inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.000):

Elegie

Hij had hobby's, eigenaardigheden, fascinaties.
Zo zachtzinnig was hij, fijngevoelig, hij had pianovingers.
Als hij zijn handen balde, waren zijn vuisten klein.

De onbemande auto heeft hem ingehaald.

Het kwam onverwacht, al is het altijd te vroeg.
Niemand gaat te laat. Wij zullen ons aan herinneringen
moeten vergrijpen, zoals je masturbeert bij de gedachte
aan de nachten met die ex.

Opgelucht gelach bij een levendig vertelde anekdote.

We ontbloten onze rouw, vergelijken wie de grootste.

Ik zing een treurig lied, een lied dat geen troost biedt,
maar ik ben de meeste woorden vergeten.
Ik zing het refrein twee keer om dat goed te maken.

'....Laat nu de lijster zwijgen,
....Laat de linden stokken in hun knoppen.'

--------------------------------------
uit: `Meer dan reddingsvesten', 2015.

Schrijver: Willem Thies
Inzender: dk, 26 februari 2016


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 6.257

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)