inloggen

Alle inzendingen over landschap

809 resultaten.

Sorteren op:

Sporensneeuw

netgedicht
4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 38
ik herken de sporen in het akkerland de ijskoude winter die er heeft gezaaid ze droeg koren, tarwe en werd verfraaid nu heeft ze alleen hem als onderpand in haar kamers huist men al dagenlang waar geveegd werd op het vergane tapijt dat mossen, en menig paddenstoelen slijt en dichte mist had als enige behang mistroostig oogt mijn bewonderde…

De laatste pont

gedicht
3.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 10.287
Een klok slaat aan de overkant. 't Is laat. Je telt de slagen niet, je kunt ze dromen. De jaren lopen, denk je, ook wel zonder dat. Tot hier was er een weg. Die eindigde in wat. De Dordtse Kil, de Rijn, de Nijl de Lethe, Deze omgeving is in wachttijd opgelost. Je hebt de laatste pont gehaald, voorlopig. Vroeger ging die precies om middernacht…
Ad Zuiderent15 februari 2024Lees meer…

Helder

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 92
wit is de jurk in het stille ochtendlicht wit de wapperende vlag uit de kapot geschoten muur wit de woedende knokkels van de gebalde vuist wit de gevangen geesten in een web van rokerige mist wit is het gelaat dat in de ijle verte staart wit het roerloze doek dat leeg op beelden in pigmenten wacht wit is de razende storm die…
J.Bakx13 februari 2024Lees meer…

Bloesem

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 109
zachte regen beroert de delicate schoonheid van huiverende kersenbloesems op ranke twijgen wiegen witte vogels wij lopen uit de langgerekte dag jij fluistert dat we voor geluk zijn geboren de bergen hullen zich in wolken…
J.Bakx13 februari 2024Lees meer…

Stilte

netgedicht
3.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 303
Over afstand gedragen geen geluid, geen grenspalen langs wegen met snelle schreden het beter horen achtergebleven een gewillig oor laat zich graag aanhoren hoewel het vaak anders betaamd niet zozeer de harde woorden daar ‘t hoorbare te wensen laat stilte gelijk kleurloze bloesem is aandacht dat vroeg ontwaakt eenmaal een rijpe kers…
Rob van Tol12 februari 2024Lees meer…

Osibisa

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 61
Op Google maps zocht ik het Nyosmeer De stikvallei in centraal Kameroen Ik liet het staan, ging toen iets anders doen Weer terug op maps stond er geen letter meer Wel stond het continent leeg op de kaart Een grote olifant die mij aanstaart Met huidplooien - er stonden namen in Sudan Egypte Tsjaad Nigeria Zuid-Afrika Malí Congo-Kinshasa…
Maxim24 januari 2024Lees meer…

Gaia's taiga

netgedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 59
Ooit in een ondenkbaar ver infinitum onder gaia's taiga in galactica dwarrelden microscopische nonspecies van darwin en crusoë in de wereldzeeën wortelden zich als outcast vast in miljardenvoudige neuronen in de spermatozoïdenrijke tussenwervelschijven der gigantomammo's, in het mineralenrijk der algen in ongenaakbare toppen der…
Maxim6 januari 2024Lees meer…

Nederland verdroogt

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 62
Onheilsprofeten laten u weten dat ons landje verdroogt Het grondwaterpeil zakt Aardappeltjes verpieteren De bodem is craquelé Boeren trekken sneeuwschoenen aan Gebroken poten bij het vee Rijn en Maas worden wadi’s Schepen met roestige ribben Liggen hulpeloos in de gracht Getuigen van vergangen tijden Waarin handel welvaart bracht Zoute…

Oostendetanka

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 56
Lucht en zee en strand verdwijnen in grijstinten. De man en de hond, zwarte stippen in front, zorgen voor de vaste grond.…

Leestekens in een landschap

netgedicht
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 88
in het verrafeld landschap aan de rand van het bestaan zweeft een gier om de dode ontdaan van het zware pak gaf de dood hem vleugels verdwenen verten van zwervende gedachten de tijd met duizend wijzers uitgewist in de horizon in de open levenloze ogen het stukgehamerd hart staat het landschap geschreven laat in teisterende wind…
J.Bakx15 november 2023Lees meer…

