834 resultaten.
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
66 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
Mijmering in trein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
32 Ik zat in de trein
En las de gedichten van ieder
Sloot m'n ogen en
vroeg mezelf af waarom
ik ze las en hoezo
overdacht wat dit wel was
Keek uit het raam toen
en zag de bomen als de gedichten,
de sloten ertussen,
gedichten als weilanden
als donkere wolken
dan weer electriciteitspalen
Als een gezellige bossage,
een kale industriewijk…
Sereen domein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
78 Bomen als gebouwen.
Geen beweging van wind.
'Wij staan hier op vertrouwen,
vertaald in groei - al jaren.'
Geen vogel laat zich horen.
Vertrokken naar akkerland.
Geniet van zijn conditie
vòòr de kou straks toeslaat.
Roerloos ontvangen de bomen
signalen uit een oorlog...
Zenuwachtig gefluister.
Ineens knapt er een tak...
Toeristen op…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
89 landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?
landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde…
Sporen
netgedicht
1.0 met 7 stemmen
71 De rimpelingen en de sporen,
de verten in de horizon verloren
het steeds veranderende
van 't strand, de zee,
dat neemt het oog,
de lens voortdurend mee
Ze zijn daarom zo blij
als 't zand er vers en eventjes
gaaf uitziet
dat laaft het oog,
biedt rust,
een overvloed van vree…
Kom
gedicht
3.0 met 22 stemmen
8.694 Stenen hebben een hart van brand.
De tweede regel is verdampt
in wind zo hard dat ik in elke hand
een steen moet dragen
staand op de kraterrand.
De eerste regel ging verloren
in mist boven de weg, rook-
slinger door het land.
Vuurslag, geweld van vallen.
Ontelbaar maal toeval, gestapeld
wegwijzer naar meer, verder, altijd
dezelfde afval…
IJzel en brem
gedicht
3.0 met 12 stemmen
5.362 In de hoekjes van de ogen huilt het
Zienderogen werd de winter een keel
Het is de keel van de winter die krast
De brem op de akkerrand lijkt bevroren
De brem op de akkerrand leek geelzwart
Winter hurkte als een kraai op het dak
Zwart en geel en kraste uitzinnig
Toen ijzel op de straatweg tokkelde
IJzel tokkelde op de straatwegen toen
De…
Kap
gedicht
4.0 met 65 stemmen
8.923 Ze braken het bos
af: boom voor boom
gingen ze tegen de grond,
de dennen.
Zo klein als ik was
keek ik plotseling
doodgewoon over hen heen.
In het nieuwe licht rezen
wijken op, wegen kwamen
en gingen overal naar toe.
Die sloeg ik dan ook in.
De bomen achterna.
-------------------------------
uit: 'Weg, wegen', 1985.…
Venetië
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
66 Een waas van licht splitst op de koepels,
het baadt filigrijn in het water van de lagune,
de smalle spitsen van de gondels bewegen vederlicht.
Aanleggen en verlaten,
de stad drijft op licht vertrokken van smalle kaden,
de trage opmars van meerpalen,
stille eskaders die geduldig op de vloed uitrijden.
Tijdig overschrijven ze natte regels ingehouden…
Eire
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
45 Ruige steile zwarte rotsen
golven spattend huizenhoog
op de rafelrand van Eire
eiland ooit vier eeuwen terug
onder Cromwells Brits bewind
tussen wilde westenwind
kleuren van de regenboog…
Oostzee
gedicht
3.0 met 17 stemmen
5.421 Tegen de helling op baan twee
verblind door blauw en rood
uit Worpswedes schildersschool
sloeg ik die morgen af naar zee.
De grenzen waren weggedaan.
In Wismar bladderde het
binnenskamers nog. De verf is
aan Hanze-gevels opgegaan.
Op de rug van het landschap
ligt het golfterrein zich naar
de einder uit te rekken.
