Alle inzendingen over waarvan

Ik raak op mijn werk totaal geblokkeerd, wanneer mijn baas er eentje vliegen laat, waarvan zijn broekspijp fladderen gaat, en de boel met een knal explodeert. Zijn hele darmflora is dan van slag, want er ontsnapt een vreselijke lucht, waarvan een originele strontvlieg vlucht, ik noem het uitstootgevend gedrag.…

Ik heb weer meer te kiezen in mijn leven Dankzij mijn multifunctionele bril: Als ik de wereld scherp beschouwen wil Draai ik de beide glazen op min zeven En als ik even niemand meer wil zien Stel ik mijn bril gewoon in op plus tien.…

Als ik op sommige momenten moeite had met het leven, kon ik niet meer zien wat U mij al had gegeven.…

zonder zorgen zondagmorgen op mijn ballorige reis naar Blijham kwam ik in Morige de vorige keer kwam ik aan op de Morigerlaan nu de mist in gaan ? ontdaan bleef ik staan wist niet meer welke Morigerlaan 1e Morigerlaan loopt dood geen nood maar 2e Morigerlaan bleek niet te bestaan op 3e Morigerlaan stond een kwaaie hond Morigerlaan…

wij hebben tijd gedeeld waarvan de uren zich als bloemen hebben geopend ons is tijdloze schoonheid voorgeschoteld waarvan vorm en kleur eeuwigheid omspanden waar liefde als schering en inslag ons zacht tapijt in hoogpoligheid gaf met elkaar voorhanden weer hebben wij tijd gedeeld omdat aanwezig zijn een te grote wissel trok…

De dood is een omhelzing van de wind, ook voor een pad op zijn tocht,waarvan de vleugels zijn vergaan tot plant, geëtst in steen, een zwart altaar waarvan in ‘natura‘ niets in onbruik is geraakt.…

als je naar de overkant gaat draag ik je tot het einde met zoveel droeve liefde naar de kant waarvan je niet terug zult keren alsof het voorbij zou zijn…

Toen ik in mijn jongere jaren van vriendjes de foto's ging sparen toen wist ik meteen hier tussen zit geen waarvan ik een kindje wil baren.…

- Waarvan? - Van de zwakke eurolanden. - Ah! Ierlandportugalspanje… - Voilà!…

Want een górdel met rozen, waarvan de doornen niet prikken, is een hulde die je mag vrezen.…

verbastering waarvan veel is op te nemen nieuwe woorden Brabbel van dreumes nieuwe titel voor een bundel kinderpoëzie elke dag opnieuw…

ik hou van aardse poëzie waarvan je niet gaat zweven met de hakken in de klei een handvol bagger er nog bij en dan maar klunen door de taal (voor je het weet heb je een verhaal)…

Al maanden wordt er op je gewacht, Zo gewenst Negen maanden zijn om Zo graag Een week te laat Dan laat je merken; Het is genoeg Je poept in het vruchtwater, Is dat nu al de manier om Te laten merken dat je Schijt aan je ouders hebt?…

op de plek waar wij vroeger samen speelden staat nog altijd de grote oude eik in herfstig bladerdek zoek ik naar herinneringen die jij en ik hier achterlieten vandaag raap ik gevallen blaren, waarvan kleuren verbleekt door de zon, waarvan kleuren verwaterd door de tijd met beide armen vol loop ik langzaam om de boom mijn passen worden…

en daarom wilde ik vragen stop met zoeken naar juist die dingen waarvan je weet dat ze nooit de jouwe zullen zijn maar hou van je leven zoals het is, met alleen maar vreugde en zonneschijn.…

Er is thans een bisschop uit Spanje Met veel van die hulpjes waarvan je Vindt: is nou zo'n Piet Een kerel of niet? Want soms denk je echt: ach, verman je…

het is lang geleden dat ik paden betrad waarvan ik dacht, die kan ik betreden ik heb de stoffige straten die ik belopen had in speuren naar kracht, amechtig achter mij gelaten…

angstig leek een eenvoudig ochtendritueel waarvan de volgorde vaak verschilde al naargelang de overgave waarmee de zuster het deed…

glas het tasten naar de wind spaakte het verleden in een wiel waarvan de as niet de middenweg beklonk maar bleek het balans te vinden in een waarheid zonder juiste percepties…

Het feit waarvan u door uw vrienden wordt beticht stelt weinig voor, maar ieder moet nu vrezen voor het - mede door u - ontketend volksgericht!…

een man van een enkel woord staart u aan beschermt zich achter stilte wil niet dat u hem hoort hij wacht geduldig op die ene vraag waarvan het antwoord is vervaagd adieu...…

hij is mijn vlam hij is mijn leven hij is degene die me liet zweven hij is degene die me liet staan hij is voor de mooiste gegaan zij weet niet hoeveel geluk ze heeft zij heeft nu de jongen waarvan je zweeft…

Als een vlinder dool je door mijn buik en mijn hoofd Als een warm vuur in mijn hart waarvan de vlam nooit dooft Altijd en eeuwig ben je bij mij Ik laat deze vuurvlinder nooit meer vrij.…

kies je waarheid uit de rimpels de werkelijkheden uit het verleden waarvan er teveel zijn vertragend gecamoufleerd door restauratie loert altijd het verval verfraaid maar onontkoombaar als de laatste adem…

Hier wordt ons getoond Waarvan je je kunt onthouden Voor als je het vergeten bent Dat je maat moet houden. Eten en gewicht Gaan altijd samen Twee slechte vrienden Die je overkwamen.…

Ik bracht je takken van de jasmijn geurig geschenk van een nieuwe zomer maar mijn hart bloedde om een verliefdheid vergaan door de tijd waarvan ik niettemin nog getuigenis aflegde…

zo juicht mijn hart toch maar mooi even om iets waarvan ik nooit meer heb durven dromen…

Ik bracht je takken van de jasmijn geurig geschenk van een nieuwe zomer maar mijn hart bloedde om een verliefdheid vergaan door de tijd waarvan ik niettemin nog getuigenis aflegde…

Door buurtschappen en straten Waarvan zelfs god niet weet dat ze bestaan, Rijdt nu al maanden lang Het belbusje van hot naar haar.…

Neem die stap, en ga op je ontdekkingsreis een tocht waarvan je veel kunt leren kijk goed om je heen , en weet wat je ziet zodat je alle leuke dingen nooit meer hoeft ontberen.…