Alle inzendingen over zat

Ik zat in die lichte dagen - mijn hart hield nooit op te jagen - ik zat te zien en te werken, alles was m' als doodzerken.…

Hij zat wat voorovergebogen Toen hij mij voor het laatst aankeek Ik wist nog niet dat twee open ogen Zo leeg konden zijn. Ik ontweek zijn blik niet, kon die ook niet ontwijken. Het was kort voor zijn laatste reis. Doodstil zat hij daar naar mij te kijken, Uit een hel van ijs.…

De winkeliers in Oude Pekela die waren senioren meer dan zat. Dus gaven ze de oudjes voor hun gat een fijne hangplek in hun winkelcentra. Maar ’s zomers zat men toch maar liever buiten. ’t Zijn jong’ren nu die binnen zitten fluiten.…

Ik zat op tijd voor de tv te wachten op Hare Majesteit de Koningin. Een toespraak zat er deze keer niet in, hoewel we dat toch met z'n allen dachten. Haar kennende kon dat haar niet behagen, dus heeft zij ons met afstand weer verslagen.…

hij komt niet meer we zaten te wachten, wachten op hem de tijd die we zaten was roerloos, het licht maakte het notitieblokje tot een onbeschreven vondeling hij komt niet meer, iemand zonder klank in de stem had afgebeld Joost mag weten wie het was…

Geknetter en gedonder, licht en schicht Dat zou vandaag wel voor kunnen gaan komen Of anders ga je er misschien van dromen Als je erover leest in dit gedicht De vijfde regel dit keer weggelaten…

Trekt u wel eens een baantje in het bad Houd dan uw neus en mond maar goed gesloten Want er zijn blijkbaar heel wat idioten Die alles laten lopen...wist u dat? Voortaan stop ik maar proppen in mijn oren Dan hoef ik dat gezeik niet aan te horen…

Het vlakke strand voorland van het vlakke land met daartussen de duinen tientallen meters hoog ze houden ons droog doen onze dorst lessen, onze honger naar natuur met ‘t weer: onbewolkt, zon of bewolkt, koud en guur die elementen zijn als vitamines voor ons leven ik schrijf dit zittend op ’t strand wacht tot de zon daalt ver achter…

ze zaten daar, willekeurig bomen zat in het park, maar wel net in die ene, snavels tegen de storm in en ik mocht daar langs lopen want zo zot ben ik in striemende regen ga ik naar buiten wandelend voor zeven vogels in een boom…

een klein meisje dat op een schommeltje zat schreide haar schortje nat haar mammie vroeg waarom schrei je schat je maakt je schortje nat maar het meisje schreide schommelend haar schortje nat omdat het op een schommeltje zat…

Vol ongeloof staar ik naar de plek waar ze net nog zat. vond het niet eens gek Verbazing dat ze zich weer vertoonde, alsof ze zeg maar hier nog woonde. Als ik de plaats bevoel, waar ze zonet nog zat: voel ik haar warmte nog.…

Er zat eens een gaai op mijn tuinpad, die al snel tot zijn kruin in het bad zat. Door het gespetter met zijn kuif raakte hij een trage duif die het tortelen vergat en van kop tot teen erg nat nog wat zaadjes van de erg doorweekte grond at.…

Toen ik jong was, speelde en zat ik en dacht niets. Toen ik volwassen was, werkte en zat ik en dacht niets, niets. Nu ik oud ben, mijmer en zit ik en denk niets, niets, niets. Kinderen en volwassenen vragen zich af die oude man lijkt zo wijs, waaraan zou hij denken? Eenvoudig aan niets, niets, niets, niets.…

Zijn macho mateloosheid is hij kwijt door maar twee tomaten die samen in een zakje zaten.…

Het was een klap: het zat 'm danig tegen. Al rijdend zat de man mobiel te bellen. Hoe schokkend was het voor z'n grijze cellen, toen hij een hersenschudding had gekregen. Een tweede klap was oorzaak van z'n dood. - Doodzonde, want z'n beltegoed was groot.…

