inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.758):

vorst verlet

waar muren zich terugtrekken in grijs
de ijzig koude dag zijn sporen nalaat, in
de patrijspoort van een kokerblik

staat een snik
zich in te houden

nochtans kruipt de kille pijn
van niet meer onder mensen zijn
door merg en been

waar gaat dit heen? vraagt zij zich af,
de molensteen van morgen
prijkt vandaag al op mijn graf

haar eenzaamheid voelt zwaar
nu najaar oppermachtig wordt
en de vuilstort van de zomer heel goed weet
wat er aan schort

... Geef mee en zorg dat de voedselbanken genoeg binnenhalen om hen die het nodig hebben, een fijnere Kerst te bezorgen.. ...


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...php?fotogedicht=vorst%20verlet

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 8 december 2014


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 121

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K. Bladzij
Datum:
10 december 2014
Sterke beeldspraak!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)