404 resultaten.
Dit is een dricht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 57 Een dricht schrijf ik nu,
terwijl ik dronken ben.
Niet erg goed kan zijn,
bij mijn verstand.
Oude remmen zijn heden,
van hun ruwe schijven af.
Dit gedicht verzin ik niet zelf,
omdat ik niets verzinnen kan.
Ik schrijf er maar wat op los.
Ongewild. Spontaan.
Ik schrijf wat ik zelf niet weet.
Iets of iemand schrijft in mij.
Ik noteer wat…
Angst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 Kooien, die ons gevangen houden.
Mensen, die gekooide vogels zijn.
In een gevangenis leef ik,
waarin ik me veilig waan,
met gedachten als cipiers.
Een onbewuste kerker is het,
waarin ik me ongelukkig voel.
Een gevangenis waarin ik zoek,
naar wie vrije mensen zijn.
Naar wie ik werkelijk ben.
Angstige mensen zijn wij allen.
Angstig is bijna…
Poëtisch leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 Gedichten die dichters schrijven,
vervliegen als wolken in de wind.
Ze verdwijnen in de eeuwigheid,
waarin ze tegendraads ontstaan.
Daar ontstaat al wat leven geeft.
Al wat leeft.
Opnieuw.
Ons universum bewaart alles,
als buitenaardse energie.
Wat ontstaat vergaat niet.
Alles is ongekend mogelijk,
in ons heelal.
Dichters scheppen ruimte…
De Kunst van Aarden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Mijn reis door de ruimte,
werd onderbroken,
door de tijd.
Op aarde kon ik landen.
Moeders waren hier al.
Hier werd worden zijn.
Zo durf ik aarden.
Onze reis door de ruimte,
zal worden voortgezet.
Niemand weet hier hoe.
Niemand weet wanneer.
Eeuwigheid wacht.
Zojuist schreef ik dit gedicht.
De meeste mensen slapen.
Zelf waak ik wonderlijk…
Schrijvende vissen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 138 Tussen alles en bijna niets,
in badkuipen en in oceanen,
zwemmen vissen.
Vissen die niet gezond zijn,
gaan drijven op hun rug.
Zijn, op sterven na, dood.
De dichter ligt lekker in zijn bad,
draait de kraan nog verder open.
Het water stijgt tot aan de rand.
De dichter verandert in een vis,
die heerlijk schrijven mag.
Vissen worden meestal…
Ideaal gedicht
gedicht
3.0 met 21 stemmen 13.060 'What is if this is one of those ideal poems?'
'Every poem is an ideal poem.'
Een griffioen in winterkleed,
vliegende kameleons en vlinders
die van kleur verschieten, elk gezicht
een verre stem achter een waterval -
ik schiet op eenhoorns in mijn slaap
en bal mijn vuist naar het heelal.
Soms droom ik een feniks
die verrijst uit witte…
Aan iedereen
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.659 Als u het hart tot spreken dringt,
Zo spreek!
Maar wat gij spreekt of preekt of zingt,
Hou’ steek!
Nooit rake uw bol, wat zeng of zied,
Van streek!
Kort, krachtig zij uw toast, uw lied
Uw preek!
Geef nimmer, zonder zin of slot,
Geluid!
En snoer, beleefd maar vrij, de zot
De snuit
Zeg, wat gij meent, waar plicht gebiedt
Recht uit!
De…
Levensbad
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 65 Dagelijks drijf ik in het water.
Dan verander ik in een vis,
die zwemmen moet.
Dagelijks word ik een ander mens,
die geleidelijk lichter wordt.
Totdat ik weer grond voel,
waarop ik wankel loop.
Gelukkig verandert deze dag in morgen.
Dan draai ik de kraan weer open.
Dan zie ik het leven stromen.
Dan voel ik me als een vis.
Weer schrijf…
Winners en losers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 102 Een panda is een luie loser.
Knaagdieren zijn winners.
En wat is de mens?
Mensen hebben wijze psychiaters nodig
om rechtop te kunnen blijven staan.
Vooral wie er een zwaar hoofd in hebben.
