Heb genade voor het tere bloempjesbehang de plek boven de deur waar het kruisbeeld hing, de gele randen in het bad, de zware geur van oude keukens, van reuzel en spek. Al die kamers waaruit warmte nu voorgoed ontsnapt en woorden zich nog trachten te verbergen in laatste kieren of als schimmel woekerend in het pleisterwerk. Streel de vergeten…

Er wordt gebeld en ik doe open. Op de stoep staat een krachtige mijnheer. 'Hallo hier ben ik weer. De man met de hamer. Rechtstreeks van de Kop van Jut hierheen gekomen voor het slopen van uw woonst.' Hij stapt keurend rond zich kijkend binnen. 'Neen maar, voor zover ik mij herinner woont u hier toch wel het schoonst.' Dan, een hamertje…

De huisraad van lang toegeknikte bovenburen, bekend van horen schuiven, wordt vandaag verbolgen op straat geduveld. De locale dichter staat onuitgeslapen voor het raam. Hij ziet er af en aan gemeubileerd trottoir en gaapt. Komt net het bed spiralend langs, daalt op een suffe stoel die met gekrulde tenen zwijgt. Wie haalt de koekoek? En uit de…

In de verbeelding komen ze. Gearmd. Over de loopplank. En schikken zich. Een stil rumoer van benen over benen. Zwart water klopt aan ramen. Ze hadden het over jou, een dikke warme zomer lang. Twee tuinen verder. Hikkend van de lach wierp één haar bal. Op hun tenen stonden ze. Bij de heg. Knisperend kwamen ze, zeldzame dieren, kwamen door…

Ik vroeg mijn vader om mijn bed op een andere plek in de slaapkamer te zetten. Zodat ik de ochtend na het verplaatsen, nog niet aan de verplaatsing gewend, het even niet zou snappen, even in de war zou zijn, omdat er geen muur rechts naast me was, omdat het licht ergens anders vandaan kwam. -------------------------------------- uit: 'Voor…

Komt u maar binnen. Hier is dus de hal. Hier hangen alle jassen. Voor het winter is, voor als ze passen. Hier is de kamer met de bank, waarop ik laat en moe Afghanistan nog zie op de tv of iemand die een eind weg praat met aandachtsgeil op camera gericht gezicht. De deuren. Mooi bedacht toch deuren, zo eenvoudig gaan die open en weer…