte van het bevroren…
Koningsdag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 77 Het wordt een hele koude koningsdag
Dus blijf ik liever warm en lekker binnen
Om nieuwe snelsonnetjes te verzinnen
Zelfs zeer belegen grappen bakken mag
Ik hoor nog wel hoe erg u deze vond:
'Vanochtend zit de vorst ook aan de grond.'…
Hibernia regina
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 62 NACHTVORSTIN
wonderlijk ongerept maagdelijk wit blinken geluidloos voorbij-ijlende ijspaleizen ijl tot in eindeloos indigoblauw
op zwarte lakens van hemelse zuiverheid in het universum
ener sterrenwemelende
vrieskraakheldere rozevingerige
polaire dageraad op een wintertintelende ochtend
in de zuidelijke hemisfeer
van een bevroren planeet…
Mist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.065 Vorst aan de grond kleurt
het landschap grijsgroen
in het vroegste licht
hervat ik het leven
ben op weg en ontmoet
groet vroege vogels
nog diep in hun kraag
vorst aan de grond hangt
koud boven het land
kleurt het leven tot waas
ik ontmoet snelheid
als een schim uit de mist
groet geschrokken
wijs op mijn voorhoofd
en raak onzichtbaar…
Paarse Zee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 140 Een week na sneeuw en ijs, tien graden vorst
Drong door het bodemrijk uit alle macht,
Ontworsteld aan de diepe winternacht
Een krokuskoor dat zong uit volle borst
Het Lied der aarde, rijm- en woordeloos
Heel even maar, toen kreeg ik het te kwaad
Door kou bevangen zong het uit de maat
Hun paars tapijt zonk terug, voor vorst te broos...…
onderweg
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.649 onderweg
ik dacht: ik ben er
en: ik wil er blijven
ik dacht: ik kan blijven
binnen deze ommuurde tuin
verborgen voor tergende demonen
die me verjoegen naar godverlaten oorden
stil luisterend
rustig ademend onder het bladerdak
onrust vond moeiteloos zijn weg
en ik dacht: ik kan hier niet meer zijn
ik was opnieuw onderweg…
Had een wit gezicht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 331 je wintert warmer dan gedacht
valt in regen naar beneden
daar waar sneeuw is verwacht
je vorst nog voor
geen ogenblik slechts een
enkele ochtend had een wit gezicht
want jij kunt niet vriezen
in een warm hart door alle
lieve lentebloemen die ik bracht
open het seizoen en weet
dat vorst is afgelopen samen
breken we een nieuwe lente…
Kristal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 423 Het kristal
Van de heldere nacht
Innig gearmd
Met
Het cracquelé
Van de vorst
-
Het prille begin
Van
Een nieuwe winter…
Onverlet.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 264 Koffie
heb ik geloof ik
al gezet
maar was het
voor de vorst
of na de dooi
ik denk zelf
vrij en onverlet:
het moet dan wel
geweest zijn
ná het verzet
Ik
geef me over…
Vorst aan de grond
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 639 Laatst sprak een vorstin tot haar natie:
Ik hecht zeer aan mijn reputatie
Dus word ik onwel
vervolgde zij fel
Als ik mijn gemaal op zwart zaad zie…
Wintert vorst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 nog donkert
herfst in de
humus van nat blad
wintert vorst
sporadisch onder
dit afdekkend pak
het rustige is schijn
onstuimig bruist en
heelt de evolutiepijn
daar ontkiemt
wat ooit is geweest
maakt lente al tot feest
voor hen die in de
aarde onrust voelen waar
voorjaar is gaan woelen
wil melker
03/01/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl…
vorst aan de grond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 in sneeuw- een kleine voetstap
gevolgd door de indruk van een kind
niet groter dan verbeelding raden laat
buitenom gaat de schets van
koude velden
spreeuwen melden dat hun maag
weer leger is, rantsoenen raken op
nu de vraag veel groter dan het aanbod
rekent op de onderlaag
van voederplaatsen bovengronds
aanstonds strooi ik wat
en vertrouw…
Vorst van de Duisternis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 240 Hoewel...
....daders nooít zijn gestraft
is hun wáárheid inmiddels
gelogenstraft
't Gelijk draagt de sporen
van hun kennis in zijn duim
Uitgezogen
Heel typisch dat juist dan
op hun moment van heengaan
de Vorst van de Duisternis
(samen met die Ander)
verstek laat gaan...
