inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 431):

10 Mei 1940

Het was de tiende mei - heel vroeg en nog niet licht
Ik zat reeds in de keuken te studeren
Bij 't aanrecht stond mijn vader zich te scheren
- Ik hoorde 't krassen van het mes op zijn gezicht-

Zwetend doorkliefde ik een middeleeuws gedicht
-Mijn vader zat inmiddels in de kleren,
Begon voor mij een boterham te smeren -
De radio stond aan en toen kwam het bericht:

We zijn in oorlog - onze oosterburen
Willen met grof geweld ons land besturen,
Het koninklijk gezin is reeds gevlucht.

Ik keek mijn vader aan - hij stond verslagen,
In de verwachting dat ik iets zou vragen.
Misschien, zei hij, is het maar een gerucht.

Schrijver: Roel Posthumus, 31 januari 2005


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.3 met 206 stemmen aantal keer bekeken 18.852

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

patrick, 18 jaar geleden
mooi gedicht ik kan deze mooi gebruiken voor mijn leesdossier voor nederlands
Stef, 19 jaar geleden
Ik vind dat je zo door moet gaan,
Misschien zien je nog wel eens op TV.
koos, 19 jaar geleden
Een fantastisch gedicht. Ik moet zeggen dat kinderen dit gedicht ook snappen, geen moeilijke worden dus.

Niels, 19 jaar geleden
Ik vind het een mooi gedicht, het omschrijft ook hoe plotseling de oorlog begon. Ga zo door!!!
Jette, 20 jaar geleden
Wat een prachtig gedicht! Ik ben er echt helemaal vol van. Meer kan ik niet zeggen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)