Gedichten

gedicht (nr. 4.896):

In het voorbijgaan

wat de ochtend bracht haalde de middag
weg, verliezend zich weldra in blauwbestoven
nacht, wij zoeken
al het moois bij elkaar
en laten de rest, de boel
draait lelijk door, wij vegen onze
voeten, graaien met handen vol gaten

wat de nacht niet haalde; alleen
in het voorbijgaan zich tonend: een vlaag
de ochtend, een lichtspel de middag
een doek over de kop een droom, wie
slaapt wordt vroeg of laat
wakker als een ander (met kleurige
veren beplakt of begroeid, de oren gespitst)

springt uit de varens wuivend
te voorschijn; elke ochtend begint
weer van voren (ruggelings valt herinnering
binnen) wij kijken liever
niet achterom, een ruis de eerste uren
wat vloeit de vroege dag, wat morgen ook
gebracht wordt, de avond haalt het in

---------------------------------
uit: 'Hoe zij zoekt', 1998.