Men zegt ‘Er wordt te weinig aan gedaan
Dit gaat verkeerd, de wereld gaat ten onder’
Al reken ik beslist niet op een wonder
De aarde zal nog eeuwenlang bestaan…

Dit is de liefde:
stilstand van de tijd.
De jongeling die met het meisje
in suizend onbewegen…

In het laatste donker
voor de dageraad zwerf ik
na het feest door de stad
mijn vertrouwde stad…

Zacht tussen het luid
mijn stem kiest de stilte zelf
onhoorbaar bevrijd
In de zachte kamers…

Ik mag die slanke handen zoetjes strelen,
Als zwoele wind de blanke duivenveren.
't Zijn lelies, waar de schaduwen om spelen,
Gekruifde golfjes, die de meeuwen scheren.…