Het strandtafereel…
IERLANDS STEM
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
33 Kalme effen zee
dringt zacht tussen strandstenen,
bereidt met groen wier
een ijl, zichzelf vermengend
eeuwig trillend schilderij.
Glooiende weiden
verbergen aan hun voeten
kleine ravijnen
vol koele loverschaduw
en begroeide rotswanden.
Op blauwe meren,
door zware keien omrand,
blinkt de stille ziel
van misschien lang vergeten
én blijvende…
Het Noorden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
76 Dit vlakke land, weids, adembenemend leeg,
altijd hangt er kille mist of nevel,
vaak valt er trage regen,
gaan de dagen in stemmig grijs gekleed.
Langs verlaten zwarte akkers,
doorsneden met smalle wegen,
staan rijen sterk geknotte wilgen,
gekromd door de westenwind,
die guur en onophoudelijk waaiend,
voor niets en niemand genade kent.…
Zuchtend landschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
108 Het zuchtend landschap
openbaart zich bij nacht
in oeverloze liefdesbrieven
ze hijgt met haar talloze rivieren
houd haar adem in als een slang
tussen dwaalstenen in duister
ze opent deuren met haar organisme
haar organisatie om alles te duiden
een mist hangt boven het zoetwatermeer
vlinders dwarrelen en dansen in de lucht
niets anders…
Een veld vol papavers
gedicht
4.0 met 12 stemmen
3.976 Hoe hij zich ingroef.
Hoe hij dan lag te luisteren
tot de zon de nevel doorboorde
met licht.
Hoe het dan spatte
uit duizend geweren,
hoe de vogels verbloedden
in het klaprozenrood.
Papavers. Een veld vol papavers.
Zoveel schrijnende wonden.
Zoveel gloeiende ogen.
Zoveel aarde ontwricht.
Nooit sprak mijn vader van dood.
Jaren later…
winterhard
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
55 een woestijnstop
maakt winterhard
de kou gebiedt
in geleidelijke tijd
sta op na het vallen
geef het verlangen een jas
vergaar koude-genen
eist de tijd
het is alles of niets
wordt winterhard…
HONKVAST WAAIEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
38 Het Vlaamse land toont blij en trots zijn kust,
die met wijde blik naar alle kanten tuurt,
bemoedigingen over de zee stuurt,
het eigen strand maakt tot een oord vol lust.
De bruisende branding murmelt bewust,
blaast haar stem langs haven en vissersbuurt,
landinwaarts, tot steeds verder aangevuurd.
Tenslotte vindt zij in de Ardennen rust.…
Verademing
netgedicht
4.0 met 31 stemmen
449 In de verte stijgt een berg op,
om nader tot elkaar te komen
overbruggen we ‘t hoogteverschil
het toppunt van verademing
met reikende handen bekeken
doet beloven hemels geluk
verbeelden wij maar al te graag,
het uitzicht oogt onbegrensd
zonder angst of tegenslag.…
Non tangere - niet aanraken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
88 ik hoorde de vrieskou
van de toendra
de wind die door de
grote grasvlakte ratelde
het raakte me diep
ik wist:
dit is schoonheid die
alleen bewonderd
doorvoeld mag worden
net als vlindervleugels
die bij aanraking
grijs worden…
Kameelwoestijnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
58 Echo's uit kameelwoestijnen
Zandgeslepen woestenij
Onafzienbaar ver en droog
Gehard in prehistorisch verre
Hemelsbrede zondoorwade
Dodelijke lege droogte
Uit de tijd gegleden niets
Dan wind die aldoor eeuwig
Schroeit op bedoeïnenkelen
Drijvers van woestijnkamelen...…
Wandeling met oud-schooljuf
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
60 Of ik mee kom wandelen
Zij op scootmobiel,
ik ernaast, achter of voor
In park waar veel honden
Naar elke hond, hoe lelijk, mooi,
verzorgd of onverzorgd,
steekt zij onbevreesd de hand,
aait, spreekt hen vriend'lijk aan,
dan de bazen
Zullen we bij dat bankje zitten gaan?
