Gedichten

gedicht (nr. 1.972):

Uit "Slijpsel van tijd"

Kijk ik neer op je lichaam
tussen lelies in gebed
dan zie ik tekens
in je gelaat gegrift
die ik niet kan wissen.

Hoor nu mijn liefde
die naar adem snakt
nu je vragen verstomd
je ogen blind zijn
van het kijken naar mij.

Ik leg stilte aan je zij
blijf je met mijn taal
nabij om je te vrijwaren
voor het vergeten want
je lichaam vergaat
wanneer ik het nooit
meer bezing.