Tot de doden

Wij kunnen U niet meer bereiken
Wij komen een zintuig te kort
Wij leggen ons neer bij feiten
Dat gij minder en minder wordt

De enkele keren dat ge
In dromen nog ons verschijnt
Wordt ge al ijler en ijler
Tot ge voor altijd verdwijnt

Straten houden uw namen
Voor heden en morgen in stand
Maar onze kinderen brengen
Ze niet meer met u in verband

Het land ligt nog net als het toen lag
Van polder tot polder te kijk
De mensen die er in wonen
Blijven zichzelven gelijk

Maar éénmaal per jaar is de stilte
Tot de hemel toe van u vervuld
En belijden wij zonder woorden
Onze dankbaarheid, onze schuld

------------------------------------------
uit het werk van Ed Hoornik (1910-1970)

Schrijver: Ed Hoornik
Inzender: Supershirley, 29 mei 2002

Supershirleymsn.com

Herdenking overlijden Liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.1 met 227 stemmen 30.127