Gedichten

gedicht (nr. 1.745):

DE WREDE GOD

Nog voel ik soms uw borst tegen mij aan,
Uw knieën aan mijn knieën, schoot aan schoot;
Een vlinder die zijn vleugels samensloot,
Kan met zichzelf niet nauwer samengaan.

En als wij na de eenheid der voltooiing
De leden lieten zinken uit elkaar,
Dan was er niets van scheiding in 't gebaar,
Dan was 't als van een vlinder de ontplooiing.

't Moet een nog jonge god zijn, wreed en duister,
Die, of 't een vlinder was, in wrede deling
't Saamhorige verminkte in al zijn luister,
Want waar ik met u samen ben geweest,
Verkeert in felle pijn de vroegre streling;
En dat is in mijn lichaam en in mijn geest.

... HET KONINGSGRAF ...

Schrijver: BERTUS AAFJES
Inzender: Han Messie, 1 maart 2011