....ongestraft
Op de grens van millennia…
vorst verlet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 waar muren zich terugtrekken in grijs
de ijzig koude dag zijn sporen nalaat, in
de patrijspoort van een kokerblik
staat een snik
zich in te houden
nochtans kruipt de kille pijn
van niet meer onder mensen zijn
door merg en been
waar gaat dit heen? vraagt zij zich af,
de molensteen van morgen
prijkt vandaag al op mijn graf
haar eenzaamheid…
ZO VORST, ZO VOLK
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.480 Zie doch eens: in deze poel
Was te voren geen gewoel,
Geen geruchte, geen geschil;
Alle dingen waren stil,
Al de vogels zonder nijd,
Al de vogels zonder strijd;
Maar een schreeuwer, metter vlucht,
Hier gevallen uit de lucht,
Maakte, door zijn hees geschal,
Twist en oproer overal;
Maakte dat het ganse rot
Kwam gesprongen uit het kot,
Kwam…
VORST EN WEILAND
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 40 He torenvalkje
fladdert in de kou, vergat
zijn jaarlijkse trek.…
Met water vol vuur
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 266 ik breek
stukjes ijs
bouw als vorst
met water vol vuur
mijn doorzichtig paleis
wind vlaagt met
sneeuw hoge muren
rondt torens
als pegels met
noordooster gesels
bij licht
van de maan
vriest mijn paleis
naar kou van de
sterren wachtend op jou
jij bent de vrouw
die het hart van de
vorst zal ontdooien
jij bloeit als lente
met…
Ijskoud tegeltje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 Als de nacht
de vorst bemint
en reuzel langs
hete hangijzers glijdt
wordt geloven
of niet geloven
een ijzig koude strijd…
Ingesponnen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 is het de aloude Vorst
-blijkbaar-
om begonnen.…
Blauwborst
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 271 als ik aandachtig
naar zijn ogen kijk
zie ik een glans
hij leeft, hij geeft
zijn klanken uit
een hemelsblauwe borst
zo vind ik in hem
de verwondering
een wezen van
de scheppende vorst…
groet me
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 die uit
zal blijven
vorst....
die niet toekomt
aan regeren.…
De kou
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 De kou ligt dik
over de wereld als stof
alsof er al heel lang
niemand meer is
en ik ben vergeten
of over het hoofd gezien
achtergelaten alsof ik niet
meegenomen kon worden
Niemand met wie ik kan
delen wat ik voel, de kou
sinds jij weg bent, de kou
sinds ik alleen thuis ben
Niemand
om aan te vertellen
dat ik jou, mijn liefste
liefste…
Maart
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 190 maart stelt ons toch niet langer teleur
met vorst, stofhagel en regenvlagen
belooft ons negen mooie zonnedagen
dan houden mensen op met hun gezeur
de natuur is zo desolaat, zonder kleur
vermoeid van de sombere winterdagen
maart stelt ons toch niet langer teleur
met vorst, stofhagel en regenvlagen
ons hart verlangt een beetje lentefleur…
Januari,
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.200 je aanbidt sneeuwwit
en flintert het,
waar de vorst het kroont
koningwintert het,
je bouwt lucht voor zijn kastelen,
draagt bomen als juwelen
en grift ze
zonder penselen…
VAN LENTE SPREKEN
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 195 Winter
hangt nog aan takken
Vorst
haakt al aan knoppen
Hoorbaar
van lente:het kloppen
aan de deur
nog geen geur
Voelbaar
de bries die van lente spreekt.…
wintertijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 329 herfstige brandhaard
zijn kroon draagt vlugge vlammen
opgewaaid in goud
als de vorst zijn scepter draagt
komt koning winter zwaaien…
de vorst die jij voorspelde
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.359 herinneringen uit mijn jeugd
jouw vorst
hangt in de koelkast
de dorst van blikken bier
er is geen lente tussen ons
ontdooi eens in gezamenlijk plezier…
EERSTE GOUD?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 162 Langzamerhand
vervaagt de prent
van winter
De sneeuwrand
van winter
door autoband gewist
Een list
van vorst
niet voor de hand
Ik heet
de hazelaar welkom
'het eerste goud'
van lente.…
ijsvogelke
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 478 spetterden, water opende
nog een keerke, nog een keerke
en ja, het eerste visje na de vorst
deemstering valt in, het fluistert
zachtjes van de nacht, van donkerte…
Eerzaamheid
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.758 fier stond ik
voor vorst en vazallen
mijn woorden klaar
mijn hart tussen mijn smalle lippen
zwaarden zongen
bloedend uit mijn wonden
rechtte ik mijn rug
terwijl mijn hoofd
viel…