Antoine
Gestoken
Met vergif
In heel het lijf
Tiranniseerde deze vrouw
Ze hield haar poten stijf
Het koekbedrijf
Want zoete koek werd er nog nooit gebakken
Tot op een dag Antoine verscheen
Met krullen en een blos
Zo jong zo pril
Ze veranderde meteen
In ’t lijf scheurde al haar ketens los
In deze vrouw van steen
Vanaf die tijd bakt zij slechts zoetigheid
En dikke Bossche bollen
Zo zie je maar
hoe raar een bal kan rollen
Geplaatst in de categorie: liefde