405 resultaten.
Hoeve: "Vergezicht"
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 527 De boer zag Bertha in 't groene gras,
ze lag in alle rust en mooi voor 't oog
gekleed in Hollands bont met wolk en zon,
het gras wat zij genuttigd had,
smaakvol te herkauwen.
Dat is precies wat ik en alle dichters doen
om wat je schrijft ook lekker lopen moet
gelijk zijn aan wat m'n Bertha doet
in plaats van gras, je strofen minstens
zevenmaal…
NOG
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.372 Dichten doe ik nog, maar als in droom,
In een droom waarover 't voorgevoel
Van te ontwaken in een werklijkheid
Die geladen is met ramp op ramp
Hangt als een zwaar onontkoombaar onweer
Dat in laatste stilt zijn donder uitbroedt
Over 'n lieflijk maar al rottend landschap.
Tussen zwammenwoekring bloeien bloemen,
Pluimen rijzen uit vergrauwde…
Open dicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 Een dichter opent de deur
naar inzichten in taal
en geeft in grafemen kleur
aan gevoelige contacten
die hij verbaal belicht
hij sluit contracten
in fonetische beelden
vol wijs weids inzicht
en welluidende weelde
af
de dichter verwoordt
verleden en heden
in klinkende klanken
van Sanskriet tot straattaal
sluit hij begripvol en…
Het leven gedicht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 Soms kust ons het leven
zacht als een zwoele zucht
op een warme zomerdag
vriendelijk vleiend formuleert
de dichter en geeft lucht
in een verleidelijke lach
aan wat leven ons toedacht
soms slaat ons het leven
heel hard in het gezicht
en de woede die even
aangewakkerd oplicht
schrijft schrijnende
schurende woorden
in droefenis…
Een dichter zijn gedicht.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 165 Zoals een hagedis die tergend kruipt.
Zoals een gier die op karkassen aast.
Zoals een mol in het duister graaft.
Zoals een walvis naar de diepte duikt.
Zo beschrijft een biograaf zijn leven.
Zo dicht een dichter zijn gedicht.…
Wakkere dichters...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 In het holst van de nacht,
haalt iets me uit mijn droom,
terwijl ik lekker slapen wil.
Is het een vrouw? Is het een man?
Ik overweeg dat het een dromer is.
Hij dwingt me om te gaan denken,
omdat hij zonder verse gedachten,
met zijn droom niet verder kan.
Nadat ik hem met hersenspinsels heb gevoed,
kan ik mijn nachtrust niet langer vatten…
Afdichten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 165 Er valt heel veel
op mij af te dichten
op alle terreinen des levens
uit je gerust, leeg je gemoed
maar doe het wel in dichtvorm
als je wilt, als je kunt, durft
of een doorlevende hartenkreet
dan valt het lichter
voor mij als dichter
maar wil je me echt raken
op de man, de mens af
ga dan maar tekeer of negeer
'gooi het badwater maar weg…
25 november 1898
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.154 De deur ging langzaam open; ik rook een kerkhofgeur.
Ik staarde stil in de zwarte leegte der open deur.
Een lange grauwe gestalte, bovennatuurlijk groot,
Stond zwijgend op de drempel en wachtte, het was de dood.
Met blauwe glans verlichtten de ogen het bleke gelaat
Met flauw en weifelend schijnsel, als hout dat langzaam vergaat.
`Wat blijft…
Voor vrede strijden
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 455 Vrede mag niet enkel een droom blijven
waarover wij zingen, dichten, schrijven
van een Kind dat kwam in de vredesnacht
en ieder jaar met luister wordt herdacht
Vrede mag niet enkel een droom blijven
het moet alle mensen doen samen drijven
met een goede Herder aan het hoofd
wordt het vredeslicht nooit meer gedoofd
Vrede mag niet enkel een…
Een heel behoorlijk natuurgedicht
gedicht
2.0 met 111 stemmen 37.438 De scepsis langzaam weggestorven
en het laatste voorbehoud
met de spotvogels vertrokken
naar het heidense Zuiden
wordt het tijd om te gaan sneeuwen,
eerst langzaam, daarna dichter,
tot alles blanco is en onverlicht,
je reinste Middeleeuwen.
Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver
aan laten kloppen. Volluk! Hongur!
Het licht in de boerderij…
Zie! waarom mensen dichten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 549 De geboorte van een boek,
is een moeilijke bevalling.
Het drukken en het binden.
Het verpakken in dozen.
De reis naar de uitgever.
Het bevrijden uit de vliezen,
van karton en knellend plastic.
Dan pas mag het eerste boek,
het levenslicht aanschouwen.
Maar is het boekje wel gezond?
Is het leeslint wel rood,
zoals bindend werd afgesproken…
'T LAATSTE
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.666 AAN DE ONBEKENDE LEZER
Hoe zoet is 't om te peizen dat,
terwijl ik rust misschien,
een ander, ver van hier, mij on-
bekend en nooit gezien,
u lezen kan, mijn dichten, mijn
geliefde, en niet en weet
van al de droeve falen van
uw vader de Poëet!
Hoe blij en is 't gedacht niet, als
ik neerzitte ende peis,
u volgend waar gij loopt op uw…
DODE HOND
gedicht
3.0 met 52 stemmen 11.538 Ik heb de hond laten sterven – daar lag ze
en ik dacht: waar gaat ze nu heen waar
zal ze blijven. Om de dood te begrijpen.
Het lichaam wordt wel gezien als een nest
het tijdelijk verblijf van een onzichtbare
vogel – een afgezant van de eeuwigheid.
Zo zie ik het niet. En toch toen de hond stierf
wat gebeurde er toch dat ik wist dat ze stierf…
Hoe komt het
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 324 Hoe komt het dat jij wel dicht
en het mij totaal niet ligt
‘t Is een ingegeven idee
een zin een enkel woord
een opgevangen beeld
iets wat je hebt gehoord
En dan na een aarzelend begin
vallen de ontbrekende woorden
en zinnen je soms zomaar in
zo simpel ontstaat een gedicht
Misschien is het een golflengte
die ene perfecte wave
die zo…
epos en de terugkeer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 als je leest moet je beuken de puikste
gedichten zijn van gehard staal
het ultieme vers binnenbreken
als je geluk hebt val je in duigen
spijt en ongezegde dingen bars
als droge riemen op de keelkroppen
bloot en baarvoets sta je dan
daar waar de mens niet gaan kan
het snijdt er de wind als metaal
de velden van ‘t gemoed onmeetbaar
bar…
Dichterspijn
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 164 Dichten doet soms pijn
als ik, zoals nu,
heel dicht bij jou wil zijn.
Dichten doet soms pijn
als wij, zoals nu,
zolang gescheiden zijn.…
gesloten deuren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 bijna nooit raak ik aan het gelijk
hekkens en tekens in overvloed
maar de deuren gaan niet open
en bijna nooit heb ik recht hier te zijn
ik verdwaal niet in mijn gedichten
de beelden die ik mezelf inschep
de verdwijnend' woorden zoals ‘liever’
en ‘eerder’ mezelf in het dicht plakkend
in de metaforen die zichzelf opsluiten
afgesloten van…
Vacature
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 329 Vandaag ga ik Niek Kalberg weer vervangen.
De reden is, dat ik mijn pen inklim:
Ons Niek (voor hem ben ik dus interim)
Heeft aan een wilg zijn dichterspen gehangen.
Nu is er op die dag een vacature,
Wie zorgt ervoor, dat dat maar kort mag duren?…
dichten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 718 Aarzelend ben ik als kind begonnen,
in een wirwar van draden,
door elkaar gesponnen.
Net een web, maar ik heb
mijn weg gevonden.
Met hart en ziel schrijf ik
de aaneenrijgende woorden,
tot één geheel met een speciale boodschap,
mijn eigen of over een landschap.
Het is altijd fijn om iets te lezen,
om dromend in een gedicht te kruipen.…
Steentijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 Ik loop naar buiten, de nacht
is maanziek, er groeit wit grint
in het gras, de planten in de
tuin dragen grijsgroen livrei
Ik waan me in de steentijd,
hak woorden uit, bik zinnen
los, letter voor letter bevrijd
ik gedichten, neem de tijd…
Klink-dicht
poëzie
4.0 met 2 stemmen 470 Al is de zwarte nacht met wolken overtogen,
En zon, noch maan, noch ster aan ’t blauwe welfsel staat,
Toch weet de stuurman wel waar ’t scheepje henen gaat.
