Alle inzendingen, met trefwoord ironie

"Ik hoop dat Pieter als beoogd premier Tot inkeer komt en mij de kar laat trekken Dan mag zijn NSC de lading dekken Van Dilan, mijn partij en BBB!" Aldus de nimmer twijfelzieke Geert Als Pieter nee zegt is hij die regeert...…

Metaforen zijn een hel voor de taal Ironie is een woord dat ik nooit gebruik Alliteratie is iets ingewikkelds En assonantie toch compleet onnodig Zo worstel ik met de taal en zij met mij Mijn docente lacht Terwijl ik me verlies in deze stoeipartij…

Geïnspireerd op Woordenaar's snelsonnet van vandaag, 'Ode aan de humor', een gedicht dat wat mij betreft toch echt vraagt om een reactie - hetgeen ik inmiddels gedaan heb, zoals oplettende, vorsende, goed geïnformeerde en welingelichte lezers zullen begrijpen. Ik ben geen liefhebber van cynisme maar als je het bestempelt als abnormaal (afwijkend…

Coronabubbels vliegen ons om de oren. 't Zijn barre tijden.…

Empathie uit de bloedbaan staat voor rood de hemel bestaat uit jagende witte wolken het blauw beslaat de zeeën die zijn overwonnen ontdekt en vergaard in verre onbekende oorden O, die frisse kleuren bundeling van saamhorigheid om af te dalen in de krochten van het hart, gedeeld door zovelen binnen de grenzen van het onvolprezen smart wat…

Een mug wilde prinsheerlijk dineren, en had alvast al een datum geprikt. Vrijdag de dertiende leek hem geschikt, om koninklijk blauw bloed te souperen. Het bleek helaas zijn laatste avondmaal. Bloeddorstig had hij zijn buikje gevuld. De prins daarentegen schrok zich een bult. Zo eindigde een bloedstollend verhaal. De mug heeft voor dit misdrijf…

Mijn stad wat eerder een rijk van stinkend water was, het geloof verjaagd door de kronieken van eeuwen, gedompeld in een verhaal soms ingetogen, de wet te brengen in schuilkerk van de taal de wachters van de grachten hun huizen gekroond, door menige carillons bespot, beklad door duiven waardoor de beelden levend bleven in een mondiale…

Dat van die Brexit zag ik op de buis, Ik zag de voor- en ook de tegenstander Een lekker sfeertje scheppen met elkander, Het was gezellig in het Lagerhuis. Ze hadden in die stemming best veel zin, De stemming zat er ook geweldig in.…

Er was eens een vrouwtje uit Schagen die kon voor haar BH maar niet slagen uiteindelijk vond zij er niet één zij klaagde nog lang steen en been en die heeft ze toen maar gedragen…

Op zijn betegelde vlakte ziet het Boeddhabeeldje aan de ene kant de poster met de bloemen en de boom aan de andere kant de walmende barbecue met kiloknallende plofkip het zet zijn blik op oneindig en droomt zichzelf het paradijs…

Volop in het nieuws: het aantal zelfdodingen loopt terug, echter in slechts 1 week tijd, plegen drie mensen zelfmoord. SBS presentatrice Ariana, Joost Zwagerman en een onbekende knul, die dinsdag van een flat sprong. Maar: het aantal zelfdodingen loopt terug!…

Ik ga voorlopig maar niet dood het verdriet van mensen is mij te zwaar om naar de hemel te dragen trouwens, ik weet niet hoe ik daar moet komen via de kerk lijkt mij toch sterk tegen de moskee zeg ik ronduit nee mijn twijfel is te groot nee, ik ga voorlopig maar niet dood.…

de vaart in rustig vaarwater werd een dollemansrit ik hield mij staande en stootte mijn aangezicht ken uw grenzen terdege…

Ik ben langs, nee niet langs, ik ben geweest bij opa. Zomaar op de bonnefooi -de tafel van gebreken was een zooi- en viel pardoes in Wout’s verjaardagsfeest. De stoelen rolden er weer af en aan zo nodig, met of zonder tussenstop. “Breng mij maar even buiten, beste Sjaan” zei opa ferm; “hier steek ik niets meer op”. Het broze bankje kraakte…

hij at de soep met een vooroordeel zijn walging weggeslikt met een teveel aan brood, het broertje dood bedroog zijn smaak het was wel raak, die opmerking het ging naar binnen met een slag, vaardig langs zijn weerstand en de lach van plagerij ach, die hete brij bevat niet veel meer dan wat loze ingrediënten uit de smaak van jou en mij…

