Gedichten

gedicht (nr. 5.284):

De rechte weg

Je stelt je op een weg in als een liniaal,
maar rijdend door het landschap van Noord-Frankrijk
geven de kaarten alle van bedrog blijk:
wij ronden bocht na bocht - maar verticaal,

waardoor wat ons omringt te kantelen lijkt
als wij de hoeken omslaan naar beneden.
De heuvels openbaren zich allengs als treden.
Een trap die om en om naar aarde en hemel reikt..

Na elke wolkenteug uit het blauwe glas
wissen wij ons de lippen af met gras
om dorstig weer de blik omhoog te richten.

't Suizen omlaag gaat haast in vrije val,
maar de benzinepomp vertoont een hoog getal
als prijs voor het genot der vergezichten.

--------------------------------------
uit: "Krullen van jezelf", 2001.