Netgedichten

netgedicht (nr. 72.652):

Zonder blad

het strak
buiten beton
zag grijswitte tinten

wind striemde
iele bomen
zonder blad

in de beweging
van het graf de
seizoenen voorbij

jij had je al
gehuld in de nog
volle herfstkleur

rijpte in een
eerst zoetig
fermenteren

jij blikte mijn
entree ik ging als
een kind blij mee

mocht ik dan
toch het eerste
stapje proberen

aan die zacht
warme hand heb ik
mijn leven verpand