Al heeft hij zon, noch maan, noch sterren in zijn ogen,
Hij houdt nochtans zijn streek en vindt zich niet bewogen.
Zijn zaken die gaan vast: de naald op het kompas
Wijst hem het noord’;…
Dicht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 221 De zon schijnt
Maar ik voel zwart
Iedereen lacht
Maar ik word getart
Getart
Door verdriet
Langs buiten
Zie je het niet
Het is mijn masker
Ik zoek de kracht
Ik lig ervan wakker
In de nacht
De nacht
Duurt lang
Het zoeken naar woorden
maakt me bang
Ik zoek licht
Tevergeefs
Want vanbinnen
Zit ik dicht…
Dichten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 103 Dichten is even stilstaan
bij wat er echt toe doet
je terugtrekken van de waan
dat alles alleen maar moet
en met een opgeruimde lach
bemerken dat het ook anders mag
elk moment heeft genoeg aan een traan
een overstromend gemoed dat zwijgen doet
of de opfleurende warmte van een glimlach.
Dichten is de kloof verkleinen
die ons scheidt van…
Kopland ( of het cadavre exquis )
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 176 Als Kopland zingt van het trage land
en lieflijk dicht van bomen en dieren,
dan voel ik me vaak met hem verwant
wanneer ik slenter langs droeve rivieren.
Of neem dan verlaten huizen,
een oog dat valt op behangpapier,
gekruld door tijd en tochtige kieren
een muur die fluistert van kindervertier.
Een bank onder een appelboom,
hoogzomer nu…
Taal van je lijf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 jij tikte
het ritme
bewoog handen
om de melodie
in je hart te
doen landen
danste met
een lach op
woorden die
jij in zinnen
hebt uitverkoren
tot dit gedicht
ogen knikten
een feilloze
choreografie
in de ruimte
waarover jij
kon beschikken
felle lampen
belichtten de
curieuze accenten
die jij gaf aan
de sprekende
taal van…
Creativiteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Het zit verweven in elke vezel
Geestverruimend zonder de middelen
Associativiteit is soms een gezel
Het verschijnt zonder te bemiddelen
Het moet geuit
Kan zich maar beperkt verstoppen
Als jong groen zit het aan de vingertoppen
Het bloeit en groeit, je komt er niet onderuit
Het dooft geregeld even
Wakkert weer aan
Zoals alles in het leven…
de dichter
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 193 Hij tilde zijn hoed op en schudde zijn lokken
toch kwam er geen roos van zijn hoofd.
Wat viel waren enkel wat scherven en brokken,
daarmee moest de liefde geloofd.
Met stoffer en blik ging hij aan het werk,
zijn liefje keek nurks naar een soap
De merel verscheen al aan't ochtendzwerk
toen hij eindelijk z'n muze bekroop.…
Waarom ik niet dichten wil
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 135 Waarom ik dichten wil,
weet ik niet.
Zinnen zoeken,
die ik niet vinden kan.
Woorden ontdekken,
die ik nog niet ken.
In het duister zie ik licht.
In de stilte van de nacht,
ontstaat een onbekend gedicht.
Waarom ik wakker word.
Waarom ik dichten wil.
Heeft met willen niets te maken.…
Nacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 127 Wat de dag ons niet kan bieden,
biedt een slapeloze nacht.
Een stille ruimte, waarin ik kan bewegen.
In de rust, die ik overdag niet vinden kan.
De nacht biedt mij herinneringen aan,
waarin ik rond kan zwerven.
Het is alsof ik ze nooit heb meegemaakt,
maar er toch over vertellen kan.
Het is alsof ons leven niet ons leven is,
zodat we onmogelijk…
Anonymus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 je deed moeite mij te plezieren met
de gesloten envelop: mijn naam in ronde letters
jouw cadeau: een diner voor twee
maar mooier het gedicht
'Een reden als een andere'*
(...) Dromen wegen die iets?
Dichten, is dat eenzaam?
Niet bijzonder.
En toch ga je door?
Dat is een oud verhaal (...)
of we ooit het samen dineren beleven
die vraag…