Alle inzendingen over zoetigheid

kabouter Piggelmee vraagt verlegen aan Sint om een suikerhart zijn aanbeden Poggelmoe is dol op zoetigheid haar vlechtjes zwaaien in het rond als zij iets in haar schoen vindt na de allerlaatste zachte kruimel vraagt ze een kilo kerstkransjes Rudolf rijgt ze aan een slinger Jo-Ho, een vrolijk kerstfeest!…

Het delen van het delen het smelten van de chocolade je tong kent de zoetheid van ieder snoepgoed. Je smelt zoals je nog nooit deed al ken je de toekomst niet het gevoel is nu bijzonder goed vooral ook, omdat je het delen kan.…

je ziet er uit als een gebakje vol zoetigheid en room ik kijk naar je en... pak je of? is het slechts een droom…

Ik heb mijn buikje altijd goed gevuld Met zoetigheden en met vette happen Die Albert Heijn te kijk zet op zijn schappen En van mijn dikte heeft hij dus de schuld. Ik zal hem daarom voor de rechter dagen Om mijn verdiende smartengeld te vragen.…

je suikerwafelt in een rondje ongezond maar om jouw mond streelt zoetigheid je lippen ik proefde met mijn tong voelde later in de maag jouw komende lichtvoetigheid we dansten tot de vlam viel uit de kaarsen ontdekten licht in het elkaar steeds weer verbazen pas in de morgen zonder haasten konden we de paradijselijke nacht in pril…

toen appels waren gevallen rijp en geurend in het gras wij op onze hurken raapten wat eens bloesem was vonden monden elkaar lachend zoetig van de eerste hap tongen draaiend, kalverliefde proevend nog naar vruchtensap…

De tandartsen die zelf hun prijs bepalen Krijgen nu inmiddels al oranje licht En klanten houden toch hun mond al dicht Door niet naar oranje zoetigheid te talen ‘Maak zelf je prijs’ klinkt heel modern en fair Maar blijkt in deze branche een brug te ver…

Een ALDI-mastodont is uit de tijd Omtrent zijn zaak kan ik slechts lovend spreken: Een ideaal adres in krappe weken En Mekka van obscure zoetigheid Dus ik gedenk zijn leven, werk en wedloop Als ik zijn Trauben-Nüss-chocla-tablet koop…

We leven met elkaar in bange dagen Dus kijken we en masse Hoe Holland bakt Een appeltaart is in elkaar gezakt Van Duin loopt ouderwets te donderjagen Een uurtje even niets dan zoetigheid Voor heel- en halve garen: 'Bakkers,...Tijd!'…

De tafel stond zo vol zoetigheden dat de heerlijke taart niet opviel. Ik zag mijn geliefde met een taartschep. Ze zwaaide alsof ze mij niet zag. Ik droomde van een honingzoete taart en van mijn geliefde aan tafel. Het was dus niet zo lang geleden en het was geen droom.…

De dwaas bemint de lof alleen, De zoetste zoetigheden En strooit ge er wat kritiek doorhêen Hij ’s boos en ontevreden. Wel, ’k min de- lof zo goed als hij, Doch meng me vrij Wat kritisch kruid er onder Uw lof wordt door die specerij Slechts eedler en gezonder!…

door de wolken stof dans ik in de vergetenheid suikerspinnen kleuren de zoetigheid van wonden stoplichten zijn enkel rood een teken om eens stil te staan het web te overdenken en een rode draad te vinden de wegen in de woestijn onvindbaar door de storm en denk je het te zien dan leek het even zo te zijn…

bedeesd voor een te grote toevoer blijf ik een blokje snoepgoed van eerst harde, dan taaie en zoetige substantie, veelal in een papiertje gewikkeld zoals een vlinderbloemige plant met de hand gewogen wordt is de beslissende vraag wat iemand doet ofwel men voost ofwel men vreet lieveling van een oogspiegelonderzoek…

ik heb je tranen niet geteld maar het was denk ik genoeg om alvast twee halve glazen met elkaar te kunnen drinken ik heb ze voor je weggeveegd om niet weer verdriet te proeven en onze Raki was nog niet op -ik was liever dronken van de drank- maar zoetigheid was allang verdwenen en daarom wat later deden we onze ogen dicht zorgen…

midden mijn alleen zijn heeft ’t verleden me bij de arm gegrepen bracht me naar de bank achterin de tuin bedacht hoe hij een tak zoetigheid afbrak en sprak huil maar mijn stekelbeeske ik droog je tranen wel nu en later zal nooit overgaan maar in je hart verblijven één en al aanwezigheid samen zijn we naar binnen gegaan…

de zoetigheden op mijn brood zijn uit de scherpste sneden van het lijden geopenbaard als zinvol en leerzaam ik had dit nooit geweten, nee er bestaan geen winters zonder kou geen oevers zonder kade geen leven zonder waarde maar als ik de buitendeur open en een gulle wind met een kansrijk verhaal die dan de tijd in mij onthult, wie zegt…

