Door het stof
ik stuif melig door de gangen
die vandaag nog zijn behangen
met wat schamele restjes jou
fladder een stofdoek langs gedachten
aan de afgelopen nachten, nog ver
voor je vertrekken zou
nooit eerder was je deelbaar
zo weergaloos ongrijpbaar
als in het stof dat nu verwaait
dromerig verschoon ik de lakens
verzet met liefde enkele bakens
terwijl de klok de tijd terugdraait
Geplaatst in de categorie: lichaam