Afval ligt er
Ziet zelfs de plastic zak
waar ooit alles uit vandaan…
smartphone
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
46 toen zijn voeten
in de modder
bleven steken
zat hij vast in een
ondoorwaadbare
werkelijkheid
hij hoefde niet
te wachten op
het onverwachte:
zijn vastgeklonken
voeten mengden zich
met de poëzie
van het landschap
hij wilde korte
impressies
inspreken toen
zijn smartphone
uit zijn handen
viel…
Burj Khalifa
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
63 Skyhigh rijst op vanaf de kust
Dubai
Oase vol geërigeerde staven
Met toppen die loodrecht naar
't zenit wijzen
Als obelisken van de oliemacht
Ik kocht online een ticket
voor de top
Besteeg in volle lift de Burj Khalifa
Het luchtkasteel van ruim achthonderd meter
Als nieuwe eiffeltoren wereldwonder
Ik kon vanaf lookout point
als…
Oh Charleroi
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
99 Oh verguisd Charleroi
droef wild en warm
Breng me naar de gouden
legende in Rue de la Légende Dorée
Leid me langs de oude
uitgebluste mijnbergen
Wijs naar fabriekstorens die
zonder verpinken de hoogte zoeken
Toon me Magrittes Pipe laat me de
Geraamten twistend om een gehangene van Ensor zien
Neem me mee naar de Latijnse Emotie…
boven dag en nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
44 tintelend geluk
als het licht en morgen is
in het open gras
het vrije zweven
het lage land strekt zich uit
haar hart weerloos wijd
beschreven vensters
met wind licht wolken water
in weifelend blauw
de dreigende lucht
het suizelen van regen
het leigrijze uur
de vale aarde
zwaluwen scheren over
de vrije vluchten
over wat beweegt…
hartslag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
76 de trage hartslag
op een zachte winterdag
broos en doorschijnend
de zwijgende tijd
niet bevreesd voor het verval
het gevecht voorbij
uit de pijnbossen
het blaffen van de sneeuwuil
op een winterdag
als gesponnen glas
de glans van het witte land
de trage hartslag…
Veluwemastodont (Radio Kootwijk)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
71 Ergens op de Veluwe,
staat een oude mastodont,
een brok beton uit één stuk,
als een oude hond,
liggend in het luwe.
De Kathedraal bracht voor velen werk,
vertier en misschien ook wel geluk.
Na 90 jaar staat het gebouw nog,
met z’n sterke contouren,
onuitwisbaar in het zwerk.
Jarenlang was radio het toverwoord,
en stonden er antennes…
Noordoost-Groningen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
60 Een dijk onderbroken
door een weg naar de einder
een dijkdoorbraak van formaat
een begin en een eind beider
Waar alfa en omega volledig op zichzelf staan
Een barriere bewust aangelegd
dwars door de dijk
die door de mens direct weer werd geslecht
door de wens om door te gaan
de mens weet van geen wijk
Rijden naar de horizon
zonder te…
Over een nieuw begin
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
87 Het landschap nam hem op
het stond nu in hem geschreven
in die ongemeten wijde dag
het eenzaam zwerven van zijn gemoed.
Verlangen sloeg neer in weke aarde
toen hij ging langs het smalle pad
een vlucht van wilde ganzen
zocht verre overzijden.
Ruimte zon en wind in korte vlagen
schreven een nieuw begin in hem.…
Het geluid van padjes
gedicht
2.0 met 31 stemmen
10.330 Het geluid van padjes
samen, apart, nog een wat verder
iets lager, samen in scheef akkoord
onvindbaar want telkens andere
padjes even verder, samen
hinkend, apart, samen
terwijl die vlak bij mijn voet
even hun adem inhouden.
---------------------------
uit: 'Gedichten', 1966.…