Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 86.648):

Strijklicht van de tijd

In het laatste donker
voor de dageraad zwerf ik
na het feest door de stad
mijn vertrouwde stad

De lucht is helder
ik heb geen idee
wat ik zou willen

De rivier glijdt voorbij
Lege kaden, geen verkeer
stilte om de monumenten
en alles netjes aangeveegd

In de museumpaleizen
wonen naakte mensen
van marmer en verf

De prinsessen zitten te kaarten
in de kelder van de bedienden
en mijn stappen weerklinken
in het strijklicht van de tijd