Mijmering in trein

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 48
Ik zat in de trein En las de gedichten van ieder Sloot m'n ogen en vroeg mezelf af waarom ik ze las en hoezo overdacht wat dit wel was Keek uit het raam toen en zag de bomen als de gedichten, de sloten ertussen, gedichten als weilanden als donkere wolken dan weer electriciteitspalen Als een gezellige bossage, een kale industriewijk…

Sereen domein

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 94
Bomen als gebouwen. Geen beweging van wind. 'Wij staan hier op vertrouwen, vertaald in groei - al jaren.' Geen vogel laat zich horen. Vertrokken naar akkerland. Geniet van zijn conditie vòòr de kou straks toeslaat. Roerloos ontvangen de bomen signalen uit een oorlog... Zenuwachtig gefluister. Ineens knapt er een tak... Toeristen op…
Dankzij B.14 oktober 2023Lees meer…

METAMORFOSE

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 101
landschap was jij hier ademde jij hier niet was jij niet onbegrensd? landschap van sterrenfonkeling sluimerende bomen bergtoppen in mist gehuld landschap van gekleurde wolken moedeloze hemels drager van mythen en sagen landschap van haver en rogge eindeloos ontvouwen van nabije dingen en verder weg landschap was jij hier ademde…
J.Bakx20 september 2023Lees meer…

Sporen

netgedicht
1.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 76
De rimpelingen en de sporen, de verten in de horizon verloren het steeds veranderende van 't strand, de zee, dat neemt het oog, de lens voortdurend mee Ze zijn daarom zo blij als 't zand er vers en eventjes gaaf uitziet dat laaft het oog, biedt rust, een overvloed van vree…
Ralameimaar25 augustus 2023Lees meer…

Kom

gedicht
3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 8.946
Stenen hebben een hart van brand. De tweede regel is verdampt in wind zo hard dat ik in elke hand een steen moet dragen staand op de kraterrand. De eerste regel ging verloren in mist boven de weg, rook- slinger door het land. Vuurslag, geweld van vallen. Ontelbaar maal toeval, gestapeld wegwijzer naar meer, verder, altijd dezelfde afval…

IJzel en brem

gedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 5.461
In de hoekjes van de ogen huilt het Zienderogen werd de winter een keel Het is de keel van de winter die krast De brem op de akkerrand lijkt bevroren De brem op de akkerrand leek geelzwart Winter hurkte als een kraai op het dak Zwart en geel en kraste uitzinnig Toen ijzel op de straatweg tokkelde IJzel tokkelde op de straatwegen toen De…

Kap

gedicht
4.0 met 66 stemmen aantal keer bekeken 9.014
Ze braken het bos af: boom voor boom gingen ze tegen de grond, de dennen. Zo klein als ik was keek ik plotseling doodgewoon over hen heen. In het nieuwe licht rezen wijken op, wegen kwamen en gingen overal naar toe. Die sloeg ik dan ook in. De bomen achterna. ------------------------------- uit: 'Weg, wegen', 1985.…

Venetië

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 74
Een waas van licht splitst op de koepels, het baadt filigrijn in het water van de lagune, de smalle spitsen van de gondels bewegen vederlicht. Aanleggen en verlaten, de stad drijft op licht vertrokken van smalle kaden, de trage opmars van meerpalen, stille eskaders die geduldig op de vloed uitrijden. Tijdig overschrijven ze natte regels ingehouden…

Eire

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 51
Ruige steile zwarte rotsen golven spattend huizenhoog op de rafelrand van Eire eiland ooit vier eeuwen terug onder Cromwells Brits bewind tussen wilde westenwind kleuren van de regenboog…
Maxim23 juni 2023Lees meer…

Oostzee

gedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 5.493
Tegen de helling op baan twee verblind door blauw en rood uit Worpswedes schildersschool sloeg ik die morgen af naar zee. De grenzen waren weggedaan. In Wismar bladderde het binnenskamers nog. De verf is aan Hanze-gevels opgegaan. Op de rug van het landschap ligt het golfterrein zich naar de einder uit te rekken. Het strandtafereel…