Peter-Paul was d'r woordenstroom zat. Immer boordevol kletspraatjes had ze een vochtige 'p' en dit zat hem niet mee, want hij werd door d'r klétsnat kletsnát. ______________________________ Wellicht ten overvloede: De titel duidt op het accentverschil van de laatste twee woorden.…

Veel te vroeg uit bed ik zat op het toilet - maar niet te kakken…

Een aardhommel zat op een lila distelbloem wat was hij schattig…

Ook ik ben zeer begaan met het klimaat Maar deze actie was beslist foutief Ik heb Het Meisje met de Parel lief Het werk bekladden was een dwaze daad Ik was geschokt dus mijn reactie was: ‘Toon ook respect voor meisjes achter glas!’…

Nu ook bij ons het “Correspondents´ Dinner” Wat vond u van die twee: “too close to call”? Toch is maar één de beste “overall” Hier volgt de einduitslag: “who is the winner”? De “second best” ja dat moet Eva zijn Maar als “first lady” wint Halina Reijn…

je bent nu weg, je hebt me verlaten weetje, dat we samen zaten.. samen zaten in het gras weetje nog hoe gezellig het was.. weetje, ik zal nooit vergeten hoe wij samen zaten te keten en te lachen in de klas..…

oom was het zat meer dan zat dat het vrouwelijk geslacht platvloerse namen had behalve dan die ene die vond hij te Latijns waarvan de laatste lettergreep de naam van tante Gina had het moest meer delicaat iets snoeperigs en niet zo raar hij noemde het vergenoegd voortaan een boterbabbelaar…

Ze was maar een klein meisje Bang en aleen Altijd in het duister En nooit liefde om haar heen Zo'n slecht leven, Op haar jonge jaar Ze zat altijd naar liefde te streven Maar iedereen negeerde haar Ze zat in het licht Nog een laatste keer Ze liet al haar angsten varen En toen was ze er niet meer…

Waar ooit de vlinders zaten Bevindt zich nu een lege plek Vertokken met de noorderzon Op zoek naar nieuw verlangen Toen jij vertrok uit deze tuin Verdween het zomerse gevoel Waar ooit de vlinders zaten Waar jij ooit was…

Ze won met gemak bij een wedstrijd de plak, maar d'r echtgenoot zat er slechts onder. De man was uitzonderlijk mak en hij luisterde braaf, toen ze sprak: 'Zeg je moet nu beslist naar de mondhygiënist!' - En hij ging: hij zat onder de plak.…

Mij stond het rode licht weer toe te stralen, ‘k zat opnieuw geduldig op wacht, maar van mij hoor je geen klacht, al zat ik gruwelijk te balen. Nu is dit verhaal niet zo bijzonder, maar toch, ‘k was er reuze treurig onder.…

Met lange benen kun je lopen Met korte ga je op de fiets Om steeds tijd in te lopen En anders vordert het maar niets Die benen voor me in de stad Terwijl ik op mijn fietsje zat Deden me beseffen waarom ik mijn fietsje had Zij niet, ik wel, had korte benen, simpel zat.…

Het is februarikort, te veel De kou moet weg, ik ben het zat Genoeg vriesgelopen op het ijs Bijna warmer, bijna lente Het mag kapot, het ijs gebroken De kou moet weg, ik ben het zat De februarikou, de laatste kou Bijna warmer, bijna lente, bijna...…

Eenzaam zat zij in de mist alsof ze niemand had, zo alleen dat ze niet wist waar ze precies zat. Want wanneer je eenzaam bent doet de zit-plek er niet toe maar 'k hoop wel dat ze weg is want daar blijven zitten leidt nergens toe.…

Nijdig als een spin daar zat ze stil in haar web onverbiddelijk…