Vanochtend verjaardagsontbijt op bed Door onze dochter neergezet Heerlijk tennissen in de hal Lekker slaan tegen die bal Vanmiddag met manlief naar Maastricht Gehuld in het kerstlicht Zoveel bloemen, telefoon, berichtjes, kaarten en dikke kussen Voel me heel erg jarig ondertussen Super bedankt allemaal Vanavond zit ik in een volle theaterzaal…

Je glimlacht naar mij, terwijl ik maar een oude vent in lompen ben en jij een jonge godin op de kaasafdeling in de Albert Heijn. Je heet Nina. 'Ken je 'Nina Pretty Ballerina' van ABBA?', vroeg ik. Je keek me verbaasd aan. Een klant van mijn leeftijd legde mij uit, dat dat ver voor jouw tijd is. Ik schaamde me voor mijn dommigheid. Soms…

Na een nare dag zo een die je liever niet meemaakte of zag, staat er ineens plompverloren, een boeket rozen, voor de deur zachtgeel van kleur. Denkend, dit komt van een buur, zegt die, nee hoor veels te duur en ik denk verder wie oh wie, schenkt me bloemen op deze ( eerst) nare dag? Een berichtje naar een andere buur, brengt…

Jullie medeleven doet me zo ontzettend veel goed opknappen doe 'k nog bij lange na niet Echter geven mails en reacties me nieuwe moed, blijf gewoon schrijven, zoals je ziet. Omgaan met kanker is moeilijk zeker als blijkt dat men er telkens weer met oplossingen naast grijpt! Vergissen is menselijk dat weet 'k ook wel, maar misschien zegt…

Dag Drs. P Neem niet je verzen mee. Die kunnen wij niet missen, bedankt Polzer Hoezee. Samen op de veerpont, of in de arreslee en nemen voor gezelschap de Karamazovs mee. Bedank voor uw recept, te leven lang en blij en door u zelf beproefd, knolraap, lof, schorseneren en prei.…

Hoe stil is toch de Hartenkreet Hier geplaatst Hoe ontastbaar is toch de Hartenkreet Hier door jou en mij geplaatst? Hoe gevoelig is de Hartenkreet Van jou- mij, hem en haar Hier geplaatst Hoe men zich openbaart, zichtbaar voor iedereen Hier geplaatst Dat zwengelt toch gewoon door je zieltje heen? Hier geplaatst!?…

Echt waar, ze zijn er nog Aardige mensen Echt waar; ze bestaan nog Lieve collega's Eerlijk waar; aanwezig en wel. Ik maakte een fout, Een domme fout Werd erop geattendeerd in de mail Zo lief, en van mij, zo stom! Maar ze zijn er nog, de ridders van nu Want de fout is weggehaald als de sodeju Dank je wel, ridder.…

Een prachtmeid is ze onze Monique, ze schrijft als de beste, omdat ik haar af en toe " gebruik" als columniste van de lokale omroep, is ze nooit te beroerd om JA te zeggen. Als " dank" wilde ze een kreetje voor me schrijven, de tijd ontbrak net als de inspiratie, maar ik ben toevallig van juist DIE natie, dat het idee alleen me al ontroerde…

Opvallend is het dat; we mensen eren wanneer ze sterven, mooi is het natuurlijk wel om mensen in de volle zon te zetten en wie weet: kijken ze vanaf een wolkje mee, geen mens kan het zeggen en ook ik, heb geen idee! Opvallend is het dat er nooit en te nimmer wordt gesproken over de minder mooie kwaliteiten want natuurlijk is het; over de doden niets…

Mijn zoon te zien, zo jong met rugzak en met baard, zo blij na 't reizen, verhaal verteld in sneltreinvaart. Te zitten in de trein valt er een zee van zonneschijn door 't raam, de velden buiten winterzwart, de bollen ondergronds. Ik sluit de ogen, en voel me plots gezegend door 't zaad, 'k zie stroken regenbogen. Er stijgt een warmte…

