inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 56):

Zij

Mijn bruid
slurpt blauwe lucht als wijn
fladdert eenzaam boven wolken uit

Een schaduw
gemengd met eeuwige zonneschijn
door nevels vliegt een zwaluw

In ’t blauw
druipen druppels glanzend vocht
versmelten in de dauw

De wind
neemt mee in laatste ademtocht
m’n liefste teerbemind

De zee
fluistert in de schemering
een zilte barenswee

Maanlicht
ontvangt in mijmering
haar vergoten aangezicht

Schrijver: Edwin van Rossen, 27 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: liefde

2.4 met 512 stemmen aantal keer bekeken 52.800

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

robbie van heusden, 23 jaar geleden
deze is echt heel echt mooi.
ik heb hem gebruikt toen ik verkering ging vragen.
en weet je wat, ze wou gelijk met me...
Joop Joperstenoversten, 23 jaar geleden
Een erg mooi gedicht met veel passie,
maar ook een gedicht dat je aan het denken zet.
Mijn complimenten.
charissa, 23 jaar geleden
ik vind het een heel mooi gedicht.
joyce, 23 jaar geleden
super mooi gedicht, geen woorden voor!!
ga vooral zo door!!
otje, 23 jaar geleden
heel mooi gedaan ik vind het heel mooi
nog veel succes

severine, 23 jaar geleden
een heel mooi gedicht.
Chantal, 23 jaar geleden
Heel mooi, en lekker zwijmelend....
de rest zegt het al vanzelf.
annelies, 23 jaar geleden
ik vind het een prachtig gedicht! en dat meen ik écht!
jammer dat nog niemand anders heeft gestemd!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)