Gehoorzaam de wesp en zijn angel: zet zoetigheid op tafel Geliefkoosde dranken Onder de linden is het goed toeven, kleverig met een wesp op je glas De wet van de wesp is ouder dan wielen hard als gesloten water in de winter Tot prinsjesdag, in september leven de wespen, daarna gaan zij op reces en sterven een voor een ---------…

Ze geeft ons haar tijd Ze geeft zoetigheid Ze geeft veiligheid Ze nam leiding en koos haar ding: een loopbaan op de ringbaan! eenieder die de ringbaan kruist wordt er veilig doorgesluisd. De klaar-over, mijn held! Wordt haar ooit een lintje opgespeld?…

De eerste kerstkaart al ontvangen Wel een beetje vroeg dit jaar De Sint is koud vertrokken En Kerst staat op het repertoire Bomen worden weer gekapt De ballen komen uit de dozen En winkels gaan van start Met hun jaarlijkse hypnose En masse wordt ingeslagen Voedsel, drank en zoetigheid Van Licht en Liefde is geen sprake Ook dit jaar heeft…

en dan nu de vloeibare oogst verbeteren tot meer in zachte massa’s rozen leggen, weerbaar door doorns- maar toch hun geur vertelt van ooit uitgesproken rood verkleurt het roze beeld van kinderhandjes rond hun zuigdot, waar wat suiker zoetig om dit leven vraagt een wiegje waagt te staan in lang vergeten kamers tot de sloophamers der…

lief babytje slaap zacht engeltjes beschermend om jou heen zo zoetig ogend onder het soppend geluidje zuigend aan je speen rustieke bewegingen door het warm schuimend 'water van t'babybad heerlijk riekend lotion alle haartjes plat jij het knuffelwondertje/trotse ouders bovendien van hen en opa's/oma's het hoogste cijfer…

de donkerte vlindert in onze schemering donkerrood gekleurd haar gefladder zoetig gegeurd maakt de duisternis op donkerblauw en zwart voor haar eindige nacht ze geeft me onze droom ik droom hem zacht en wacht niet lang laat mijmeringen en herinneringen dichter komen tot de angst verschijnt hij overvalt te lang het donkerrode,…

het strak buiten beton zag grijswitte tinten wind striemde iele bomen zonder blad in de beweging van het graf de seizoenen voorbij jij had je al gehuld in de nog volle herfstkleur rijpte in een eerst zoetig fermenteren jij blikte mijn entree ik ging als een kind blij mee mocht ik dan toch het eerste stapje proberen…

De alcohol bijtend op mijn wonden echter zoetig op mijn tong ben ik ineengekropen, wel gebonden. Zo lang ik niet hoef op te schieten en kan genieten van een stukje kaas blijf ik tobbend genieten van jou...…

Gestoken Met vergif In heel het lijf Tiranniseerde deze vrouw Ze hield haar poten stijf Het koekbedrijf Want zoete koek werd er nog nooit gebakken Tot op een dag Antoine verscheen Met krullen en een blos Zo jong zo pril Ze veranderde meteen In ’t lijf scheurde al haar ketens los In deze vrouw van steen Vanaf die tijd bakt zij slechts zoetigheid…

momenten die spaarzaam en onthand zich hebben geijkt in de stille rondes van het bestaan was ik een boom, dan zonder bast ergens achter mijn netvlies sterven kegels af die mij de scherpte van dit leven hebben laten zien, ik zal ze missen in de chaos van mijn eigen rangorde liever regen dan wolk, want de aarde is dorstig en kwijlt haar zoetigheden…

wie nog droomt in avontuur wollen zoetigheden en het zekerheidssyndroom ontwaakt met stille wensen en vluchtige kijkers gaan van klok naar deur voorspoed in het lied raakt het lijden het schalmt de wereld rond het nestelt zich in duurzaamheid maar vergeet de gulle lach de kapstok volgehangen met beelden van krijsende oorden haakt het…

wel heel lang… geleden ik was een jaar of zeven de Paasklokken uit Rome zouden bij ons thuis komen plots… werd hard op de deur gebonsd en vele zoetigheden vlogen in het rond ik snelde naar de deur en greep de klink kreeg die niet open, vond dit wat link een oude man vluchtte haastig naar het buitentoilet geschrokken, bleef ik geduldig…

Al sinds mijn jeugd ben ik amoureux op een toegewijde voedingsdeskundige en al hunkerde ik naar haar zoetigheid ik raakte in snel tempo twaalf kilo kwijt. Maar ze neemt geen blad voor de mond geeft haar ongezouten mening want m'n genegenheid weegt haar soms te zwaar.…

jij weet het snufje zout subtiel aan anderen te geven het vroeger zogenaamde witte goud als verrijking van het leven de smaken zijn gekeerd met zoetigheid worden de meeste tegenslagen gepareerd maar in een wereld vol onzekerheid ben jij al snel de remmen kwijt we lopen vol en groeien dicht gezondheid raakt steeds meer uit zicht…