Een hele periode terug lukte het me niet zo best Van lieve tante kreeg ik erg veel steun, ze verzond me deze tekst. Je afkomst kies je niet, je toekomst wel. Mijn ouders benaderden de perfectie; ik werd nooit rot verwend. Strenge scholen bezocht, basis werd gekend. Opgegroeid in een warm nest, dat haalt heden een krantenkop Papa en mama…

Hoe gaat het met je?, ach het is helemaal niks. Wat is er op de tv? ach, het is helemaal niks. Wat eten we vanavond? Na een opsomming van datgeen wat er in huis is, ach, het is helemaal niks! Wat zat er in je schoen? Een paar pepernoten, ach, het is helemaal niks! We zijn een maf volkje, we zijn ondankbaar, maar ach, het…

Is het inderdaad zo moeilijk te luisteren trek ik jouw aandacht beter door te fluisteren ja, nu ben je eindelijk aan het focussen ik heb al veel verteld ondertussen je hebt de draad nu snel weer opgepakt zo wordt jij door het leven gepakt en gezakt begrijp nu, ook ik heb behoefte aan een open oor nu val ik tenslotte toch onder jouw gehoor…

Ik was een vlieger hoog in de lucht en iets had het vliegertouw losgemaakt Zwevend soms hoog, soms weer lager en jij maakte dat het vast raakte Nu hebben velen het touw stevig vast, en blijf ik een vlieger voorlopig verzekerd, Door jou ooit verankerd…

Ik keek over mijn schouder het was nog steeds dezelfde schaduw, die mij vergezelde, waar ik ook heenging een zekere mate van trouw kan je hem wel toedichten de afstand bleef eigenlijk hetzelfde tot mijn schrik werd ik op mijn schouder getikt kennelijk maakte hij mij op iets opmerkzaam diep in mijn droom hoorde ik: "Kijk uit!" zonder mijn…

Bar en breekbaar kan de dag vaak zijn Bergen en dalen, ups en downs en de valkuil komt in al haar venijn. Mijn stel ware vrienden daar trek ik me dan aan op Wat kunnen warme en begrijpende harten me slepen tot de hoogste top. Schattige lieverds, ik kan jullie nooit genoeg danken In voor en tegenspoed samen een potje janken. Soms past dan…

Jij mijn anker op woeste zee soms donderen golven overal het beukt aan alle wanden aan hoofd, hart en handen. Begrip in je ogen is wat ik zoek o zo vaak voel ik je helpende hand alles te kort, nooit meer genoeg mijn tekorten veel te vroeg. Vaak zeg ik: dit zal ik nooit vergeten opgeschreven in het boek van mijn hart jouw naam op ieder…

Mijn tong is een veelzijdig mannetje, die ik, net zoals mezelf, Albert noem. Net als ik streeft hij naar erkenning. Net als ik wil hij welverdiende roem. Mijn tong is absoluut niet oliedom, drie talen spreekt hij bijna vloeiend. Ook kan hij plots aan het denken slaan. Zonder hem ben ik niet doof, maar stom. Slechte adem riekt bepaald niet…

Dit is mijn gebed Oh dit is mijn gebed voor jou mijn Vriend. Geef me de kracht om het leven te zien met humor als een spel van plezier en pijn als bron van bijdschap. Geef me de kracht om mijn liefde vruchtbaar te laten zijn voor al mijn verbondenen. Geef me de kracht om de stilte te vinden als essentie van mijn zijn. Geef me…

Nu j’ er niet meer bent... ‘k je stem niet meer kan horen, voel ik me niet verloren. Beter voel ik aandacht nu. Doodstil hangt ze tussen foto’s, de vier muren. Tussen elke toon van de muziek kan ‘k haar ook horen. En op straat en in het bos, in de nacht hangt aandacht die geen ruimte neemt maar zoveel ruimte geeft, en zorgt voor elk detail…