Atlas
Bestaan vangt aan met woorden ademhalen
opdat wat om ons heen is wordt verstaan.
Wat is en schijnt laat zich pas gadeslaan
als chaos wordt ontbonden door vertalen.
Uit nevels breken zich begrippen baan.
Maar lichten doen, al naar ze feller stralen,
wat hen omringt verdichten. Wij verdwalen
dus toch; wat taal omhult doet hij de dampen aan.
De taal een Atlas, die verklarend fluisterend
per ademtocht de werkelijkheid verduistert
die hij nochtans ten einde toe moet dragen.
Waarna wat was en scheen in leegte overgaat
die door geen preveling zich meer vullen laat
als woord en werkelijkheid uiteengaan en vervagen.
----------------------------------------
uit: 'Bzzletin', nr. 148 1987.
Inzender: mp, 21 maart 2024
Geplaatst in de categorie: taal