De dichter is zojuist door zijn rug gegaan
en kan alleen nog liggend dichten.…
praten is niet nodig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 een gedicht zijn
slechts wat woorden
op een rij gezet
goed overwogen
keurig gerangschikt
of als wild bouquet
herinneringen zijn
slechts wat beelden
flarden van geweest
ze kunnen overdonderen
maar ook verwonderen
als een pakkend gedicht die je leest
een wijze les
een warm hart
besef van tijd
verzwijgen is niet nodig
spreken…
Ik schreef eens een gedicht...
gedicht
2.0 met 61 stemmen 20.643 Ik schreef eens een gedicht
en het gedicht stond op, deed een stap achteruit
en bekeek mij -
argwanend en hooghartig zoals alleen een gedicht kan
kijken
bekeek het gedicht zijn dichter.
Vliegen zoemden, stofjes dansten, precies
zoals ik geschreven had,
en de deur ging open en op de drempel stond -
maar dat had ik niet geschreven, dat…
Dichters
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Wie mensen menen te zijn,
zijn ze niet.
Wat mensen denken te zijn,
laat zich raden.
Mensen die denken te weten,
komen bedrogen uit.
Dichters hoeven niet te weten.
Ze dichten hun eigen wereld,
of lijden stil verdriet.…
Stofwisseling
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 178 Hoe gedachten gedichten worden,
weet uw slaperige dichter niet.
Dat gedachten dichters wakker maken,
in het midden van de nacht, is erg.
Dichters hebben nachtrust nodig.
Dichters mogen pas weer slapen gaan
nadat ze stof tot denken kregen.
Van wie?
Nadat die stof werd opgeschreven.
Nadat het gedicht is klaargekomen
en de ontwaakte dichter…
Wakkere dichters
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 23 Een rusteloos gedoe speelt zich af,
in mijn creatieve hersenkop.
Nieuwe ideeën worden er gesmeed,
in mijn oude smidse.
Angsten worden er gepord of bezworen.
Fossiele plannen worden omgesmolten
in mijn nieuwe smelterij.
Archivarissen slaan gebeurtenissen op
in mijn slapende archieven.
Wat ik me niet meer herinneren wil,
wordt versnipperd…
Gedichten schrijven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 62 Gedichten schrijven
is niet schrijven.
Is voorbij woorden gaan.
Is bruggen slaan
tussen woorden en gevoel.
Is zonder woorden spreken
wat niet kan worden uitgesproken.
Gedichten schrijven
is tasten in het duister
zodat het ongekend geheim
dichters kan bereiken.
Zo wordt de brug geslagen.
Zo gaat het licht weer aan.
Niemand heeft geschreven…
spreken zwijgen en dichten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 128 hij zei-hoe zal ik het zeggen-
en zei niets maar juist dat
vertelde mij zoveel meer
de dichter in mij
als een geboren luisteraar
tussen woorden door
die van ogenschijnlijk
onzichtbare woorden nog
een gedicht weet te maken
dat dan ook nog eens
voor zichzelf spreekt
ja daar doe ik het voor…
Run op alcohol
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 159 Ik durf er vergif op in te nemen
dat nu de horeca op slot gaat
er een run komt op alcohol
in de supermarkten en de slijters
ook dat er een run komt op
al die ingrediënten voor een diner
een diner aan huis of bij de buren
als beesten gaan mensen hamsteren
schijt aan alles en iedereen
wc papier is er al genoeg in huis
zelf neem ik natuurlijk…
Adjudant
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 243 Nu Hanneke van Almelo gaat stoppen
(Na weet ik hoeveel rijmsels van haar hand)
En opgevolgd wordt door een adjudant
Blijkt nu, wat ik altijd al dacht te kloppen.
Bewezen wordt - ik had het dus niet mis -
Dat poëzie een vorm van oorlog is.…
De mist
poëzie
4.0 met 64 stemmen 2.724 De mist, onzeker,
dan grauw, dan bleker
hangt om ons heen.
De schim van stranden,
van lage landen,
verzonk, verdween.
Wij turen, turen
door eenzame uren
en dan, een wijl, -
als vanuit dromen
tot ons gekomen, -
verschijnt een zeil.
Wij zien, - een rimpel
in 't licht, - de wimpel
hoog in de mist
voorbij ons drijven.
