Gedichten

gedicht (nr. 813):

doodshoofdvlinder

de rups kruipt over loof en doorn
korte sprieten keuren alles
wat haar maag verdraagt
tot zij uit haar jas groeit

kaken malen in het pantser van de kop
zij hult zich in een rode pop

vier vleugels van geel en grijsbruin
loodsen haar voorbij een bries
een inktvlek siert de pijlstaart

zij warrelt rond een lamp
strijkt neer met kleefklauwen

straks is haar lied uit
wordt zij ijler dan damp