Gedichten

gedicht (nr. 1.846):

de wyn giet kâld

de wyn giet kâld
troch it iepen rút

by de kollega del
dy’t tinkt oan wat syn pake
dwaan soe

de wyn sliept

fitraazje hinget stil

de tinzen fan de oaren
sille aansens by de pake wêze
fan de kollega

by de pake
en wat dy yn ’e oarloch
die

de wyn sliept

syn iepen mûle

sliept

fentilatordûns
waait him
op ’e droege
tonge

***

de wind gaat koud
door het open raam

langs de collega
die denkt aan wat zijn opa
zou doen

de wind slaapt

vitrage hangt stil

de gedachten van de anderen
zullen straks zijn bij de opa
van de collega

bij de opa
en wat die in de oorlog
deed

de wind slaapt

zijn open mond

slaapt

ventilatordons
waait
op zijn droge
tong

--------------------
uit: Angel, 2008