Eensklaps strooit de volle maan aalmoezen op het asfalt door het gat in mijn andere hand; op mijn ene been schop ik ze, voor het slapengaan, de hinkelbaan uit, schaamrood voor het eind van het spel. Hemel biedt zomin verstrooiing als de hel. Vertroosting komt alleen van de wind die het vocht op de konen droogt en de jekker bolt; helaas kan ik…

Hoe vaak een afscheid zich ook aandiende, nooit dacht je aan geld. Dat je ooit berooid zou sterven was verouderd kleingeld in je zak, je speelde er mee, je kon er niets voor kopen. Hoe lang heb je al geld? De eerste keer dat je iets kocht, een wonder dat zich bleef herhalen: brood voor beloven, winst bij wisselen, geld voor geruststelling.…

Lang geleden, maar wel na de oorlog - Want die ken ik slechts van horen zeuren -, Die tijd die heette toen het heden nog, Kon het navolgende octaaf gebeuren: 'De huizen klappertandden met hun deuren, In elke hoek zat een ontstellende Moloch Jongens van mijn leeftijd te verscheuren En aan mijn bed waakte een krom gedrocht. Sliep ik bij toeval…