IERLANDS STEM

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 38
Kalme effen zee dringt zacht tussen strandstenen, bereidt met groen wier een ijl, zichzelf vermengend eeuwig trillend schilderij. Glooiende weiden verbergen aan hun voeten kleine ravijnen vol koele loverschaduw en begroeide rotswanden. Op blauwe meren, door zware keien omrand, blinkt de stille ziel van misschien lang vergeten én blijvende…

Het Noorden

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 82
Dit vlakke land, weids, adembenemend leeg, altijd hangt er kille mist of nevel, vaak valt er trage regen, gaan de dagen in stemmig grijs gekleed. Langs verlaten zwarte akkers, doorsneden met smalle wegen, staan rijen sterk geknotte wilgen, gekromd door de westenwind, die guur en onophoudelijk waaiend, voor niets en niemand genade kent.…

Zuchtend landschap

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 113
Het zuchtend landschap openbaart zich bij nacht in oeverloze liefdesbrieven ze hijgt met haar talloze rivieren houd haar adem in als een slang tussen dwaalstenen in duister ze opent deuren met haar organisme haar organisatie om alles te duiden een mist hangt boven het zoetwatermeer vlinders dwarrelen en dansen in de lucht niets anders…
mobar16 juni 2023Lees meer…

Een veld vol papavers

gedicht
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 4.051
Hoe hij zich ingroef. Hoe hij dan lag te luisteren tot de zon de nevel doorboorde met licht. Hoe het dan spatte uit duizend geweren, hoe de vogels verbloedden in het klaprozenrood. Papavers. Een veld vol papavers. Zoveel schrijnende wonden. Zoveel gloeiende ogen. Zoveel aarde ontwricht. Nooit sprak mijn vader van dood. Jaren later…

winterhard

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 59
een woestijnstop maakt winterhard de kou gebiedt in geleidelijke tijd sta op na het vallen geef het verlangen een jas vergaar koude-genen eist de tijd het is alles of niets wordt winterhard…
J.Bakx11 juni 2023Lees meer…

HONKVAST WAAIEN

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 42
Het Vlaamse land toont blij en trots zijn kust, die met wijde blik naar alle kanten tuurt, bemoedigingen over de zee stuurt, het eigen strand maakt tot een oord vol lust. De bruisende branding murmelt bewust, blaast haar stem langs haven en vissersbuurt, landinwaarts, tot steeds verder aangevuurd. Tenslotte vindt zij in de Ardennen rust.…

Verademing

netgedicht
4.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 454
In de verte stijgt een berg op, om nader tot elkaar te komen overbruggen we ‘t hoogteverschil het toppunt van verademing met reikende handen bekeken doet beloven hemels geluk verbeelden wij maar al te graag, het uitzicht oogt onbegrensd zonder angst of tegenslag.…

Non tangere - niet aanraken

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 93
ik hoorde de vrieskou van de toendra de wind die door de grote grasvlakte ratelde het raakte me diep ik wist: dit is schoonheid die alleen bewonderd doorvoeld mag worden net als vlindervleugels die bij aanraking grijs worden…

Kameelwoestijnen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 62
Echo's uit kameelwoestijnen Zandgeslepen woestenij Onafzienbaar ver en droog Gehard in prehistorisch verre Hemelsbrede zondoorwade Dodelijke lege droogte Uit de tijd gegleden niets Dan wind die aldoor eeuwig Schroeit op bedoeïnenkelen Drijvers van woestijnkamelen...…

Wandeling met oud-schooljuf

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 67
Of ik mee kom wandelen Zij op scootmobiel, ik ernaast, achter of voor In park waar veel honden Naar elke hond, hoe lelijk, mooi, verzorgd of onverzorgd, steekt zij onbevreesd de hand, aait, spreekt hen vriend'lijk aan, dan de bazen Zullen we bij dat bankje zitten gaan? Afval ligt er Ziet zelfs de plastic zak waar ooit alles uit vandaan…
Meer laden...