Daaronder blijven…
Perpetuum Immobile
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 157 ~ na gedane arbeid ~
Mijn harde schijf een megazee
Een oceaan die niet meer stijgt
Zodra mijn tekstverwerker zwijgt
Perpetuum Immobile
Een laatste woord van Zonnegod
Adieu, gij kleine laptopzot.…
'K ZAL MIJ VAN TE DICHTEN ZWICHTEN
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.540 ‘k Zal mij van te dichten zwichten,
zo ‘t mijn hart niet wel en gaat:
wie kan rijpe bezen lezen
van een tak die droge staat?
Laat de lieve wonnenbronne,
laat het leutig zonnenvier,
laat de verse blommen kommen,
laat weerom de lente, alhier!
Dan ja, zal ‘k genezen wezen,
opstaan en, gespannen fel,
of ‘t een klare snare ware,
dichten ende…
Lezen of dichten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 103 Ik lees
veel vaker
en veel meer
dan ik schrijf
of dicht
Het een
gaat zonder
't ander niet
het sluit elkaar
nooit uit
Zolang de stof
van een verhaal
een boek of
een gedicht
Imaginair is
met allerhande
geestvullend,
-verruimende
verhandelingen
diepzinnig
metafysische
beschouwingen
betoverende
voorstellingen
van…
Ondanks
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 45 Ik weet zo weinig
van de dingen
ik weet zo weinig
van de wereld
ik weet zo weinig
van het leven
Toch moet ik er over dichten
maar vraag niet waarom
zelfs dat weet ik niet.…
Dierbaar gezicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 53 Dan zie ik voor mij jouw dierbaar gezicht,
weet ik hier moet nodig een gedicht.
Maar dan blijven de woorden maar stromen
en kan ik niet tot de juiste zinnen komen.
Schuldig is jouw mooie liefdevolle gelaat,
dat stelt deze dichter niet tot dichten in staat.
Veel vrouwen zijn door dichters bezongen,
hebben daarmee veel respect afgedwongen.
Toch…
Dichten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 69 Dichten is het zoeken naar woorden
die elkaar verbinden met klank en kleur
zinnen vormen die de geest ontstijgen
en zich in de vorm van herkenning
nestelen in de ziel van de lezer…
Nieuwerwetse manier van dichten
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.417 Een klinkdicht, ja! dat wil ik eens proberen…
Het is een sjouw, zo viermaal ’t zelfde rijm!
En dat nog wel op dat ellendige IJM;
Maar ‘k heb de tijd, en ‘k wil en zal het leren.
Dat is één couplet! Het zal wel reüsseren.
Maar kieze ik nu, eer ik soms verder lijm,
Een onderwerp…Tsa Muzen! ik bezwijm,
En weet niet waar ik ’t eerste mij zal keren…
DICHTER
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 71 een waarlijk dichter
vraagt aandacht voor problemen
meestal van zichzelf…
Dichten doe je voor iedereen voor jezelf
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 75 Het spijt me daarom, dat ik langs liep
en je interessant vond.
Eerlijk waar, dat moet jij toch wel weten.
Dat we verschillen anders zijn als anderen die zo verschillen.., -van mening.
Waakzaam zijn om van alles wat zo
mooi kan spoken.
Ik voel het opkomen, het komt opdagen om voor te dragen.
Nu ben ik nog rustig en mezelf,
straks keer ik mij…
Over het dichten
gedicht
2.0 met 37 stemmen 26.214 Ik kan schrijven waarover ik wil
alleen: lang niet altijd wil ik en ook
het onderwerp moet bij mij horen
En zulke onderwerpen zijn moeilijk te vinden
ze moeten je in de schoot vallen
en dan plots denk ik: hé, dat hoort bij me
Zo ben ik een nachtegaal in de herfst
een krekel in de nazomer, een kind
van het late seizoen: ik ben oud
Met…
Hoeve: "Vergezicht"
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 527 De boer zag Bertha in 't groene gras,
ze lag in alle rust en mooi voor 't oog
gekleed in Hollands bont met wolk en zon,
het gras wat zij genuttigd had,
smaakvol te herkauwen.
Dat is precies wat ik en alle dichters doen
om wat je schrijft ook lekker lopen moet
gelijk zijn aan wat m'n Bertha doet
in plaats van gras, je strofen minstens
zevenmaal…