'K ben al met al een treurig mechaniekje dat alleen maar één dansje kent, één trieste melodie 'K draai zinloos in 't rond tot het muziekje stopt. Zak reut'lend door de knie. Waar is 't meisje dat mij opwond? Ach, de veer verroestte. En het meisje speelt niet meer.…

Toen zij mijn hart gebroken had reed ik huiswaarts op mijn fiets en zocht naar nachtelijke troost in dertien gore kroegen. Dronken van verdriet en vodka en stoned als een aap kwam ik ten val en brak mijn beide polsen en een rib. Geplaagd door ochtendlijke flarden van de kater met een gebroken hart en leden en een verbazend stijf gevoelen…

als ik toch had geweten dat je een gekleurd oog had jij mij als persoon niet op waarde zou schatten als je een halfbloedje zou willen (bruin velletje) als was ik een halfje bruin. alleen om interessant te lopen doen nog donkerder? om je familie mee te ergeren je vrienden mee te imponeren wat ben je toch bekrompen. ruimdenkend…

Met creolen in haar oren hanen in haar hoofd heeft zij in het ei geloofd Het begin van het einde einde van een nieuw begin Zij is het vat waarin de eeuwigheid zich brouwde daar ging zij niet tegenin…

De plichtpleging hangt als stille troef aan de wand. Grijs, licht en donker. Vooral donker. Stramme olie kruipt over land. Koud, zoals het weinige warme weerloos is. Seconden gaan traag, zodat niets blijkt te zijn wat lijkt, zoals de Blauwste Maandag. Zoals vandaag.…

Een oude vrouw uit Weesperland die nam een oude pan ter hand en sloeg daarmee hard met heel veel zin haar goede man het ziekenhuis in Aan ieder die de rede wilde horen zei zij: Hij kon mij niet meer bekoren…

In tegenstrijdigheden die voor jouw zielsgenezing de kleuren van de nacht niet kunnen verdragen doop jij jouw tranen in zwarte humor zonder zonderlinge angst met bevrijding van geweten en op de dunne lijn waar ik je terugvind, koorddanser beweeg je mij tot eenzaamheid eenzelvig achter gesloten muren soms ben je daar die blonde nimf…

Grootmeester Van de Weemoed Of toch fenomeen Van de lichte Ironie Zo vaak heb Ik je al gelezen En nog steeds weet ik 't nie Opgedragen aan schrijver en dichter Willem Elsschot (pseudoniem van Alfons de Ridder).…

wanneer ik er niet ben- kruip je uit je hoek en spuugt wat draden vuil langs witte muren hangt nu een gordijn vol dode vliegen rond de glimlach van een dwaas verrijst het spiegelbeeld van goed fatsoen de opgepoetste norm verhult slechts zelfgesponnen onschuld die niets anders meer mag doen dan eeuwig vaster liggen, in de zomen van…

Het volk heeft gestemd op een geweldige vent een moord president…

Even luisteren. Heel lang geleden de brede borders van mijn tuin laten begroeien met maagdenpalm. Een maagdelijk tapijt van glanzende blaadjes en frêle bloempjes, plus doorlevend asjeblief. In 1990 plant ik een bosje lelietjes-van-dalen in, meiklokjes zeggen wij. Hoe giftig ze ook zijn, altijd een zwak gehad voor de klokjes en de…

Ik heb nooit kunnen zeggen Dat ik voor jou zou kiezen Geen kans gehad Om dat te doen Je zult het nooit weten Je nam de biezen Ik had voor jou gekozen, toen Ik kreeg geen tijd dat te bewijzen Ik kreeg geen kans te laten zien Dat jij het was die mij zo raakte Ik bleef hoop houden, heel misschien Je was verliefd en zo onzeker Je was zo jong…

uw Calimero-gehalte wordt niet netjes opgekuist binnen enkele seconden geeft u klakkeloos sneaky lage cijfers vindt dergelijke euforie misplaatst binnen diverse gedichten uw creativiteit kunt u in elk geval volop botvieren voor mij is alles pure poëzie vandaar dat ik het u lezen laat misschien valt het kwartje nu in meerwaarde…

Ja zeg van harte met de campagne weet je wat haal de champagne drink maar op je succes haal nog maar een fles waar de geest volledig uit is gegaan wat heb jij met je stem gedaan…

Schiet de kersenpitten weg van tussen je duim en wijsvinger ver de vijver in. Zie hoe de eenden toegezwommen komen en verontwaardigd rechtsomkeer maken. Lach je dan een bult -verontwaardigde eenden zijn lachwekkend- zodat de voorbijgangers verbijsterd blijven gapen naar die niet alledaagse metamorfose. ‘s Avonds kun je dan nog genieten…